Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 26 februari 2018

CB-IR Les III Teuge navigeren per VOR en NDB

Afgelopen zondag m'n derde CB-IR les op Teuge met Mirella gevlogen. We hebben een rondje Flevoland gedaan. Na de start op Teuge de QDM van NDB baken Lelystad (LLS) opgepakt, boven de randmeren vectors naar het westen en vervolgens een inbound radiaal naar het VOR baken Pampus (PAM) en via Almere en dan een outbound radiaal van wederom Pampus opgepakt richting Lelystad. Daarna hebben we nog unusual attidudes geoefend. Alle oefeningen met de 'IMC bril' op, dus alleen zicht op de klokken en niet buiten.

De 'IMC bril', voor als het weer te goed is...

Het ging best goed, eigenlijk. Ik gebruik met veel plezier de VOR tracker app, daar kan je goed mee oefenen, zodat je in de kist wat sneller het juiste 'plaatje' in je hoofd hebt, je draait anders zomaar 180 graden de verkeerde kant op. Op de terugweg hebben we nog een QDR gevlogen en een radiaal van het Rekken VOR opgepikt, maar die laatste twee wonnen niet de schoonheidsprijs, omdat ik na ruim een uur vliegen en die unusual attitudes best wel een beetje gaar was, tikkie misselijk zelfs.

Met Mirella sprak ik ook nog even over de Enroute Intrument Rating (EIR) en de volledige instrumentrating, waar ik nu voor bezig ben. Mirella wees me erop dat de EIR volledig komt te vervallen en daarvoor in de plaats komt de Basic Instrument Rating (BIR). Ze bieden de EIR bij de SAS dus ook niet meer aan, dus dat is duidelijk: we gaan door met de CB-IR. Gelukkig dat ik niet hals over kop die EIR ben gaan halen.
Waarom die BIR dan niet halen? Dat is een eenvoudiger rating, dan die waar ik nu voor bezig ben. Het belangrijke praktische verschil is dat de houder van een BIR bij vertrek minimaal een RVR (zicht) van 1500 meter moet hebben en een wolkenbasis van 600 ft danwel 200 ft boven de gepubliceerde minima. Op zich is dat natuurlijk al prima en voor mij geschikt. Bij de normale Instrument Rating is de minimale decision heigth 200ft, bij de BIR wordt dat dan 400 ft. Maar de BIR bestaat nog niet, en voordat hij wordt aangeboden door een vliegschool zijn we makkelijk vier jaar verder, ik heb dat al eens gezien met de huidige CB-IR/EIR syllabus. Daar wil ik niet meer op gaan wachten. Ben nu al zó ver...

Ik begreep van de vliegschool, die eigenlijk ook zo'n beetje de hofleverancier van opleidingen voor de vliegclub is, dat de interesse voor de IR weliswaar toeneemt, maar nog maar weinig leerlingen echt beginnen. Ik snap de terughoudendheid goed, het is een kostbare onderneming, maar dat is vliegen nu eenmaal. In plaats van VFR naar Hoogeveen te vliegen, kun je ook gewoon een lesje IR pakken. De voordelen van de IR opleiding zijn legio, je haalt je niveau van vliegen echt naar een hoger plan, óók je VFR vliegen. Je leert alles over je vliegtuig, de avionica, procedures en radiotelefonie. Je vindt bovendien niet snel meer iets 'eng', zoals het crossen van een CTR of het landen op een gecontroleerde luchthaven.

De Mooney zal begin komende week in orde worden gemaakt, hopelijk krijg ik voor woensdag even een telefoontje.

To be continued...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten