Fly In Niederrhein (EDLV) 24 augustus 2024

 

Toch de meest toegankelijke gecontroleerde luchthaven in NL

Ik ga me inschrijven voor een bezoek, we maken er met de Vliegclub zelfs een fly out van. Hopelijk is het weer goed!

IFR terug naar Teuge (EHTE), wind mee!

We sliepen in een oude gevangenis en werden wakker met een lichte kater vanwege de verloren halve finale tegen Engeland. Toch gingen we met frisse zin de stad vandaag verkennen. We hebben het ontbijt in het hotel maar laten zitten en een broodje gegeten in het centrum, scheelde een smak geld. Het VK in het algemeen en Oxford in het bijzonder bezoek je niet om voordelig uit te zijn, maar toch. We hadden prachtig weer en mijn dochter had gisteren al een paar winkels gezien die ze wilde bezoeken. Ook hadden we een stadswandeling geboekt met een gids. Gewandeld, gewinkeld en gewoon van de prachtige stad genoten. Mijn dochter maakte indruk op de gids door de boom aan de wijzen waar Malfidus in een wezel werd veranderd door prof. Dolleman. Na een zeer geslaagd bezoek vertrokken we weer richting het vliegveld, we betaalden de stevige factuur (omgerekend zo'n € 115,00) en maakten ons klaar voor vertrek.

Bridge of sighs

Oxford is een rete druk veld, en het duurde dus ook wel even voordat we konden vertrekken. Het gaat in het VK allemaal een beetje anders en dat is toch wennen. Ik had e.e.a. toch wat strak gepland en rekende op een aardige wind mee om mijn plan te laten slagen. Voor vertrek naar het Oosten moet je eerst naar een puntje in het Noorden, om vervolgens Oost te worden gevectord. Zo geschiedde, helaas sloot het wolkendek zich onder ons, zodat we weinig van Londen zagen, maar wel al het verkeer om je heen. Ik kan me niet herinneren dat ik meer commercieel verkeer om me heen zag, van 737's tot C17's en London Radar was er druk mee. 

Duxford (EGSU), ook een geweldige bestemming

Geen momentje rust voor de controllers, totdat we voorbij Stansted vlogen (Duxford nog net zichtbaar door een gat in de wolken) en we een direct kregen naar de FIR boundry bij REDFA, we vlogen inmiddels hoog en droog op FL130 met een rugwind van 12 knopen en een true airspeed van 132 knopen. Lager hadden we geen noemenswaardige wind mee, soms zelfs wat wind tegen, dus ik kneep hem wel een beetje aanvankelijk. Langzaam maar zeker gleed de stress van me af toen helder werd dat we mooi voor acht uur op Teuge zouden aankomen.

Zij leest een boek, ik doe de preflight 

We gingen nu lekker vlot en aardig recht op onze bestemming af. Amsterdam Radar stuurde ons naar Pampus VOR, maar nog ruim boven zee kregen we een direct Teuge, Schiphol was de inbound peak aan het verwerken op 36C en de jets schoven mooi onder ons door. Ze moeten vast gedacht hebben 'wat doet die Cessna daar...?'. 

Lekker cruisen over de wolken naar huis...

Boven Diemen konden we zakken voor Teuge en dan gaat alles super snel, we vlogen door de cumulus bewolking door en eenmaal vrij van wolken lag Apeldoorn al op ons te wachten, we konden IFR cancellen en André verwelkomde ons hartelijk. Hij had ons al zien komen op FR24 en zag dat het nog wel eens kritisch kon worden met de tijd 'Mark, ik was pas naar huis gegaan als jij binnen was'. Wat een topper. Een mooie landing op baan 26 volgde en met een pakket aan geweldige herinneringen rijker stopten we de dieselmotor, die geen klap verkeerd heeft gegeven. De terugweg was bijna een uur korter dan de heenweg trouwens. 100 of 140 knopen groundspeed maakt wel verschil!

Schiphol (EHAM)

Sooph en ik hebben de trouwe Cessna even goed gepoetst en daarna zijn we weer op huis aan gegaan. We hebben genoten, Oxford is een prachtige bestemming, zeker voor de kleine luchtvaart, maar dat geldt voor heel het VK eigenlijk wel. Voorlopig is het even klaar met vliegen, want de vakantie staat voor de deur. Dit najaar misschien nog een trip(je)? Seizoen is voor mij al een aardig eind geslaagd.  

Almost home...

IFR naar Oxford (EGTK) met tegenwind...

Leukste vluchten van het jaar dit. Eigenlijk wilde ik gisteren al vliegen, maar de meteo was bar met onweer, een echte supercel en de regen die daar bij hoort. De condities voor vandaag waren beter, maar toch was de meteoroloog van dienst niet zo positief vanochtend vanwege een occlusie die vanuit het zuidwesten doorkwam met actieve buien.

Uitzicht op FL140, paar flinke bloemkolen 

Na zorgvuldige beraadslaging de start twee uur uitgesteld, en inderdaad nog wel wat om buien heen moeten laveren, maar na het groene hart werden de condities aanmerkelijk beter behalve dan een windveld met 30 knopen tegenwind. Waarom altijd die keiharde wind tegen… Toch liepen we een mooie 130 KTAS en konden we in drie uur naar de bestemming. Eenmaal daar bleek het rete druk te zijn met lesverkeer, helikopters en zakenvliegtuigen. We waren Nr. 3 en moesten holden en daarna een full procedure ILS vliegen. De ILS ging prima, maar de holding en de procedure vloog ik toch wel als een zwangere eend. Moeten we weer even oefenen…

Hier kwamen we voor… Prachtig 

Oxford stelde niet teleur en na de check-in in ons hotel liepen we zo het centrum in. Zoveel moois en zoveel historie, wat indrukwekkend. We hebben wat gegeten en gedronken in de super charmante pub Turf Tavern en waren nog net op tijd om Magdalen College te bezoeken. Een college zo mooi, dat het lijkt alsof het niet echt is. Superlatieven schieten tekort. De charme en historie van deze plek is moeilijk te beschrijven. Bij Magdalen Bridge hebben we nog een waterfiets gehuurd om al dit moois even van het water te bekijken. Zo bijzonder dat ik vanochtend nog de hond aan het uitlaten was thuis en nu met Sooph in een waterfiets op de Thames rond trappelde. We hebben het boothuis van de universiteit op de Thames even gerond en daarna langs de botanische tuinen weer terug getrappeld. Echt genieten.

Ter land, ter zee en in de lucht…

Minder genieten was het verlies van Oranje natuurlijk, maar in de stad zat de sfeer er prima in en we hebben nog een toetje gedaan in een gespecialiseerd toetjesrestaurant. 

De Kooy & Texel in bewegende beelden!

Het was een geweldig leuk uitje en gelukkig hebben we de beelden nog. De film is wat langer dan normaal, misschien wat te lang, vanwege de interactie met de passagiers. Maar goed, Martin Scorsese heeft zich bij de Irishman ook niet laten tegenhouden door wat extra minuten film, en ik dus ook niet....

Mooie herinneringen!

Volgende week hoop ik nog een tripje te maken met mijn oudste dochter, maar het weer is zo grillig de laatste tijd dat ik nog niks durf te boeken.

Will fly for food: Oostende, De Film

Garnalenkroketten zijn een prima reden om te gaan vliegen en ze waren weer heerlijk. De film van de mooie vlucht van Oostende naar Teuge is klaar! Je ziet hem natuurlijk als eerste als je ook geabonneerd bent op mijn YouTube kanaal! Dus doe dat en geniet als eerste van Oscarwaardig filmmateriaal. Vliegen met Carsten is altijd leerzaam, maar ook wel grappig hoe hij als KLM'er dan toch even de max speed brieft voor de departure. Een snelheid die de VTB nog niet zou halen als 'ie als een baksteen ter aarde zou storten, maar evengoed nuttig. 

Doe de canules maar in! Op naar FL140

Mocht je trouwens na het lezen en bekijken van deze multimediale hoorn des overvloeds nog trek hebben in meer, check dan even de blog van Eddie en zijn Risen, vliegt VFR met z'n MLA afstanden waar je stil van wordt.

Schnitzelsucht

Vandaag na het werk nog een schnitzel gaan halen in Duitsland met Thomas, we hadden ook nog een passagier mee van de zweefvliegclub. We wilde eigenlijk wat IFR werk doen om ons verder getrouw te maken met de DA40NG, maar omdat ik niet zo'n beste agenda beheerder ben en ik verzuimd had e.e.a. op mijn werk goed vast te leggen kon ik niet op tijd op Teuge zijn. We konden wél even VFR heen en weer naar Marl-Loemühle (EDLM). Om een schnitzel te halen. Ter plaatse kon ik dan nog wel even wat touch & go's maken. Een approach schieten met de G1000Nxi geloof ik nu wel, maar de DA40NG in de vingers krijgen is nu hoofdzaak dus dit was een prima invulling van de avond. Aangereden kon ik meteen in de kist springen en Thomas vloog ons naar de bestemming. Goed gecheckt of we geen bijzondere gebieden invlogen in verband met het EK, de Duitsers zijn wel een beetje nerveus. Eenmaal geland hing de havenmeester al uit het raam. Of de PIC zich even kon melden. De Grenzpolizei had gebeld. De havenmeester moest een lachje onderdrukken, maar vroeg toch of we terroristen waren. Ik moest me inhouden om hier grappen over te maken. Een nacht in een Duitse verhoorcel is geen aantrekkelijke propositie dus hielden we ons gezicht in de plooi en konden we gelukkig iedere verdenking ontkrachten. Op naar de schnitzel! Het was werkelijk prachtig weer, de zon stond wat lager aan de hemel, dus het licht was ook nog eens fantastisch mooi. We genoten ervan met z'n drieën.

Tevreden huiswaarts

We vertrokken rond zeven uur weer terug naar Teuge, met de havenmeester sprak ik af dat hij de rekening voor de touch en go's via de mail zou sturen. Vooruit betalen ging blijkbaar niet. Via baan 07 ging het dus de lucht in voor de touch and go's. M'n brein moet even wennen aan de nog steeds nieuwe kist, maar dat ging vrij vlot, waar ik de eerste landing de snelheid nog een beetje teveel liet teruglopen voor mijn smaak ging het de tweede landing mooi. 15/20% vermogen levert een mooie nadering op met goede snelheden. Fijn om even in het achterhoofd te hebben voor de volgende keer. VFR in een streep naar Teuge, zonder autopilot. De DA40 heeft in de klim met wat vermogen flink wat voeten rechts nodig en de rolroeren gaan vrij zwaar. Eenmaal kruisend kan de rechter voet wat meer worden ontspannen en laat de DA40 zich mooi sturen met een handje aan de stick. Ik denk dat we prima vriendjes worden.

Tja, dit kan ik de hele dag wel doen...

We landden op Teuge met nog een beetje tijd over op de klok (dat wil zeggen vlak voor de sluitingstijd).  Conform de afspraak met de eigenaar hebben we de tanks weer gevuld met JetA1, het toestel gewassen en genoten van de pure luxe die dit toch eigenlijk is. In tegenstelling tot de PH-VTB wordt de DA40NG alleen getankt met JetA1 en heeft daarom ook geen last van eventuele problemen met de brandstoftemperatuur. De diesel van de VTB kan bij 5 graden vorst gaan vlokken en dan problemen geven, het tanken van JetA1 is geen garantie op ijsvrij vliegen, maar de brandstof is veel beter bestand tegen de koude. 

Vakantie van 8 uur (EHTX)

Al vaker geschreven dat eilanden leuke bestemmingen zijn, ik kan deze stelling toch weer onderschrijven. De meiden hadden een dag vrij van school en eigenlijk wilde ik een nachtje weg blijven, maar deze week is in mijn woonplaats ook de avondvierdaagse die de meiden óók wilde lopen. Dus zijn we naar Texel gevlogen in de DA40NG, samen met een vriendin van mijn jongste dochter. Dus met z'n vieren naar Texel om te gaan paardrijden! We topten ons bezoek af met een lunch aan het strand bij Paal 17. Samen op pad met het vliegtuig is toch wel het leukste wat er is. Ik had De Kooy van te voren om een PPR gevraagd voor een touch & go en die kwam per ommegaande mail. Ga je een keer naar Texel, doe dat dan ook een keer. 

Drie minions. Gru achter het stuur...

We vlogen op FL040 en kregen meteen vectors, eerst een stukje naar het Noordwesten, vervolgens pal Noord en eenmaal vrij van de Lelystad TMA ging het min of meer rechtstreeks naar De Kooy. Een prachtige nadering voor baan 21 volgde. Hij begint ongeveer bij Oudeschild, langs de Texelse waddenkust, het Marsdiep en de haven van Den Helder. Veel helikopter verkeer voor de offshore industrie en ook de luchtmacht was met heli's aan het oefenen met slingloads. Zo gaaf dat er van alles om je heen gebeurt, de DA40NG trok zich er niks van aan en vloog mooi de RNAV approach af. Halverwege pakte ik de kist 'op de hand' en vloog het laatste stuk van final. Er stond een redelijke crosswind en met m'n handvol aan DA40 landingen wilde ik toch even m'n koppie erbij houden. De flaps zijn best effectief en ook de driebladige prop doet het prima als luchtrem, je moet er toch wat vermogen ophouden om met de juiste snelheid op je glijpad te blijven. Na de touch & go ging het over rechts naar de Noordzee kust en langs de Helderse vuurtoren terug naar Texel. Prachtig helder weer, een stevige wind en af en toe een stoot turbulentie. De meiden gaven geen kik en vonden het prachtig. Ik ook! De landing op Texel was eveneens een mooie crosswind oefening en dan ben je gewoon even op vakantie op een doordeweekse dag.

De transfer naar de terminal

Terug vlogen we VFR naar Teuge, we waren net op tijd terug voor de vierdaagse! De meiden waren eenmaal thuis helemaal gesloopt, maar voldaan! Ik maak een video van de vlucht naar Texel voor op mijn YouTube kanaal, abonneer je dus vooral! Lijkt me leuk om de 300 abonnee's aan te tikken dit jaar. Eerst komt er nog een video aan van Carsten en mij terug uit Oostende op FL140, als het goed is kun je de kromming van de aarde zien. ;-)