In 2012 heb ik mijn PPL gehaald. Van het praktijkgedeelte van de opleiding deed ik hier verslag, samen met mijn zweefvliegervaringen. Nu kun je ook over mijn theorie en praktijk vervolgopleiding voor de Competence Based Instrumentrating (CB-IR) lezen. Deze opleiding begon ik in januari van 2015 en sloot ik in november 2018 af met het praktijkexamen CB-IR mét PBN.
Ook na de verkoop van de Mooney blijf ik mijn blog bijhouden.
Welkom
Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...
Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.
Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.
Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.
Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.
Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.
Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!
Vandaag met de PH-VTB naar Groningen (IFR) geweest en daarna door naar Ameland. Tot aan Meppel vlogen we echt IMC. Ook eens leuk. Mijn jongste dochter was mee, dus maakten we er een lekker dagje van. Ameland stelt dan nooit teleur. Strand, pannenkoeken, paardrijden, vliegen. Heerlijk. Voor m’n dochter had ik haar vouwstepje achterin gegooid. Ideaal! Die kleine vloog trouwens al zelf terug vanaf de Waddenzee tot aan Deventer.
Ze kan net over de rand kijken
De O2 cilinder heb ik ingeleverd bij Hangar One om te vullen, maar dat wordt na mijn vakantie voordat ik die eens uit proberen kan. Benieuwd hoe de wereld er dan uitziet en of een retour Engeland er dan al in zit?
Na de laatste keer Niederrhein wilde ik graag even opnieuw en wat strakker heen en weer. Mijn zwager wilde wel mee, dus zo geschiedde. Ik vloog een mooie retour vanochtend en alles liep lekker. Ik maakte er ook een film van, voor op mijn YouTubekanaal Missed Approach Mark, dank voor het volgen trouwens! Het lijkt erop dat mijn doel om 100 volgers te hebben voor het einde van het jaar met dit tempo een wat te hoge lat is, maar het jaar is nog niet voorbij!
Niels was geboeid :-)
Bij de pilotshop heb ik een O2 cilinder besteld van SkyOx, deze stelt me in staat om met zuurstof te vliegen zoals ik dat met de Mooney ook kon. Ik twijfelde nog even of ik een cilinder met twee of vier aansluitingen zou nemen, maar ik denk dat ik met twee stuks voldoende heb. Met drie of vier mensen naar die hoogte deed ik ook niet met de Mooney en ik denk dat ik dat met de Cessna ook niet zal doen. De turbo diesel van de 172 maakt het niet zoveel uit als het wat hoger gaat en hij heeft wat minder last van z'n 'sub-optimale' frontale oppervlak als je wat hoger vliegt. Kan zo 20 knopen aan extra opleveren en het is bovendien ook leuk om te doen. Daarbij kan je ook over wat frontaal weer heen vliegen, mocht dat eens nodig zijn. De Cessna gaat niet boven de FL180, dus met canules kan je volledig uit de voeten, zonder die vervelende maskers dus. Snel bezorgd trouwens, dacht in de huidige tijd O2 cilinders niet te krijgen zouden zijn!
Handzame kleine cilinder. Goed voor uren O2 plezier.
