Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 22 juli 2024

Fly In Niederrhein (EDLV) 24 augustus 2024

 

Toch de meest toegankelijke gecontroleerde luchthaven in NL

Ik ga me inschrijven voor een bezoek, we maken er met de Vliegclub zelfs een fly out van. Hopelijk is het weer goed! Zie je daar?

donderdag 11 juli 2024

IFR terug naar Teuge (EHTE), wind mee!

We sliepen in een oude gevangenis en werden wakker met een lichte kater vanwege de verloren halve finale tegen Engeland. Toch gingen we met frisse zin de stad vandaag verkennen. We hebben het ontbijt in het hotel maar laten zitten en een broodje gegeten in het centrum, scheelde een smak geld. Het VK in het algemeen en Oxford in het bijzonder bezoek je niet om voordelig uit te zijn, maar toch. We hadden prachtig weer en mijn dochter had gisteren al een paar winkels gezien die ze wilde bezoeken. Ook hadden we een stadswandeling geboekt met een gids. Gewandeld, gewinkeld en gewoon van de prachtige stad genoten. Mijn dochter maakte indruk op de gids door de boom aan de wijzen waar Malfidus in een wezel werd veranderd door prof. Dolleman. Na een zeer geslaagd bezoek vertrokken we weer richting het vliegveld, we betaalden de stevige factuur (omgerekend zo'n € 115,00) en maakten ons klaar voor vertrek.

Bridge of sighs

Oxford is een rete druk veld, en het duurde dus ook wel even voordat we konden vertrekken. Het gaat in het VK allemaal een beetje anders en dat is toch wennen. Ik had e.e.a. toch wat strak gepland en rekende op een aardige wind mee om mijn plan te laten slagen. Voor vertrek naar het Oosten moet je eerst naar een puntje in het Noorden, om vervolgens Oost te worden gevectord. Zo geschiedde, helaas sloot het wolkendek zich onder ons, zodat we weinig van Londen zagen, maar wel al het verkeer om je heen. Ik kan me niet herinneren dat ik meer commercieel verkeer om me heen zag, van 737's tot C17's en London Radar was er druk mee. 

Duxford (EGSU), ook een geweldige bestemming

Geen momentje rust voor de controllers, totdat we voorbij Stansted vlogen (Duxford nog net zichtbaar door een gat in de wolken) en we een direct kregen naar de FIR boundry bij REDFA, we vlogen inmiddels hoog en droog op FL130 met een rugwind van 12 knopen en een true airspeed van 132 knopen. Lager hadden we geen noemenswaardige wind mee, soms zelfs wat wind tegen, dus ik kneep hem wel een beetje aanvankelijk. Langzaam maar zeker gleed de stress van me af toen helder werd dat we mooi voor acht uur op Teuge zouden aankomen.

Zij leest een boek, ik doe de preflight 

We gingen nu lekker vlot en aardig recht op onze bestemming af. Amsterdam Radar stuurde ons naar Pampus VOR, maar nog ruim boven zee kregen we een direct Teuge, Schiphol was de inbound peak aan het verwerken op 36C en de jets schoven mooi onder ons door. Ze moeten vast gedacht hebben 'wat doet die Cessna daar...?'. 

Lekker cruisen over de wolken naar huis...

Boven Diemen konden we zakken voor Teuge en dan gaat alles super snel, we vlogen door de cumulus bewolking door en eenmaal vrij van wolken lag Apeldoorn al op ons te wachten, we konden IFR cancellen en André verwelkomde ons hartelijk. Hij had ons al zien komen op FR24 en zag dat het nog wel eens kritisch kon worden met de tijd 'Mark, ik was pas naar huis gegaan als jij binnen was'. Wat een topper. Een mooie landing op baan 26 volgde en met een pakket aan geweldige herinneringen rijker stopten we de dieselmotor, die geen klap verkeerd heeft gegeven. De terugweg was bijna een uur korter dan de heenweg trouwens. 100 of 140 knopen groundspeed maakt wel verschil!

Schiphol (EHAM)

Sooph en ik hebben de trouwe Cessna even goed gepoetst en daarna zijn we weer op huis aan gegaan. We hebben genoten, Oxford is een prachtige bestemming, zeker voor de kleine luchtvaart, maar dat geldt voor heel het VK eigenlijk wel. Voorlopig is het even klaar met vliegen, want de vakantie staat voor de deur. Dit najaar misschien nog een trip(je)? Seizoen is voor mij al een aardig eind geslaagd.  

Almost home...


IFR naar Oxford (EGTK) met tegenwind...

Leukste vluchten van het jaar dit. Eigenlijk wilde ik gisteren al vliegen, maar de meteo was bar met onweer, een echte supercel en de regen die daar bij hoort. De condities voor vandaag waren beter, maar toch was de meteoroloog van dienst niet zo positief vanochtend vanwege een occlusie die vanuit het zuidwesten doorkwam met actieve buien.

Uitzicht op FL140, paar flinke bloemkolen 

Na zorgvuldige beraadslaging de start twee uur uitgesteld, en inderdaad nog wel wat om buien heen moeten laveren, maar na het groene hart werden de condities aanmerkelijk beter behalve dan een windveld met 30 knopen tegenwind. Waarom altijd die keiharde wind tegen… Toch liepen we een mooie 130 KTAS en konden we in drie uur naar de bestemming. Eenmaal daar bleek het rete druk te zijn met lesverkeer, helikopters en zakenvliegtuigen. We waren Nr. 3 en moesten holden en daarna een full procedure ILS vliegen. De ILS ging prima, maar de holding en de procedure vloog ik toch wel als een zwangere eend. Moeten we weer even oefenen…

Hier kwamen we voor… Prachtig 

Oxford stelde niet teleur en na de check-in in ons hotel liepen we zo het centrum in. Zoveel moois en zoveel historie, wat indrukwekkend. We hebben wat gegeten en gedronken in de super charmante pub Turf Tavern en waren nog net op tijd om Magdalen College te bezoeken. Een college zo mooi, dat het lijkt alsof het niet echt is. Superlatieven schieten tekort. De charme en historie van deze plek is moeilijk te beschrijven. Bij Magdalen Bridge hebben we nog een waterfiets gehuurd om al dit moois even van het water te bekijken. Zo bijzonder dat ik vanochtend nog de hond aan het uitlaten was thuis en nu met Sooph in een waterfiets op de Thames rond trappelde. We hebben het boothuis van de universiteit op de Thames even gerond en daarna langs de botanische tuinen weer terug getrappeld. Echt genieten.

Ter land, ter zee en in de lucht…

Minder genieten was het verlies van Oranje natuurlijk, maar in de stad zat de sfeer er prima in en we hebben nog een toetje gedaan in een gespecialiseerd toetjesrestaurant


donderdag 4 juli 2024

De Kooy & Texel in bewegende beelden!

Het was een geweldig leuk uitje en gelukkig hebben we de beelden nog. De film is wat langer dan normaal, misschien wat te lang, vanwege de interactie met de passagiers. Maar goed, Martin Scorsese heeft zich bij de Irishman ook niet laten tegenhouden door wat extra minuten film, en ik dus ook niet....

Mooie herinneringen!

Volgende week hoop ik nog een tripje te maken met mijn oudste dochter, maar het weer is zo grillig de laatste tijd dat ik nog niks durf te boeken.