Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

woensdag 26 juni 2024

Will fly for food: Oostende, De Film

Garnalenkroketten zijn een prima reden om te gaan vliegen en ze waren weer heerlijk. De film van de mooie vlucht van Oostende naar Teuge is klaar! Je ziet hem natuurlijk als eerste als je ook geabonneerd bent op mijn YouTube kanaal! Dus doe dat en geniet als eerste van Oscarwaardig filmmateriaal. Vliegen met Carsten is altijd leerzaam, maar ook wel grappig hoe hij als KLM'er dan toch even de max speed brieft voor de departure. Een snelheid die de VTB nog niet zou halen als 'ie als een baksteen ter aarde zou storten, maar evengoed nuttig. 

Doe de canules maar in! Op naar FL140

Mocht je trouwens na het lezen en bekijken van deze multimediale hoorn des overvloeds nog trek hebben in meer, check dan even de blog van Eddie en zijn Risen, vliegt VFR met z'n MLA afstanden waar je stil van wordt.

woensdag 19 juni 2024

Schnitzelsucht

Vandaag na het werk nog een schnitzel gaan halen in Duitsland met Thomas, we hadden ook nog een passagier mee van de zweefvliegclub. We wilde eigenlijk wat IFR werk doen om ons verder getrouw te maken met de DA40NG, maar omdat ik niet zo'n beste agenda beheerder ben en ik verzuimd had e.e.a. op mijn werk goed vast te leggen kon ik niet op tijd op Teuge zijn. We konden wél even VFR heen en weer naar Marl-Loemühle (EDLM). Om een schnitzel te halen. Ter plaatse kon ik dan nog wel even wat touch & go's maken. Een approach schieten met de G1000Nxi geloof ik nu wel, maar de DA40NG in de vingers krijgen is nu hoofdzaak dus dit was een prima invulling van de avond. Aangereden kon ik meteen in de kist springen en Thomas vloog ons naar de bestemming. Goed gecheckt of we geen bijzondere gebieden invlogen in verband met het EK, de Duitsers zijn wel een beetje nerveus. Eenmaal geland hing de havenmeester al uit het raam. Of de PIC zich even kon melden. De Grenzpolizei had gebeld. De havenmeester moest een lachje onderdrukken, maar vroeg toch of we terroristen waren. Ik moest me inhouden om hier grappen over te maken. Een nacht in een Duitse verhoorcel is geen aantrekkelijke propositie dus hielden we ons gezicht in de plooi en konden we gelukkig iedere verdenking ontkrachten. Op naar de schnitzel! Het was werkelijk prachtig weer, de zon stond wat lager aan de hemel, dus het licht was ook nog eens fantastisch mooi. We genoten ervan met z'n drieën.

Tevreden huiswaarts

We vertrokken rond zeven uur weer terug naar Teuge, met de havenmeester sprak ik af dat hij de rekening voor de touch en go's via de mail zou sturen. Vooruit betalen ging blijkbaar niet. Via baan 07 ging het dus de lucht in voor de touch and go's. M'n brein moet even wennen aan de nog steeds nieuwe kist, maar dat ging vrij vlot, waar ik de eerste landing de snelheid nog een beetje teveel liet teruglopen voor mijn smaak ging het de tweede landing mooi. 15/20% vermogen levert een mooie nadering op met goede snelheden. Fijn om even in het achterhoofd te hebben voor de volgende keer. VFR in een streep naar Teuge, zonder autopilot. De DA40 heeft in de klim met wat vermogen flink wat voeten rechts nodig en de rolroeren gaan vrij zwaar. Eenmaal kruisend kan de rechter voet wat meer worden ontspannen en laat de DA40 zich mooi sturen met een handje aan de stick. Ik denk dat we prima vriendjes worden.

Tja, dit kan ik de hele dag wel doen...

We landden op Teuge met nog een beetje tijd over op de klok (dat wil zeggen vlak voor de sluitingstijd).  Conform de afspraak met de eigenaar hebben we de tanks weer gevuld met JetA1, het toestel gewassen en genoten van de pure luxe die dit toch eigenlijk is. In tegenstelling tot de PH-VTB wordt de DA40NG alleen getankt met JetA1 en heeft daarom ook geen last van eventuele problemen met de brandstoftemperatuur. De diesel van de VTB kan bij 5 graden vorst gaan vlokken en dan problemen geven, het tanken van JetA1 is geen garantie op ijsvrij vliegen, maar de brandstof is veel beter bestand tegen de koude. 

donderdag 13 juni 2024

Vakantie van 8 uur (EHTX)

Al vaker geschreven dat eilanden leuke bestemmingen zijn, ik kan deze stelling toch weer onderschrijven. De meiden hadden een dag vrij van school en eigenlijk wilde ik een nachtje weg blijven, maar deze week is in mijn woonplaats ook de avondvierdaagse die de meiden óók wilde lopen. Dus zijn we naar Texel gevlogen in de DA40NG, samen met een vriendin van mijn jongste dochter. Dus met z'n vieren naar Texel om te gaan paardrijden! We topten ons bezoek af met een lunch aan het strand bij Paal 17. Samen op pad met het vliegtuig is toch wel het leukste wat er is. Ik had De Kooy van te voren om een PPR gevraagd voor een touch & go en die kwam per ommegaande mail. Ga je een keer naar Texel, doe dat dan ook een keer. 

Drie minions. Gru achter het stuur...

We vlogen op FL040 en kregen meteen vectors, eerst een stukje naar het Noordwesten, vervolgens pal Noord en eenmaal vrij van de Lelystad TMA ging het min of meer rechtstreeks naar De Kooy. Een prachtige nadering voor baan 21 volgde. Hij begint ongeveer bij Oudeschild, langs de Texelse waddenkust, het Marsdiep en de haven van Den Helder. Veel helikopter verkeer voor de offshore industrie en ook de luchtmacht was met heli's aan het oefenen met slingloads. Zo gaaf dat er van alles om je heen gebeurt, de DA40NG trok zich er niks van aan en vloog mooi de RNAV approach af. Halverwege pakte ik de kist 'op de hand' en vloog het laatste stuk van final. Er stond een redelijke crosswind en met m'n handvol aan DA40 landingen wilde ik toch even m'n koppie erbij houden. De flaps zijn best effectief en ook de driebladige prop doet het prima als luchtrem, je moet er toch wat vermogen ophouden om met de juiste snelheid op je glijpad te blijven. Na de touch & go ging het over rechts naar de Noordzee kust en langs de Helderse vuurtoren terug naar Texel. Prachtig helder weer, een stevige wind en af en toe een stoot turbulentie. De meiden gaven geen kik en vonden het prachtig. Ik ook! De landing op Texel was eveneens een mooie crosswind oefening en dan ben je gewoon even op vakantie op een doordeweekse dag.

De transfer naar de terminal

Terug vlogen we VFR naar Teuge, we waren net op tijd terug voor de vierdaagse! De meiden waren eenmaal thuis helemaal gesloopt, maar voldaan! Ik maak een video van de vlucht naar Texel voor op mijn YouTube kanaal, abonneer je dus vooral! Lijkt me leuk om de 300 abonnee's aan te tikken dit jaar. Eerst komt er nog een video aan van Carsten en mij terug uit Oostende op FL140, als het goed is kun je de kromming van de aarde zien. ;-)