Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

donderdag 15 maart 2018

CB-IR Les V Unusual Attitudes

De Mooney heeft haar geheim nog altijd niet prijs gegeven. Verschillende deskundigen heb ik inmiddels geraadpleegd, maar nog steeds zijn we niet verder. Ik merk dat het enthousiasme van m'n onderhoudsbedrijf ook wat tanende is. Leuk om te zien hoe de verschillende Mooney Service Centers reageren op een hulpvraag. De ene technicus mailt me vanaf het kraambed van z'n vrouw en de ander houdt de kaarten streng tegen de borst. Jij mag raden welke technicus in Nederland zit en welke in de Verenigde Staten...

Vandaag weer gevlogen met Mirella op de PH-TGM van de SAS. We hebben een basic IFR circuit gevlogen met holding en vervolgens zijn we gaan zakken op een fictieve localiser, daarnaast wat steile bochten en unusual attitudes, eigenlijk ging dat allemaal wel prima. We hebben zelfs nog twee asymetrische overtrekjes gedaan, waarbij de kist echt even door de linker vleugel heen draaide. Leuk om te doen en ook nuttig. Kost je wel minimaal 500 voet hoogte, dus als je zoiets gebeurt op circuit ga je gewoon koud. Je moet overigens echt je best doen om de Cessna een vleugel te laten zakken, de Mooney is wat minder vergevingsgezind is me al wel eens opgevallen. Vliegen 'on the numbers'  en gecoördineerd, dat is ook een van de redenen om zo'n IR te doen, je leert gewoon strakker vliegen.

We gaan de komende les weer door met mijn twee grote vrienden: de heren QDM en QDR. Die moéten toch lopen, voordat er überhaubt aan een examen kan worden gedacht. Voorlopig oefen ik lekker door op mijn apps.

Op zo'n plaatje lijkt het eenvoudig...


Garmin is trouwens lekker bezig de concurrentie het leven zuur te maken, een van de laatste upgrades die ik zou overwegen is het installeren van een 'engine monitor' waarop je alle parameters van de motor kan volgen, zoals temperaturen van de individuele cylinders, olie- en brandstof druk, olietemperatuur en nog veel meer. Nu zijn de gegevens wat grof weergegeven over het gemiddelde van alle cylinders. Bij de diagnose van mijn wastegate controller wordt bijvoorbeeld gevraagd naar wat de oliedruk was toen de wastegate openklapte, en of die ook veranderde. Die info had ik mooi kunnen downloaden van de monitor, want ik heb het zelf niet gezien. Lees meer over deze fraaie touch screens op de site van Garmin. Ik heb overigens geen aandelen, maar ik ben wel een fan van deze gebruikersvriendelijke apparatuur.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten