Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Het reizen met een vliegtuig: echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. In 2022 heb ik bovendien nog mijn night rating gehaald. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB, sinds 2024 vlieg ik bovendien op een prachtige Diamond DA40NG G1000Nxi.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

donderdag 4 september 2025

Erfurt (EDDE), de stad van Luther

Vandaag hebben we de PH-MKP aangezwengeld voor een bezoek aan de prachtige stad Erfurt, in Thüringen. We hadden deze afspraak al een tijdje terug gemaakt en zelfs het weer hield zich eraan! We gingen IFR heen en VFR weer terug. IFR wind mee op FL090, VFR wind tegen én toch was VFR sneller. Go figure...

Onderweg! Blue skies, da's wat je wil

We vetrokken zonder vertraging vanaf Teuge, sterker nog we waren nu eens vroeger dan gepland! Een novum. We kregen onze IFR klaring direct na de start op Teuge. Door Dutch Mil werden we naar FL090 gestuurd, ook kregen we - zoals gebruikelijk - een direct naar de FIR Boundry met Duitsland. We klommen mooi boven de zich vormende Cu bewolking uit en eenmaal boven Duitsland vlogen we over een haast gesloten wolkendek, een mix van cumulus en stratus met een ambitieuze cumulus die soms net tot onze vlieghoogte was opgekomen. Ik vind dit dus heerlijk, ontspannen vliegen. Na een uurtje vliegen loste de bewolking op en hadden we prachtig zicht op het Thüringerwald dat onder onze vleugels doorschoof. Met een dikke 140 KTAS en wat hulp van de rugwind ging het met 150 knopen over de grond lekker vlot. Van Langen Radar kregen we al vrij snel een direct in de CTR van Erfurt, München Radar (Grüssgott!) gaf op het laatst nog een vector om de localiser op te pakken en zo eenvoudig was dat. Eenmaal op final hadden we fantastisch zicht op Erfurt, we vlogen recht over de oude stad.

De altstadt glijdt onder ons door

Eenmaal op de grond werden we konden we achter de 'Follow Me' auto aan en die bracht ons meteen naar de terminal. Aldaar kregen we instructies voor de tram die rechtstreeks van de luchthaven het centrum in ging. Een tochtje van zo'n 20 minuten. Het liep allemaal heel gesmeerd. In de oude stad aangekomen natuurlijk de Krämerbrücke bezocht, de Fischmarkt en de lokatie van de Latrinenstürz op de Domplatz, met de prachtige Citadel. Voor de lunch gingen we voor überauthentisch in Wirtshaus Christoffel.

De Krämerbrücke

Voor je het weet moet je weer terug, dus in lijn 4 weer richting Flughafen. We moesten even zoeken naar de juiste deur, maar eenmaal gevonden konden we door de beveiliging, € 50,00 betaald voor de landing en het parkeren. Een sympathieke prijs voor de verleende service. Ze hebben het heel goed voor elkaar daar.

Final!

De terugvlucht deden we VFR, start-up bij apron control en over naar de toren voor de klaring. We vertrokken van baan 27, dus een bocht naar rechts en via 'November' de CTR uit, daarna kon het vrij direct op koers op 4.500 voet onder de cu door. Bij Paderborn moesten we door de TMZ heen en dat was eigenlijk de enige moeilijkheid, voorzover je daar van kan spreken. De TAF of Lelystad waarschuwde voor een kans op buien en onweer tegen het einde van de middag, daarom planden we onze aankomst op Teuge daarvoor. Achteraf bleken we te voorzichtig te zijn geweest.

Happy flyers

Een hele mooie vlucht naar een hele mooie bestemming. Dit is het leuke van vliegen! Erfurt als bestemming scoort een dikke 10


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je reageert!