Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zondag 27 mei 2018

Work in Progress

De afgelopen week is IAS begonnen aan de 100 uurs inspectie van de Mooney, dus nieuwe olie en filters en inspectie van diverse zaken zoals het landingsgestel en het smeren van het trim mechanisme. De Mooney heeft geen traditioneel trimvlakje op het hoogteroer, maar het hele kielvlak met hoogteroer kan worden vesteld. Ze hebben dat zo gedaan, omdat een kielvlakje bij de 'traditionele' toestellen een hoop weerstand oplevert en dus ten koste gaat van de efficiëntie en uiteindelijk de snelheid. Snelheid is het mantra van de bouwers van de Mooney en dat levert creatieve technische oplossingen op, het bewegende kielvlak is daar één van. Maar wat ook een typische Mooney karaktertrek is, is het korte landingsgestel met de rubberen 'donuts' in plaats van de langere en zwaardere 'struts' je bij de bouwers van onder meer Cirrus, Cessna en Piper vindt.

De vier rubberen schijfjes, of donuts in Mooneytaal zorgen voor demping

Maurice van IAS stuurt me regelmatig foto's van de voortgang. Er staat naast de 100 uurs inspectie nogal wat meer te gebeuren, zoals al aangegeven in een eerdere post. Ze installeren de GTS 800, deze techniek zorgt ervoor dat ik al het andere verkeer in de cockpit krijg weergegeven en ik krijg ook een alarm te horen als het andere verkeer een gevaar gaat vormen. Het systeem werkt niet met radar, maar maakt gebruik van de transponders van andere vliegtuigen. Vooral de installatie van de nodige antennes aan de onder en bovenzijde van het toestel neemt de nodige uren in beslag.

De plaatsing van de antenne op het dak

Verder plaatsen ze de ADL150 achter het instrumentenpaneel. Deze operatie is een stuk minder ingrijpend, maar niet minder nuttig. Want middels deze unit kan ik via de satelliet weerkaarten downloaden, deze worden dan op mijn iPad over de te vliegen route weergegeven. Ook kan ik weerberichten opvragen van vliegvelden (METAR en TAF).

Ze zijn er nog wel even mee zoet, maar ik ben benieuwd om met deze nieuwe techniek aan de slag te gaan!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten