Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

donderdag 1 maart 2018

CB-IR Les IV Teuge navigeren per VOR en NDB met 35 knopen wind...

Vandaag een vergelijkbaar rondje als zondag gevlogen, maar nu met een flinke wind uit het oosten, zo zeg dat viel wel tegen.

Aardig op de baan, maar de zak staat strak...

Het vliegen in IMC gaat wel aardig, maar het navigeren met die radiobakens laat nog wel wat te wensen over. Op enig moment zal het kwartje wel vallen, maar het berekenen van de QDM´s en QDR´s en radialen van de VOR is - voor mij althans - een hele opgave. Zonder 'plaatje' in je hoofd is het maar moeilijk om snel te switchen van de ene radiaal naar de andere QDR. Mirella stelde voor een en ander nog eens door te nemen op de sim en dat is een uitstékend idee. Als dit eenmaal een beetje loopt dan zal de rest ook niet meer zo'n punt zijn, lijkt me, maar we blijven nu een eigenlijk hangen bij de basics...
Heb de Mooney wel gemist vandaag, met een 95 knopen tegen 35 knopen tegenwind zoals met die C172 is écht langzaam.

De PH-TGM staat gezellig te schudden in de wind.

Mijn Hangar Queen (de Mooney...) heeft haar verse wastegate en controller geïmplanteerd gekregen, maar bij de testruns krijgen ze maar 25" inlaatdruk, dit moet 36" zijn. De wastegate blijft open staan, en ze verliest dus - nog steeds - turbodruk. Daar zit nog iets niet zoals het hoort. *Diepe zucht*. De controller lijkt de schuldige, dus de overhaul is niet geslaagd. De controller kan weer terug richting de VS, dat gaat weer een week duren, minstens... Main Turbo heeft beloofd dit netjes op te lossen, maar ik baal hier behoorlijk van. Niks zit mee.

Ziet er shiny en nieuw uit, maar werkt dus niet: unservicable

In de tussentijd heb ik Maurice van maintenance gevraagd LED landingslichten te monteren, de cowling ligt er nu toch af. Het valt me op hoeveel landingslichten die Mooney er doorheen jaagt. Zo'n lampje kost ruim € 20,00 en het duurt 45 minuten om ze te vervangen. Dan lijkt € 300,00 per LED lamp veel (de Mooney heeft twee landingslichten, onder de prop), maar ik denk dat dit zich in een jaar of twee wel terug verdient. De lichtopbrengst is ook hoger, maar daar ga ik niet veel van merken, omdat ik niet van plan ben om 's-nachts te vliegen. Wat doe je immers na een motorstoring in het donker? Precies: niet veel meer.
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)