Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 2 juni 2012

Kennis maken met de Katana

Gisteren met een goede vriend, Thomas, afgesproken om te gaan vliegen. Hij heeft zich recent laten uitchecken op de Katana bij Wings over Holland op Lelystad. We wilden met de kist een stukje gaan vliegen, het werd immers prachtig weer. 's-Ochtends wilde ik nog wel even werken, het moet ook allemaal betaald worden tenslotte, dus pas rond een uurtje of vijf waren we onderweg onder mooie cumulus die ons deden afvragen waarom we niet in een zweefvliegtuig zaten, het was erg thermisch (of turbulent, zo je wilt...).

Thomas stelde voor naar Ameland te vliegen en al was ik daar nog niet zo lang geleden nog geweest, vond ik dat prima.

Heen vlogen we onder de wolkenbasis door en al snel kwamen de Friese meren in zicht. We kregen toestemming om de CTR van Leeuwarden te crossen en niet veel later vlogen we over het eiland. Radiocontact kregen we niet, dus bewees het seinenvierkant goede diensten, een novum! Ik had de havendienst voor de start al even gebeld, dus ze wisten dat we kwamen. Achteraf bleek de havenmeester bezig te zijn de heg te snoeien!


Met de fiets reden we Ballum in voor een bakkie op het teras van Hotel Nobel. Veel tijd hadden we wederom niet, want om 19:30 hadden we beloofd weer op Lelystad te zijn. Dus alweer vlot terug richting vliegveld, na take-off klommen we door boven de wolken op FL065. Het was kraakhelden en boven de wolken is het altijd lekker weer. We waren weer mooi optijd terug in de Polder.

De Katana vliegt goed en voelt moderner aan dan de Piper of Cessna waar meestal op gelest wordt. Het zicht door de canopy doet meer denken aan een zweefvliegtuig dan een motorkist, de stick - in plaats van de traditionele yoke - versterkt dat gevoel nog eens. Hij is met z'n rotax blokje van 80 pk een stuk zuiniger met brandstof en ongeveer even snel, zo'n 100 kts met een verstelbare propellor. Bij de start mis je wel wat power, het einde van de grasbaan kwam snel in zicht terwijl de wieltjes pas laat loskwamen, da's even wennen...

Daarna nog goed gegeten in een restaurant De Batavia Haven in Lelystad, perfect einde van een prachtige dag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten