Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 18 februari 2019

VFR tanken op Leer-Papenburg (EDWF) en een touch and go op Eelde (EHGG)

Wát een lekker weer wederom, de tanks waren behoorlijk leeg na de retourvlucht Deauville. De Mooney heeft zo'n 76 USG aan 'useable fuel', dat is de brandstof die daad werkelijk door de motor kan worden verbruikt voor verbranding. Verbruikt op de trip hadden we 52 USG, hij zat helemaal vol dus nog 24 USG aan boord. Maar alle meters staan dicht bij 0 en dat vliegt niet prettig, al zit er dus nog voor twee uur vliegen in de tanks. Eerst een beetje getankt op Teuge voor m'n eigen gemoedsrust en de rest op Leer-Papenburg, waar je 'slechts' € 1,96 voor een liter AVGAS betaalt in plaats van de € 2,85 op Teuge.

Onderweg Dutch Mil uitgeluisterd en mij aangemeld bij de toren van Eelde, je vliegt door hun TMA opweg naar Leer, beiden frequenties waren relatief rustig. Het stukje vanaf de grens met Nederland naar Leer is maar 4 minuten vliegen en normaal gesproken meld ik me dan even aan bij Bremen om te zeggen dat ik de grens ben overgestoken, maar Bremen Info had het zó druk dat ik daar onmogelijk tussen kwam voor een radiocall. Ik heb dat maar overgeslagen en ben direct naar Leer gegaan, waar het ook erg druk was, maar de vriendelijke havenmeester had daar nog wel wat ruimte op zijn frequentie. Een enorme drukte in Duitsland en dat is begrijpelijk op zo'n mooie dag!
 
Ik landde op Leer met nog 25 USG, of zo'n 100 liter in m'n tanks, dat tanken op Teuge was dus totaal onnodig, maar er was nog plek over voor ruim 200 liter, dus tel uit je winst. Het voorjaar bromt, ook op Leer. De nadering op baan 26 voert over een meerje en daar zag ik de kolken al van de karpers toen ik daar laag overheen vloog. De natuur is zich weer aan het opladen!




Wat van die winst heb ik meteen over de balk gekieperd door een ILS te oefenen op Eelde, ze hadden baan 23 in gebruik en het is altijd goed voor de skills om weer even een instrument nadering te doen, onder VFR ditmaal. Na de takeoff op Leer kan je eigenlijk recht door vliegen naar VZ NDB en daar begint de ILS voor baan 23, easy does it! Op Eelde zijn ze vrij behulpzaam, eigenlijk is het nooit een probleem voor ze om even plek te maken voor een approach of twee. Na de ILS kon ik via de VFR Uniform departure richting Assen en vervolgens mijn weg naar Teuge vervolgen. Een mooie ochtend vliegen: heerlijk weer; twee landen; drie landingen; drie vliegvelden; één instrument nadering en voordelige brandstof!
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)