Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zondag 9 juni 2019

100 uurs inspectie

Inmiddels zijn de mannen van IAS aan de 100 uurs inspectie begonnen van de Mooney. De jaarlijkse inspectie valt meestal samen met de 50 of 100 uurs, dat probeer althans zo te plannen vanwege de kosten. Mag graag even binnen lopen en dat is nooit een probleem, ze nemen graag even de tijd voor me. Ik vind het ook leuk om even bij andere kisten te kijken, zoals een prachtige Silver Eagle die naar mijn Mooney staat. Da's wel de laatste stop voor een simpele PPL'er als ik. Turbine, drukcabine en boots tegen ijs. Ik zou zo een dag in de hangaar van IAS kunnen rondhangen en kwijlen over alles wat er staat. De vertrouwde PH-TGM van de SAS staat er nu ook voor een upgrade van de avionics en een nieuw interieur. Niet gek!

De Mooner staat het allemaal te ondergaan

Meestal komen er tijdens zo'n annual altijd wel wat kleine dingen aan de orde, zoals nu een hitteschildje dat is gescheurd. Geen big deal, zou je zeggen. Dat is een kwestie van wat popnagels en een fatsoenlijk plaatje staal. Nee, blijkbaar niet. Dat moet van Mooney komen uit Texas en kost... 800 dollar. Jawel. Dat is exclusief belastingen en verzenden. Ik ga er vanuit dat ik het dubbele kwijt ben voordat 10 euro aan metaal op z'n plek zit.

Hitteschild gescheurd...

De motor is inmiddels danig op leeftijd en da's niet zo erg is, maar langzaam hebben rubbers en seals wel hun beste tijd gehad. Her en der zijn er wel wat afdichtingen die moeten worden vervangen. Er lekt namelijk wel wat olie bij o.a. hulzen van de stoterstangen en de klepdekselpakkingen. Ik lig komende week in gebed dat er niet meer van dit soort gekkigheid de kop op steekt, want eind dit jaar moet de propellor nog voor de overhaul worden weggestuurd. Kost ook weer wat...

Waar ik erg naar uit kijk is de installatie van de JPI-EDM 700 die me gaat helpen de motor wat beter te managen. M'n cockpitje heb ik dan redelijk compleet, zeker met de fuelsender die ook RS232 output heeft, zodat ik met de GNS530 m'n brandstof beter kan plannen. Da's mooi spul.

De volgende keer dat ik deze vrind zie, zit hij in m'n panel...

Hoop na het onderhoud naar Magdeburg (EDBM) te vliegen om wat onderdelen op te halen voor m'n motorfiets. Versturen kan natuurlijk ook, maar is lang zo leuk niet! Ik deed dat al eens eerder met een tripje naar Anklam (EDCA).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten