Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 19 augustus 2017

IR Les 14 Münster-Osnabrück

Volgens mij was het eind juni dat ik voor het laatst met Henk vloog en dát was te merken. Vandaag een retourtje Münster gevlogen vanaf Stadtlohn, het was eigenlijk gewoon herfstweer.  Het waaide flink, het was bewolkt en aardig turbulent. Ik wilde eigenlijk twee approaches doen op Münster, vrijdag zag het weer er redelijk uit, en vannochtend eigenlijk ook. Op m'n iPhone dan, maar niet toen ik naar buiten keek. Onderweg naar Teuge kletterde de regen op mijn voorruit en zakte de moed me een beetje in de schoenen, maar de METAR's van de velden in de buurt waren eigenlijk helemaal niet zo gek. Net voor een nieuwe bui kon ik starten op Teuge en eenmaal voorbij de IJssel zag de bewolking er niet zo onvriendelijk meer uit en met een flinke dwarswind landde ik op mijn tweede thuisbasis Stadtlohn om Henk in te laden. Eerst brieften we even onze plannen: een of twee approaches op Münster en wat holdings. We kregen helaas maar één approach toegewezen van Langen Radar, die vrij bevoogdend vertelde dat meer approaches alleen na telefonisch overleg konden worden toegewezen. Heel even had ik heimwee naar Groningen... Münster heeft echter een NDB approach op de baan 25 die in gebruik was en die wilde ik nu zo graag eens oefenen (op Groningen alleen de 05). NDB approaches zijn de lastigste naderingen, vind ik. Je regelt zelf je glijpad en vliegt naar de baan aan de hand van een naald die naar een baken voor de baan wijst. Lijkt simpel, maar het werk allemaal vrij onnauwkeurig en vergt wat van je ruimtelijk inzicht, iets waar ik - tot mijn spijt - niet in grossier.

De NDB, een antiek instrument zoals je ze nog regelmatig aantreft in de kleine luchtvaart.

Eenmaal de lucht in was het gelijk weer even wennen aan het echte werk, in de wolken op 5.000 ft waren we onderweg naar Münster. De controller had het duidelijk druk, maar we werden netjes richting 'down-wind' gestuurd voor de zo vurig gewenste NDB nadering. Onderweg moest ik behoorlijk vechten tegen de turbulentie en ook tegen mijn evenwichtsorganen. Koers en hoogte houden onder deze omstandigheden waren een gevecht en voor het eerst sinds lange tijd voelde ik me zelfs een beetje misselijk worden. Tijd om te kotsen was er niet, want we hadden belangrijker zaken te doen. Koers 280 op dwarswind voor de baan 250 en 'cleared approach', dan is het dus zaak om dat verrekte pijltje op '250' te krijgen én te houden terwijl wind en turbulentie hun best doen de pijl alle andere kanten op te laten gaan. De ILS geeft je laterale en glijpad begeleiding, de NDB niet. Ik kwam dus ook een stukkie rechts van de baan uit de wolken zetten. Ze noemen het niet voor niets een 'non-precision approach' zei Henk al. Geen woord gelogen. Tijdens de nadering kreeg ik de instructies van de toren voor na de low-approach (je vliegt laag over de baan en landt niet). Dit waren andere instructies dan vooraf opgegeven en dan is het wel even werken, ook kreeg ik een plafond van 4.000 voet en alvast een nieuwe transpondercode. Ik had m'n handen vol en Henk zocht de nieuw toegewezen SID er bij. Deze kwam er op neer, dat we direct een bocht naar links moesten maken en weg konden wezen. Zo gezegd zo gedaan. Onderweg wel weer worstelend met de coördinatie, dit leer je niet in een simulator. Toen het stof weer was neergedwarreld zijn we naar het Rekken VOR gevlogen om een holding te oefenen en die ging prima, wel even passen en meten om de inbound leg op 1 minuut te krijgen met die harde wind. Weer terug op Stadtlohn even gebrieft en weer naar Teuge, het weer was inmiddels aanmerkelijk beter. Prachtige cumulus deden me weer even naar een zweefkist verlangen. Klein deukje in m'n zelfvertrouwen vandaag, echt nog even werken aan m'n NDB skills!
 
Performance Based Navigation (PBN)
Eigenlijk is het zonde om bezig te zijn met NDB's tijdens m'n opleiding in de tijd van GPS approaches. De NDB's worden langzaamaan vervangen door GPS en alle NDB naderingen die ik heb gevlogen hebben inmiddels een GPS 'overlay', dus dezelfde nadering is nauwkeuriger te vliegen met de GPS. Om deze GPS naderingen te mogen vliegen heb ik voor augustus 2018 een PBN endorsement nodig op mijn brevet. Hoe opleiding en examen eruit gaan zien daarvoor is nog niet helemaal duidelijk, maar feit is wel dat daar beter tijd aan kan worden besteed dan de NDB. Hoe dan ook, vlieg je de NDB netjes dan is de rest eenvoudig.  

1 opmerking: