Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

dinsdag 3 april 2018

IR Les 15 Groningen (EHGG), Bremen (EDDW) en Münster-Osnabrück (EDDG)

Afgelopen weekeinde de Mooney nog even uitgeprobeerd en in orde bevonden, ik was toch op Stadtlohn om te tanken en plande met Henk ook meteen maar weer een les om er weer even in te komen. De weersvoorspellingen waren maar matig, maar het viel nu eens mee. Afgezien van de snoeiharde crosswind die op zowel Teuge als Stadtlohn het normale vliegbedrijf een beetje in zijn greep had. Voor wat approaches en enroute werk was het echter geen enkel probleem, dus heb ik met Henk drie vluchten gepland, gestopt werd er overigens nergens. We konden volstaan met een touch & go en wat low approaches.

De eerste bestemming: Groningen/Eelde

Het eerste been richting Eelde begon met een Z vliegplan, dus VFR vertrekken richting Rekken, waar de STAR van Eelde al begint. Eerst nog in Duitsland aangemeld, maar gezien de nabijheid van de Nederlandse FIR werden we direct overgezet naar Dutch Mil, die ons na korte tijd al IFR richting het SO NDB stuurde, daar begint de approach voor baan 25. Eenmaal in de buurt kregen we vectors richting de ILS voor baan 25 en die vlogen we keurig af en ik ronde af met een nette touch en go. Wel weer even wennen aan het programmeren van de GPS, het briefen van de approach en missed approach en de opvolgende departure. Samen met Henk hadden we die al geprogrammeerd en dat maakte de switch van approach naar departure, waar ik anders nog wel eens mee worstel aanmerkelijk soepeler. In de klim viel het me op waarom die Mooney niet zo lekker klom als anders. Ik was even bang dat de wastegate er weer met de pet naar gooide, maar na controle bleek ik de wielen nog uit te hebben. Dat heeft een flinke impact op je climbperformance! Wielen in en jahoor, lekker klimmen richting FL060 en naar de volgende stop: Bremen.

Stop nummer 2: Bremen

We vlogen netjes de departure af en werden al snel overgezet naar Bremen Radar, die ons wat uit de brand hielp met vectors naar een rechter downwind voor de ILS voor baan 27. Door het programmeren van de GPS waren we wat puntjes van ons vliegplan heen al kwijt, dat was niet zo handig. Maar met de vectors ook geen probleem. Ik vloog aardig wat stukken in IMC, dus lekker in de wolken. Wel even m'n koppie er bij houden, maar de Mooney liet zich braaf sturen naar wederom een mooie approach, die we bij de Decision Altitude afbraken voor een low-approach en weer over op de departure richting onze laatste bestemming: Münster-Osnabrück. De tweede nadering liep weer beter dan de eerste, kunnen we deze lijn voortzetten bij de laatste nadering? Nu een localiser only, dus geen glijpad begeleiding. Een puntje van de orde: we werden overgezet van approach naar de toren, maar ik heb de frequentie niet omgezet. Op short final kregen we alsnog het verzoek contact op te nemen met de toren, die ons klaarde voor de low approach. Tja... wint niet de schoonheidsprijs.

Final port of call: EDDG voor een 'localiser only'

Het tijdig programmeren van de departure werpt z'n vruchten af, dit loopt lekker. Bremen radar geeft ons een mooie direct richting OSN VOR en zet ons over naar Langen Radar die ons netjes voor de baan praatte. De localiser only ging goed, al jaagde ik wel een beetje achter de variometer aan. Het is de bedoeling dat je met een vaste neusstand en powersetting gewoon je glijpad afvliegt, zonder al te veel correcties. Helemaal stabiel kreeg ik hem niet, dus bleef het een beetje spelen met gas en neusstand om hem mooi op het glijpad te houden. Ook nu dus weer een low-approach en een departure richting Rekken VOR, al snel werden we naar Stadtlohn geklaard waar een dikke crosswind op ons lag te wachten. Na 2:20 uur worstelde ik de kist weer op de baan en zat de les er op! Tevreden? Ja! 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten