Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

vrijdag 14 maart 2014

Retour Meschede

Al die prachtige dagen van mooi weer zijn weer bijna voorbij. Zo´n beetje elke denkbare vlucht binnen Europa was de afgelopen week mogelijk. Ik heb me moeten beperken tot een retourtje Meschede vandaag. Heen en terug boven een dikke inversielaag zoals die wel vaker ontstaat na een paar mooie dagen hoge druk.

De inversie is die scherpe lijn boven de horizon. Vuile lucht klimt niet verder omdat de atmosfeer daar weer warmer wordt.

Meschede ligt om de hoek van Oeventrop, het vliegveldje waar ik regelmatig kwam met de zweefvliegclub. Ik haalde boven deze heuvels in 1999 bijvoorbeeld mijn vijf-uurs vlucht voor het zilveren C-brevet. Meschede was dus altijd al een leuke bestemming. Onderweg vlieg je over de Moehnesee (bekend van de dambusters) en bij Soest (D) ligt het veldje waar ik voor het eerst een buitenlanding moest maken met een zweefvliegtuig. Veel herinneringen dus!

De heenvlucht ging via Hamm direct naar het veld. Ik vloog VFR op FL55, of zo'n 2.000 meter. Direct na de start op Teuge was het duidelijk dat het zicht inderdaad niet zo mooi was als je zou denken. Een dikke laag v ervuilde lucht lag over de aarde, gelukkig klom ik daar snel boven en werd beloond met prachtige VFR condities helemaal tot aan Meschede.

Groundspeed (GS) 159 knopen, met hulp van een beetje rugwind

Onderweg naar Sylt had Thomas mij de functie van de GPS uitgelegd waarmee je kan bepalen wanneer je moet gaan zakken om mooi bij je veldje uit te komen. Dit werkte perfect. Omdat Meschede geen vast circuit heeft, heb ik eerst een rondje omheen gevlogen om vervolgens een Oosterhand circuit te vliegen. Het veld ligt op ruim 1.400 ft. Aan de telefoon had de havenmeester mij al taart beloofd en hij maakte het waar. Hij was niet alleen havenmeester, maar ook gastheer van het restaurant. Het terras gaf een leuk uitzicht op de omgeving en de baan. Er landde een Jodel, een Piper Cub, een Archer en nog een Cessna Cardinal toen ik er zat. Best druk voor een doordeweekse dag. Verder was het er doodstil, prachtig!

Bestemming bereikt!

In deze omgeving heb je een mooi stuwmeer liggen tussen een prachtig glooiend landschap.Een prima bestemming om nog eens met de picknick mand te bezoeken. De aarde ziet er na zo'n relatief korte vlucht in iedergeval heel anders uit.

Stilleven

Na een kort bezoek kon ik weer op huis aan. De continental startte direct en na de checks kon het richting de baan. Meschede beschikt over een vreemd geautomatiseerd systeem dat na een radiocall automatisch de baan in gebruik afroept en de luchtdruk doorgeeft. De computer had besloten dat ik op baan 04 moest vertrekken, zo gebeurde. De baandrempel begint niet waar het asfalt begint, maar ligt zo'n 100 meter verder op. Ik wist niet meer zeker of ik de baan voor de drempel mocht gebruiken voor de take-off roll. Voor de zekerheid reed ik dus door naar de drempel, daarmee verkleinde ik wel de beschikbare hoeveelheid baan, en dat is altijd zonde. Baan achter je en lucht boven je, daar heb je niks aan, luidt het gezegde. En na achteraf wat bronnen te hebben geraadpleegd bleek het ook onnodig. Dat vergeet ik dus ook niet meer...

De vlucht terug ging op FL65 voorspoedig. Langen Info was door omstandigheden 'gesloten', dus zonder begeleiding vloog ik via de Möhnesee, Soest, Hamm en Stadtlohn weer het Nederlandse luchtruim in. Dutchmill was wel 'open', dus kon ik even de status van mijn vliegplan checken. Voor de grens was ik al gezakt naar FL045, en de GPS stuurde me me bij Lochem alweer naar beneden voor Teuge. Mooie vlucht van weer zo'n 50 minuten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten