De start verliep niet geheel probleemloos. Ten eerste was de weg naar het vliegveld afgesloten en moesten we omrijden. Vervolgens taxiede ik weg bij de pomp en was de tankdop niet afgesloten. Erg onhandig, dus de boel weer moeten uitschakelen en opstarten. Vervolgens konden we naar de baan en deden tijdens de checks de electrische trim (vervelend, maar wel overkomelijk) en de cowlflap (vervelend, maar niet helemaal onschuldig) het niet. Dus konden we terug taxien naar het onderhoudsbedrijf waar - gelukkig - bij toeval de technicus aanwezig was. We konden weer opstarten... als er niet twee mensen in en scootmobiel achter de kist stonden. Ongelofelijk. Uiteindelijk konden we vertrekken na mijn vliegplan twee keer met een half uur te hebben vertraagd. Markairlines krijgt een slechte naam...
De vlucht heen was verder 'uneventful', al was het weer niet zo mooi als beloofd. Zeker boven Groningen was het somber, maar de eilanden lagen er mooi bij. Noord langs Juist en Nordeney tot aan Wangerooge. De baan was snel gevonden en de landing mooi op de blokken. Het platform stond nokvol dus het was passen en meten om de Mooney kwijt te kunnen, maar het ging.
Wangerooge ´Tower´
Wangerooge is een superbestemming. Van het vliegveld loop je zo het dorp in en naar het strand, waar we konden genieten van Kaffee und Kuchen.
Helaas geen tijd om lang van het strand te genieten
Veel tijd hadden we helaas niet, dus gingen we bijtijds terug naar het vliegveld. De terugvlucht was prachtig, het licht in de avond boven de wadden is prachtig en de zonsondergang op Teuge kon er ook wat van...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten