Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 3 oktober 2016

Radio Nav binnen! CB-IR les 3 gedaan.

Yes, 80% voor Radio Nav, dus dat heb ik gehaald! Tot nu toe vond ik dit vak het moeilijkst, ik ben dan ook blij dat het in de tas zit. Nog een dikke twee weken blokken op Human Performance en Communications en dan komt het einde in zicht!

Meteorology 93%
Instrumentation 83%
Air Law
IFR Communications
Human Performance
Radio Navigation 80%
Flight Planning


Serieuze gezichten in de cockpit, dit is leuk werk!

De derde praktijk les was (wederom) echt erg leuk. Zoals beloofd gingen we richting Münster-Osnabrück (EDDG). Ik vloog voor het eerst een arrival, daarna vlogen we een holding met teardrop entry voor een groot deel in IMC, dus echt in de wolken. Vervolgens hebben we een standaard ILS gevlogen volgens het kaartje. In de praktijk doe je die eigenlijk niet, want je wordt in de meeste gevallen door de controller naar de ILS gepraat. Dat bood ze ook nu aan, maar ik moest daar vriendelijk voor bedanken. Alles komt samen, radio, instrumenten en echt hands-on vliegen in slecht weer. Ik vond het prachtig, de regen sloeg bij tijd en wijlen om de kist en voor je ligt dan uiteindelijk die mooi verlichte baan. We zijn er niet geland, maar we vlogen door tot de minimum hoogte die ik mag vliegen, daarna moet je de baan zien en dat is 200 ft. In Duitsland betaal je dan overigens geen kosten. In Nederland betaal je elke keer als de onder de 500 ft komt een landing. Ik wil niet zeggen dat dit soort dingen enorm veel schelen, maar in combinatie met de brandstofprijzen in Duitsland is het wel een leuk voordeel, de schnitzels zijn er bovendien ook beter. Uiteindelijk hebben we hebben drie approaches gevlogen en twee verschillende departures, twee keer de ILS en een keer een VOR/DME 'non-precision' approach, dus zonder glijpad begeleiding van de instrumenten. Na anderhalf uur training vlogen we VFR terug naar Stadtlohn voor de de-briefing.
Aanstaande donderdagmiddag worden het wederom drie approaches, een ILS, een VOR/DME en een GPS nadering. Die laatste is dus nieuw. Wat heb ik geleerd? Altijd naar binnen kijken, of je nu VMC of IMC vliegt, je raakt anders gewoon in de war. De rate of descent/climb pas je aan met je gas en niet met de neusstand. Wat is er voor mij te leren? Het gebruik van de NAV sets in de kist doet Henk nu allemaal. Hij stelt de klokken in. Daar moet langzaamaan wel verandering in komen, maar die apparatuur begrijpen en gebruiken tijdens het vliegen is nog best een opgave. Uiteraard moet het radiogebruik naar een hoger niveau en tijdens het vliegen mag ik best wat strenger voor mezelf zijn. Ik ben blij met de geboekte progressie, maar vooral met de gewonnen gedachte dat ik dit ook kan leren.

Om het seizoen gepast af te sluiten staat voor komende zondag een 'vrije vlucht' gepland. IFR naar Braunschweig met mijn vader en Thomas, ookal is dat geen instructievlucht, belooft het toch weer leerzaam te worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten