Tja en toen kreeg ik een brief van ILenT. Zoals je hebt kunnen lezen, hebben we geïnvesteerd in 8.33 MHz radio's in de Mooney. Voor de IFR certificering is dat een vereiste, maar ook voor VFR vluchten is zo'n radio verplicht. De Mooney voldoet ruimschoots aan de vereisten voor VFR en IFR vluchten in Nederland, maar dat weet luchtverkeersleiding Nederland (LVNL) en ILenT natuurlijk niet. Je moet dus vermelden in het vliegplan dat je beschikt over een 8.33 MHz radio en dat doe je met de letter 'Y'. Meestal vulde ik daar voor VFR vluchten S/S in, dat zoveel betekent als standaard uitrusting aanwezig met een Mode S transponder. De letter Y vermeld ik daar - onterecht, zoals nu blijkt - niet bij. ILenT gaat er dan vanuit, dat je niet over de verplichte radio beschikt en dan ben je strafbaar. Ik kreeg een brief met de strekking dat ze uitgaan van overtreding, tenzij ik kan aantonen wel over de noodzakelijke radio te beschikken. Ik heb ze een component list gemaild, die werd geaccepteerd. Ik kreeg slechts een formele 'waarschuwing'. Op het forum van airwork is hierover een kleine discussie geweest, maar je kan er lang en kort over praten, m'n vliegplan was niet in orde en dat moet natuurlijk wel.
ILenT handhaaft dus...
IR Les VII
Twee weken geleden heb ik voor het eerst sinds het overlijden van m'n pa weer gevlogen, eerst een vlucht met Mirella bij de SAS en vervolgens nog even op de Mooney. Met Mirella heb ik een progressietest gedaan, dus gewoon de basics afstrepen voordat we door kunnen naar het praktische werk. Dit was in orde, afgezien van de oenige fout dat ik fijn 180 graden de verkeerde kant op vloog langs een radiaal. Dat is zo fraai met radio navigatie. Als je het verkloot dan ga je vaak exact de verkeerde kant op, was er met m'n hoofd nog niet helemaal bij... Het is dus belangrijk om te blijven oefenen met de sim en iPhone.
De volgende les gaan we naar Groningen om approaches te doen. Wanneer dat dan wordt, is even de vraag, want ze hebben het rete druk bij de SAS en Mirella is op dit moment de enige die IR instructie kan geven en dat beperkt enigszins.
Na de les ben ik nog even de Mooney gaan uitlaten, ze is helemaal klaar met onderhoud! Dat had ik al gezien op de uitvaart van papa, een vriend van de vliegclub heeft de Mooney langs het uitvaartcentrum gevlogen waar we net klaar stonden om papa mee te nemen naar het crematorium. Kippenvel als ik er weer aan denk.
Mijn eigen vluchtje met de Mooney was wel een emotionele. Al moet ik zeggen dat tijdens het vliegen je gewoon helemaal in de 'vliegvibe' zit en redelijk gefocust bezig bent, maar eenmaal retour voor de hangaar heb ik nog wel even een potje zitten janken. Ik vulde het journaal in wat vol staat met herinneringen van kort en langer geleden, genoteerd in het kenmerkende handschrift van m'n vader. Op deze momenten is het gemis echt tastbaar, dat zal ik nog lang meenemen.
Het onderhoud is overigens klaar en de Mooney is in lange tijd niet zó fit geweest. Het olieverbruik was te wijten aan versleten seals van de klepstelen, waardoor er dus olie de verbrandingskamer in kon en waardoor het dus olie door de turbo naar buiten werd geblazen. Op Mooneyspace heb ik daarover een nuttige discussie gehad. Alle maatregelen daarvoor hebben het probleem hooguit gemaskeerd. Alle seals van in inlaatkleppen waren kapot. Na de vlucht werd ik getrakteerd op een mooi schoon wieldeurtje! M'n vader had dit geweldig gevonden.
Versleten 'valvestem seals', een klassieke oorzaak voor olieverbruik, eigenlijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten