Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

vrijdag 29 januari 2021

IR verlengd, Medical en Youtube

Zozo, niet veel gevlogen de afgelopen twee weken, maar wel m'n IR verlengd tot 31 maart, dankzij een 'General Aproval' van EASA kan je volstaan met een briefing en hoef je dan niet de noodzakelijke profcheck te doen. Zodra dat wel weer kan hoop ik m'n rating weer met een jaar te kunnen verlengen, maar dit helpt me weer even uit de brand!

Deze week ben ik naar Schiphol-Oost bij KLM Healthservices geweest voor m'n medical, de laatste keer was alweer vijf jaar geleden. Dat was hier vlakbij in Arnhem. Die keuring en met name de nasleep ervan waren me niet zo goed bevallen. Daarom koos ik voor een partij die elke dag tientallen keuringen doet en dat viel me niet tegen. Het was een eindje rijden en je moest hier en daar even wachten, maar alles ging wel deskundig. De afwikkeling en nazorg is bovendien klasse. Je hebt wellicht een keer gelezen dat ik een SIC op m'n medical had, dat verplichtte me elk jaar een vrij tijdrovend onderzoek te laten doen. Zij hebben me vlot verwezen naar een Aeromedisch Cardioloog, die ook nog eens erg vlot reageerde en die SIC is inmiddels komen te vervallen, tot mijn grote vreugde! Met mijn VCT clubkaart kreeg ik trouwens nog een flinke korting! Vijf sterrren voor KLM Health Services, wat mij betreft.

Laatste approaches met 'Papa Golf Yankee'

De afgelopen avonden heb ik eens wat tijd genomen om wat video's te maken over vliegen, altijd fijn om m'n familie en vrienden mee te vervelen en het is ook leuk om te doen. Al is Adobe Premiere Pro een door bugs geplaagd rotprogramma dat al onstabiel wordt als je er naar kijkt. Mocht je dit lezen en denken: 'je moet een ander programma hebben' laat me dat vooral weten! Hier boven zie je de vruchten van mijn arbeid, de laatste vlucht die ik maakt met die geweldige Mooney, vooral het laatste stuk met de zonsondergang en de baanverlichting op Niederrhein is erg mooi, al zeg ik het zelf. Ik zou het super vinden als je een berichtje achterliet op YouTube, ik probeer wat meer films te maken en zo dit blog wat te ondersteunen met af en toe een film. Vliegen is en blijft bijzonder en de moeite van het delen meer dan waard!


zaterdag 16 januari 2021

Retour EHGG (IFR)

Ik maak een goede start in 2021. Vanochtend heb ik nog even de Cessna aangeslingerd voor een retour Groningen. De NDB’s ‘Sierra Oscar’ en ‘Victor Zulu’ zijn uit de grond getrokken en vervangen door GPS punten, even anders dus! Leuk om weer eens te gaan kijken daar. Toe nu toe heb ik in januari veel mazzel gehad met het weer. Geen mist en een redelijke wolkenbasis. Ik heb nu een uurtje of vijf met de G1000 IFR en begin me steeds meer thuis te voelen. 

De FMD geeft de route weer, rechts staat 62, dat betekent een brandstofverbruik van 6,2 GPH

Voor het eerst de Cessna even getankt bij de VCT, ze hebben een hele mooie dieselwagen staan, zodat gewoon bij de club kan worden getankt, zonder dat je naar een pomp hoeft te taxiën met alle gedoe van dien. Het is dan ook diesel en geen Jet-A, om alles zo voordelig mogelijk te doen, zonder in te boeten aan veiligheid. Na het tanken de Cessna even onderworpen aan de preflight check en daarna de kist opgestart om even warm te laten worden. Die tijd kan mooi benut worden voor het krijgen van de IFR klaring naar Groningen en het programmeren van de Garmin en dat gaat ook steeds sneller. De  motorinstrumenten geven aan of de diesel er klaar voor is, gewoon met rode, gele of groene LED's. Eenmaal warm en happy kon het naar de baan en mooi op tijd airborne en richting Eelde. Direct na het aanmelden bij Dutch Mil kreeg ik mijn transponder squak en werd kort erna geklaard naar VEROR, een punt op de grens van de Eelde TMA, voor VEROR kon ik over naar Eelde Tower die in het weekeinde ook approach doet, maar geen vectors. De controller klaarde me naar HECTI, zo'n nieuw punt om via een teardrop de localiser op te pakken voor de ILS23, nu ik er toch was wilde ik ook wel een RNP approach vliegen voor de baan 05 en dat was geen probleem. Een groot verschil met Duitsland, waar dit echt van te voren moet worden afgestemd. In Groningen is het meestal geen punt. Mooi de ILS afgevlogen voor een touch & go en vervolgens door naar het eerste puntje voor de RNP nadering. Een mooie nadering en een missed approach om door te vliegen via een SID weer richting Teuge, nog een stuk in de wolken gevlogen (geen ijs!) en daarna VFR terug naar Teuge. En dan merk je het verschil in snelheid met de Mooney, 25 knopen tegenwind en een kleine 90 knopen grondsnelheid. Voldoende tijd dus om eens te reflecteren over 2020 en te fantaseren over trips in 2021. Wat zou er allemaal kunnen komend jaar? Ik kan in iedergeval niet wachten om naar Frankrijk te vliegen voor een korte break, normaal vlieg ik op Autun, maar die verkopen geen diesel. De bestemming wordt nu Moulins, daar hebben ze bovendien een IFR nadering.

Voor deze maand wordt het in ieder geval zaak mijn IR rating te verlengen en dat kan middels een briefing van een examinator tot 31 maart. Die briefing staat inmiddels in de planning voor komende week, in maart verloopt mijn medical en die moet dus ook opnieuw worden afgegeven in deze COVID tijd. Ook moet er weer eens een youtube filmpje komen, ik heb meer dan genoeg materiaal...

In 2020 heb ik maar weinig response gehad via het blog van lezers, mocht je vragen of opmerkingen hebben, laat ze gerust weten. Als ik de statistieken mag geloven wordt het blog steeds beter gelezen.

zondag 10 januari 2021

Retour EDLV (IFR)

Vrijdag de Cessna voor zondag geboekt via de praktische app van de vliegclub en met lede ogen moeten zien hoe zaterdag een mooie vliegbare dag was. Ik verkeerde in de veronderstelling dat zondag de boel dan wel potdicht zou zitten met mist, vanwege de heldere frisse dag ervoor. Maar niets was minder waar! Er was welliswaar sprake van wat mistvelden, maar - vermoedelijk - dankzij een dunne laag stratus ontstond er geen mist op uitgebreide schaal en kon er dus mooi worden gevlogen worden. Vorige week viel me al op dat er in het weekeinde gewoon op EDLV en EDDG gevlogen kan worden, dus vandaag maar eens naar EDLV om even door te pakken met die G1000. Vorige vlucht kwam ik nog eens 'per ongeluk' in het goede scherm terecht, maar het ging nu tot mijn vreugde al wat bewuster. Samen met de automatische piloot maakt het dat je volledig automatisch kan vliegen, zodat je je kan concentreren op de radio en het vluchtverloop. Nog steeds een hoop werk, maar aardig te managen met de moderne cockpit en de bescheiden C172 snelheden.

FL070 in de zon

Dutch Mil klaarde me naar FL070 terwijl ik lager had gefiled, bewust vanwege het risico op ijs. Maar de stratus was zo dun, dat ik het wel aandurfde om er doorheen te klimmen. Natuurlijk met een scherp oog op de vleugelneus. Heel kort ging ik door de wolken en er boven scheen de zon uitbundig! Dit zijn de mooiste dingen van het IFR vliegen. Rustig richting de grens met Duitsland en de ATIS van Niederrhein al even geluisterd, Langen radar gaf me vectors voor de ILS voor baan 27 en dat ging met alle hulpmiddelen aan boord zo mooi. De low approach heb ik doorgevlogen tot de minimums, rond de baan hing nevel, die zorgde voor een mysterieuze aanblik. Vliegen in dit jaargetijde kan erg mooi zijn, als je een beetje geluk hebt. Van Langen had ik al mijn klaring terug naar Teuge gekregen en moest even zoeken naar het juiste scherm om dit alvast standby te programmeren, maar 'zoekt en gij zult vinden', ook nu weer! De SID werd door de automatische piloot niet echt scherp gevolgd in 'nav mode' en dat viel me vorige week ook al op. Misschien is het m'n eigen oenigheid, dus ik zal er nog eens mee aan de slag gaan. 

'Patches of Fog', zoals dat heet...

Na een stukje SID te hebben afgevlogen kreeg ik al een koers richting Nederland en voor de grens kon ik IFR cancelen om VFR aan te kloppen bij Dutch Mil. Mooi op tijd was ik weer terug op Teuge. In deze corona tijd kan je nauwelijks ergens heen en is dit echt een leuk manier om toch met je hobby bezig te blijven en te werken aan je currency. Hopelijk komt in de lente weer de mogelijkheid om bijvoorbeeld richting Frankrijk te vliegen. Met een zuurstofsetje loopt de diesel Cessna toch rond de 130 knopen op FL160. Lijkt me de moeite van het verkennen waard!

Ik beleef bijzonder veel plezier aan mijn CB-IR en ik moedig iedereen aan hier mee aan de slag te gaan. Een freelance instructeur en een goede én beschikbare kist, zoals de PH-VTB, kunnen maar zo een begin zijn voor je CB-IR! Lees dit eens, da's geschreven door een instructeur, hij zet netjes op een rij wat er bij komt kijken, wat er van je wordt gevraagd en wat het uiteindelijk oplevert. 

zondag 3 januari 2021

Retour EDDG (IFR)

Eindelijk heb ik weer eens een volledige IFR tocht gevlogen! M’n IR is nog geldig (verloopt eind van de maand...), COVID leverde geen problemen op en zelfs het weer werkte mee! Dit was de eerste dag van 2021 dat er op Teuge werd gevlogen (2 januari telde geen vliegbewegingen vanwege het weer) en de VCT was van de partij.

Klaar om 2021 te openen!

Tot mijn verbazing kon er ondanks COVID gewoon naar Münster-Osnabrück (EDDG) worden gevlogen voor een approach. Dus geen PPR of ander ingewikkeld gedoe. Gisteren was er nog een hardnekkige laag mist en regen, maar vandaag was er een fatsoenlijke basis en geen mist van betekenis. Groningen (EHGG) zat wel dicht, maar Münster en Niederrhein (EDLV) hadden een goede weersverwachting (TAF). Afgelopen week had ik de PH-VTB al geboekt, eigenlijk tegen beter weten in. Maar het weer werkte ook nog eens mee, soort van...

Clear ice op de antenne en lichte rijp op de vleugel. Meteen zakken dus...

Vanaf Teuge rustig vertrokken rond 10:45, ik keek er erg naar uit om de G1000 weer beter te leren kennen. Door Dutch Mill geklaard naar FL050, maar eenmaal in de wolken vanaf 3.500 voet pikte ik wat ijs op en dat is zeer onwenselijk. Lager dan 3.600 voet ging niet vanwege de radardekking van Langen. Op 3.600 voet vloog ik steeds door flarden bewolking en echt IMC maar wel met zicht op de grond en dus altijd een escape als het met ijs te bont wordt. Goed op de vleugels letten en rustig aan richting SONEB op de grens met Duitsland. Nog ruim in Nederland kreeg ik een direct naar een puntje recht voor de baan 07 op Münster waar ik een ILS wilde vliegen. De automatische piloot samen met de G1000 van de Cessna werkte als een tierelier. Even rommelen met de altitude preselect functie, maar op de terugweg had ik die wel in de peiling. De heenweg duurde vrij lang vanwege de wind die met zo’n 20 knopen tegen de grondsnelheid flink drukte. Aangekomen voor de baan deed de automatische piloot de ILS voor me. Onderweg naar beneden kreeg ik de klaring voor de terugweg en de SID kon ik alvast klaar zetten in de G1000, zodat meteen door kon terug naar Teuge. Ongevraagd kreeg ik de SID lager dan de standaard 4.000 voet, omdat de toren van Langen al had gehoord dat ik met ijs te kampen had gehad. Echt professioneel en behulpzaam die controllers.

Soms verdwaalde ik nog even in één van de vele menu's van de G1000, maar het liep al best aardig! Met wat kennis van de GNS530W uit de Mooney kom ik toch een heel eind. 

Instrument Meteorological Conditions (IMC)

De start van 2021 is dus goed, maar of ik deze maand nog m'n IR kan verlengen is zeer onzeker. Nu kan het niet, omdat de COVID restricties vluchten met instructeur verbieden. De situatie nu geeft weinig hoop dat deze beperkingen nog deze maand worden versoepeld. Dan in maart nog m'n medical...

Retour EDDG 'The Movie"