Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 26 augustus 2019

IFR retour Strasbourg (LFST)

Gisteren met een goede vriend een retour Strasbourg gedaan, we hadden al even geleden gepland dat we zouden gaan vliegen, maar de bestemming komt dan altijd wat later wel. De voorwaarden zijn - in de regel - dat het een leuke stad moet zijn die vanaf een gecontroleerde luchthaven goed bereikbaar moet zijn, maximaal zo'n twee uur vliegen van ons vandaan. Dan hebben we ook nog wat tijd om de stad te verkennen. Al snel kwamen Hamburg en Strasbourg (of Straatsburg) in de kijker. Na wat googelen en andere online verkenning viel de keuze op Strasbourg.

Onderweg! FL170 boven Zuid-Limburg

Het onvolprezen autorouter had een route gegenereerd via Pampus, bepaald niet de goede kant op dus. Maar al snel kregen we een direct die ons mooi in de buurt van de bestemming bracht. Na de klim naar FL170 hadden we weinig wind en een grondsnelheid van 180 knopen. Schiet lekker op zo! Tijd om de landing eens wat nauwkeuriger te bestuderen, de arrivals zagen er niet zo overzichtelijk uit, maar verdiende wel aandacht, want er zaten toch wel wat aardige bergen rondom de luchthaven. Onderweg was het prachtig weer, echte hoge druk met een strakke inversie en in het oosten het en der een cumuluswolkje die daar dan doorheen prikte.

ILS Baan 23 en het Europees Parlement

Vanwege de hoogte moesten we tijdig gaan zakken, maar ATC was ons verzoek al voor en klaarde ons stapsgewijs naar 3.500 ft, waar de ILS begon. Daarbij kregen we ook al vectors richting de ILS, al vroeg hij nog of we een visual approach wilde doen. Thomas wilde de ILS doen, om weer even wat te oefenen. Dat ging met dat mooie weer natuurlijk goed. Na de landing konden we meteen tanken bij de fueltruck. Met een Uber ging het vervolgens richting de stad. Ideaal!

Terrassen en vakwerkhuizen. Straatsburg ten voeten uit.

We hebben een uitvoerige stadswandeling gemaakt door het oude centrum en de leuke wijk Petit France. Daarna zochten we een restaurant uit om een late lunch te gebruiken en dat was nog niet eenvoudig, want na 14:00 uur waren een hoop zaken al dicht.

Een bijzonder sfeervolle stad

Na de copieuze klassieke Elzasser lunch moesten we rustig aan weer terug naar het vliegveld voor de thuisreis. Wederom ging dat met Uber prima. Ik ken Uber niet zo goed, maar het is wel een ideale manier van taxirijden. De terugweg had autorouter beduidend lager bedacht. Dat heeft te maken met het systeem van Eurocontrol waar onze vliegplannen in moeten worden verwerkt. De route ging via de Elzas, over het prachtige Saarland, langs Luxemburg met de Ardennen en de Eifel naar het noorden. Ik ken deze route inmiddels wel, maar het is een prachtig stuk Europa.

Inmiddels op de terugweg op FL080. De rijn glinstert in de zon

De departure vanaf Strasbourg verliep goed, al snel na de take-off kregen we al vectors zodat - wederom - een hoop geschroef aan de GPS onnodig bleek. We werden voor de start gebeld door de havendienst van Teuge, zij waren weer door Amsterdam ATC gebeld dat we laat zouden zijn. Beetje vreemd allemaal, maar André op de havendienst is de beroerdste niet en belde even om te vragen hoe het zat. Een klassiek geval van UTC tijd verwarren met lokale tijd denk ik. Wij hadden de landing op Teuge namelijk ruim voor sluitingstijd gepland.
De vlucht terug verliep uitstekend, wel klommen we nog even door naar FL100 vanwege een aantal cumuli die in de avond nog niet klaar waren om te gaan slapen.

Tevreden bemanning

Op Teuge de vliegdag weer eens afgesloten met een klein biertje. Bijzonder dat, ondanks dat ik eigenlijk nooit meer aan de bar zit, het op zo'n avond lijkt alsof je nooit bent weg geweest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten