De eerste approach hebben we volledig 'standaard' gevlogen zoals gepubliceerd. Geen vectors, maar naar de initial approach fix via de arrival, aldaar een holding gevlogen en via de holding door richting de approach. Zelf plannen en netjes zakken en ten slotte de localiser van de ILS oppakken. Voor de baan werden we overgezet naar de Toren, die ons vervolgens klaarde voor de nadering. Na een low approach hebben we nog twee localiser only naderingen gevlogen, waarbij we wel vectors accepteerde. De glijpad begeleiding werd door Henk afgeplakt met een 'post-it'. Bij iedere afstand tot het baken hoort een bepaalde hoogte, de daalvlucht moet je dan zo plannen dat je steeds de goede hoogte hebt, zodat je mooi op de drempel van de baan uitkomt. Vuistregel bij een standaard 3 graden glijpad is dat je de grondsnelheid keer vijf zakt. Bij 100 knopen grondsnelheid zak je dus 500 voet per minuut. Dat klopt over het algemeen vrij aardig!
Mijn grote vriend de HSI, de gele driehoekjes links en rechts worden afgeplakt bij een 'Localiser Only' nadering.
Ik vlieg altijd graag met Henk. We doen ´real world´ IFR vluchten (QDM's en QDR's moeten ook worden geleerd, maar die zul je in de praktijk zelden vliegen). We gebruiken de automatische piloot eigenlijk niet, alles vlieg ik op de hand dus. Als ik zelf op pad ga, dan gebruik ik die AP natuurlijk wel. Dit gaat gewoon lekker en geeft ook vertrouwen voor de toekomst. Wat belangrijk is, is currency. Vandaag en gisteren gevlogen, maar dan is die eerste approach gisteren lang zo strak niet als de laatste vandaag. Dit moet je blijven doen en blijven oefenen om niet slechter te worden, laat staan om er beter in te worden.
Op Stadtlohn staan trouwens een paar mooie classics, deze YAK stond proef te draaien en die enorme radiaalmotor maakt indruk. Alleen de geur al, dat typische olieluchtje dat je alleen tegenkomt bij vliegtuigmotoren... fantastisch!
Kijk alleen al naar die enorme prop, wat een geweldig ding! Vliegen is zo mooi.
Gisteren kreeg ik trouwens een mailtje van de havendienst van Teuge, dit werd naar alle gebruikers van het vliegveld gestuurd. Al een tijd terug schreef ik een kort stukje over de Mooney N100HQ die staat te vergaan op Teuge, blijkbaar vonden vandalen het niet snel genoeg gaan en hebben haar een handje geholpen met aanzienlijke schade tot gevolg. Dat die lui zich overigens beperkt hebben tot de spinner en govenor geeft te denken. Zijn ze niet op zoek geweest naar reserve onderdelen?
Zo zonde...
De Mooney die het betreft is trouwens een M20J, dat is een vergelijkbaar type als de PH-DGY, alleen met een iets kortere romp en een kleinere motor (4 ipv 6 cilinders, zonder turbo) die opmerkelijk veel waar biedt voor z'n geld. Zeker met een Garmin 430 en een G5 er in. Je bent dan al een aardig eindje richting IR certificering, hij kruist 140 knopen met het zelfde verbruik als een Cessna 172 die net de 100 knopen aantikt. Ik ben bang dat deze kist niet meer economisch te restaureren is, zeker met de schade nu. Mooneys zijn overigens onverwoestbare kisten, maar tegen een ding kunnen ze niet zo goed en dat is roest in het buizenframe. Als deze M20J na al die jaren buiten daar last van heeft is ze afgeschreven.
Update 3 september 2020 ze wordt bij de eigenaar achter in de tuin gezet. Zonde hoor, N100HQ zal nooit meer vliegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten