Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 1 december 2018

Brevet binnen!

Met de zelfde titel kondigde ik ruim zes jaar geleden aan dat mijn PPL binnen was. Gisteren, na een lange dag op kantoor, lag mijn nieuwe brevet thuis op me te wachten. Het heeft exact drie weken moeten duren na m'n examen, geen idee wat Kiwa Register in die weken allemaal doet, maar dat maakt me ook niet zoveel meer uit nu. Het is binnen! Ik ga mijn  best doen dit jaar nog zelfstandig IFR onderweg te gaan. Tips voor een leuke bestemming, niet te ver weg? Laat maar horen!
Denk trouwens toch dat ik ook die Nightrating ga halen. Niet dat ik dat echt gebruiken ga, maar als extra escape als je toch niet voor sunset binnen bent is het natuurlijk wel erg bruikbaar.

IR, het zijn maar twee letters, maar ze maken veel verschil...

Kosten

Al scheelt het aanmerkelijk dat ik niet meer hoef te betalen voor lessen en dure landingen op Groningen ga ik voor komend jaar eens kijken waar ik de kosten voor het vliegen eens wat kan 'leanen', zonder nu afbreuk te doen aan veiligheid en mogelijkheden. Ik wilde komend jaar eens kritisch kijken naar mijn vaste lasten. Deze bestaan hoofdzakelijk uit vier elementen:
  1. Stalling, de Mooney staat in een ideale verwarmde carrousel hangaar en ook nog eens heel voordelig, dat vind ik niet snel elders. En zeker niet voor minder geld;
  2. Verzekering, nu bij Driessen, waar ik erg tevreden over ben. Maar ik ga eens shoppen. Nu betaal ik een kleine € 3.000,00 per jaar met een flink eigen risico. Ik heb niet zoveel uren, maar kon de zelfde polis van de vorige eigenaar (mijn vader en daarvoor zijn vliegmaat, met beiden aanmerkelijk meer uren) zo over nemen, ik verwacht niet dat hier echt veel te halen is.
  3. Onderhoud, de jaarlijkse inspecties en de 50 en 100 uurs beurten die ik altijd probeer te laten samenvallen met de jaarlijkse inspectie. Al het onderhoud wordt gedaan door International Aviation Support (IAS) op Teuge. Zij houden de kist al jaren bij en zijn inmiddels bekend met het toestel en de specifieke merk eigen quirks van de Mooney. Ik kan Maurice bovendien op elk moment in de week appen als ik een wens of vraag heb en hij reageert vrijwel altijd en hij is goed op de hoogte van ontwikkelingen op het gebied van de techniek en in het bijzonder van de avionics. Feit is ook dat de Mooney ons nog nooit heeft laten staan op een vreemd veld. Een keer scheelde het overigens niet veel met een defecte accu op Ameland. Veel onvoorzien onderhoud hebben we de afgelopen jaren gehad: nieuwe magneten, spanningsregelaar, de turbo, startmotor, wastegate, klepseals en ga nog maar even door... Ik reken op een tamelijk probleemloze 50 uurs komend jaar. Maar goed, dat deed ik de afgelopen jaren ook. Onderhoud is een kwestie van vertrouwen en bezuinigen hierop vind ik niet snel te rechtvaardigen.
  4. Abonnementen navigatie (VFR én IFR) voor iPad en Garmin GNS530W. Ik heb hiervoor het haast standaard Jeppesen abonnement, dat ik nu eens tegen het licht houd. Ik betaal ongeveer € 2.800,00 voor alle informatie over airways en luchthavens zowel gecontroleerd als ongecontroleerd op m'n iPad, perfect voor IFR en VFR dus. Wel achterlijk duur. Ik heb vier licenties, dus ik kan op vier iPads de app draaien. Ik gebruik er in de praktijk maar één van. Via een luchtvaart forum heb ik de interesse gepolst om zo'n licentie van me te kopen voor € 500,00 per jaar, maar daar was weinig interesse voor. Via de klantenservice van Jeppesen heb ik een voorstel ontvangen om één licentie te kopen voor zo'n € 600,00, daar komen nog de updates bij voor de GNS530W voor zo'n € 350,00 per jaar. Een aardige besparing heb ik dan te pakken, zonder al te zeer in te leveren op mogelijkheden. De enige mogelijkheid die ik niet meer heb is een tweede iPad in de cockpit als back-up. Ik koop dan immers maar 1 licentie. Mijn iPad is er de afgelopen jaren nog nooit mee opgehouden, niet in de lucht en ook niet op de grond, maar het is wel een overweging. Ik kan overigens alle kaartjes van te voren ook printen, dan heb ik die voor de noodgevallen nog achter de hand.

Voor de pakweg € 1.800,00 per jaar die ik hiermee bespaar koop ik heel veel AVGAS... En da's ook wel een overweging.   
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)