In 2012 heb ik mijn PPL gehaald. Van het praktijkgedeelte van de opleiding deed ik hier verslag, samen met mijn zweefvliegervaringen. Nu kun je ook over mijn theorie en praktijk vervolgopleiding voor de Competence Based Instrumentrating (CB-IR) lezen. Deze opleiding begon ik in januari van 2015 en sloot ik in november 2018 af met het praktijkexamen CB-IR mét PBN.
Ook na de verkoop van de Mooney blijf ik mijn blog bijhouden.
Welkom
Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...
Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.
Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.
Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.
Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.
Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.
Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!
Afgelopen woensdagavond heb ik de Mooney naar Maastricht (EHBK) gevlogen voor een pre-buy inspectie bij Cycloon en vanochtend sprak ik de koper om de resultaten te bespreken en de deal verder af te ronden. Na meer dan 20 jaar in de familie is er aan mijn tijd met dit heerlijke vliegtuig een einde gekomen. Nooit heeft ze me laten staan, op afgelopen weekeinde na. Ik zou nog naar Lido, Venetië (LIPV) vliegen als laatste afscheidstrip, maar de toerenteller én cilinder #5 hadden daar geen zin in. Jammer, want het was strálend boven de Alpen. Na 20 jaar trouwe dienst kan er niet kwaad om worden. Verkocht met een lach en een traan en veel geweldige herinneringen.
'Papa Golf Yankee established on the localizer’ Voor de laatste keer...
Natuurlijk ben ik onderweg nog even langs EDLV gevlogen voor een laatste approach, ik was al bang dat de pre-buy verder geen gekke dingen op zou leveren, anders dan de motor, die natuurlijk langzaam op z’n einde loopt. Dus het kon nog één keertje. Steady op de ILS van Maastricht, voor de laatste landing dacht ik nog wat een heerlijk toestel dit toch is en wat had ik het graag op Teuge gehouden.
Laatste kiekje op het platform van EHBK
Of dit m'n laatste vlucht is met de Mooney is nog de vraag, een deel van het jaar staat hij op EHBK en zou ik er nog mee kunnen vliegen, aldus de nieuwe eigenaar. Hij houdt me trouwens aardig op de hoogte van de vorderingen die hij maakt met de Mooney. De autopilot krijgt een 'altitude preselect' functie, hij krijgt hoofdsteunen voor de stoelen en een top-end overhaul, waarbij aan het licht kwam dat de uitlaatklep van cilinder #5 was verbrand. Daarom liep hij niet zo best. De Mooney krijgt ook een chromen spinner. Wel fijn dat ze in de watten wordt gelegd!
Altijd al eens willen doen, maar nooit gedaan. Naar de Alpen om te vliegvissen. Nu de Mooney en ik waarschijnlijk ons laatste gezamenlijke vliegseizoen beleven, zei mijn vrouw: ga nou. Nu kan het! En gelijk heeft ze, met welk ander toestel vlieg je nou in 2,5 uur naar Oostenrijk? Het was een geweldige ervaring en toont ook maar weer eens de utiliteit van het toestel én een goed vliegveld op een mooie plek.
De tocht wilde ik IFR maken met de Mooney, z'n turbo maakt hem lekker snel en efficiënt hoe hoger het wordt, dus FL210 gefiled (via autorouter.aero, een top site). Het eerste stukje VFR door Nederland en vervolgens IFR opgepikt in Duitsland, onder Emmerich. Vanaf daar door geklommen naar FL210, de route voerde redelijk rechtstreeks naar een puntje ten noorden van München, waar ik verder VFR Oostenrijk in zou gaan voor het laatste stuk van de trip.
FL210
De hele route liep vlekkeloos, weer even wennen aan de IFR klaring in DLD, dat gaat net even anders dan in Nederland, maar verder "Immer Geradeaus" met 180 kts. De Alpen werden volledig aan het zicht onttrokken door convectieve bewolking tot FL180, München Approach liet me IFR zakken tot voorbij het veld, waar ik boven de Chiemsee IFR cancelde en VFR doorzakte. Daar werd het toch even wikken en wegen, want ik kon de Alpen nog steeds niet zien. De basis zat gelukkig aardig hoog en het coulissen effect maakte dat het er allemaal wat intimiderender uitzag, dan het daadwerkelijk was, maar voor een vlakkelander als ik blijft het toch wel spannend. Eenmaal onder de basis was het terrein goed zichtbaar, dus tussen de Cu en de bergen ging het door naar LOWZ. Werkelijk van een adembenemende schoonheid!
Aardig wat Cu tussen de bergen
LOWZ was kneiterdruk op deze prachtige dag, het circuit loopt over het meer en strak langs een berg met een heel kort baseleg naar final voor de 08. De baan heeft een flinke displaced threshold, dus de LDA is 675 meter, da's niet veel, maar prima te doen. Wel van belang om niet te veel snelheid te hebben op final, want dan wil de Mooney niet gaan zitten en dan is elke baan al snel te kort. 75 kts strak op final en een mooie korte landing. Op LOWZ stond al een smart voor me klaar en ik kon op weg naar hotel Lampenhäusl voor de vergunning en natuurlijk door naar het viswater.
Vliegen om deze forel te vangen...
Wat een natuurschoon!
Geen verkeerde post om te vieren dat mijn blog alweer 10 jaar bestaat en nu zo'n 1.000 hits per maand krijgt! Vloggen wil nog niet zo best trouwens, daar heb ik echt een betere computer voor nodig. De meest bezochte post is Waarom zou je een PPL halen?, misschien komt dat door de clickbait achtige titel? Snel gevolgd door een van de weinige negatieve posts op mijn blog, een post over een vliegerarts in Arnhem, die inmiddels ook geen keuringen meer doet. Als je googelt op dit bedrijf staat deze post ook aardig bovenaan.
Gisteren heb ik een prachtige vliegdag beleefd, het weer leende zich er dan ook uitstekend voor. Voor een geplande trip deze maand, heb ik bij Hangar One de O2 tank laten aftoppen. Omdat ik er toch was, daarna IFR gestart voor een vlucht naar Bremen (EDDW) alwaar een mooie ILS afgevlogen werd, gevolgd door de low approach en een SID, om door te vliegen naar Borkum (EDWR) voor een full-stop en een wandeling door de duinen.
Daarna even door gevlogen naar Nordeney (EDWY) voor een kort bezoek. De Waddenzee is zó mooi in het zachte strijklicht van de nazomer! Daarna door naar de vaste tankstop in het Noorden: Leer-Papenburg (EDWF). Daar was het een drukte van belang, omdat veel verkeer van de eilanden de tank daar even vol gooide. Terug van Leer nog even een RNAV approach en touch and go gedaan op Eelde (EHGG) om daarna de RNAV26 op Teuge (EHTE) om de Mooney weer lekker in te stoppen. Topdag!
Een aantal foto's om e.e.a. te omlijsten, niet in chronologische volgorde.
Final Borkum
RNAV23 EHGG
VFR van EHGG terug naar EHTE op een zalige avond
ILS27 EDDW
Nordeney ‘Tower’
Pipi gemacht, getankt én deze vette stickers gescoord...
