Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zondag 22 december 2019

De prop zit er weer op!

Tijdens de kerstborrel op kantoor kreeg ik de bevrijdende app van Maurice dat de prop weer op z´n plek zat, drie maanden en een week na m´n laatste vluchtje naar Stadtlohn. In de tussentijd is mijn IR rating verlopen, helaas. Ik heb dan ook niet gevlogen, wel een poging gedaan eind november om met een Cessna van de vliegclub m´n profcheck te doen, maar daar dacht het weer anders over.
Het weer was me gisteren wel goed gezind toen ik na die lange periode van vliegloosheid eindelijk weer op de motor naar Teuge kon. Maar even een rondje Groningen gedaan en op een VFR vliegplan drie instrumentnaderingen gevlogen. Twee op Groningen en een op Teuge, waar ik bij DEVUT een met een paralel entry de holding in ging. Even het stof er weer afkloppen. Ik ben ook naar het laagvlieggebied geweest voor een tweetal ´motorstoringen´ ook goed om dat weer even te doen. Die circuitplanning blijft altijd een uitdaging. Nog wat steile bochten gedaan tot ik weer netjes door mijn eigen propwash vloog.

Mooi onderweg op de kortste dag van het jaar

Wat voelde het goed om weer even te vliegen! De landing op Teuge liep bijna mis omdat ik de parkeerrem op de hoofdwielen ergen tussen Groningen en Teuge had aangetrokken, waardoor de Mooney vrij snel na de landing behoorlijk remde en naar links trok. Met angst zag ik het gras naast de baan langzaam dichterbij komen, gelukkig kon ik met het neuswiel de kist op het asfalt houden. Pas nadat ik compleet stil stond en terug naar de hangaar wilde taxiën kwam ik tot mijn schrik en schaamte tot de ontdekking dat mijn parkeerrem aangetrokken was. Gelukkig maakte ik geen touch and go, dat was ik eigenlijk van plan. Gelukkig was de baan nat, gelukkig stond ik mooi op de centreline, gelukkig was de rem niet volledig aangetrokken. Het had maar zo kunnen zijn dat de nieuwe prop met nog maar 1 uur en 38 minuten vliegervaring ook meteen z´n eerste meters als ploeg had gemaakt. Vandaag lijnde niet alle gaten in de kaas op en liep het met een rul bandje en een nieuwe onderbroek goed af.

De schuif voor de parkeerrem zit iets links boven de schuif van de verwarming en laat ik nu de verwarming hebben aangezet, ik weet bijna zeker dat ik op enig moment in plaats van de verwarming de parkeerrem heb aangetrokken. Een mooi lesje human factors dit.

Tot nu toe nog geen gegadigden om met me mee te doen aan mijn fijne kistje, tot mijn spijt. Wel belde er iemand uit Zwitserland die de Mooney in zijn geheel wel wilde kopen. Het belletje waar ik bang voor was dat zou gaan komen, maar waar ik wel serieus mee aan de slag moet.