Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Het reizen met een vliegtuig: echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. In 2022 heb ik bovendien nog mijn night rating gehaald. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB, sinds 2024 vlieg ik bovendien op een prachtige Diamond DA40NG G1000Nxi.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 23 augustus 2025

Veel zonuren, weinig vlieguren.

De laatste jaren is de zomer altijd wel een vlieg luwe tijd gebleken en dat is nu niet anders. Vakantie en drukte op het werk, het gaat allemaal ten koste van de hobby. Hopelijk vlieg ik nog een leuke trip of twee dit jaar en dan ben ik eigenlijk dik tevreden. Ik heb de afgelopen weken nog wel wat gevlogen met de PH-VTB van de vliegclub, wat engine failures geoefend en ook nog een IFR vluchtje naar Niederrhein voor de IFR currency. Zo leuk werk, ik kan dat de hele dag wel doen. Ik bemerkte wel dat de KAP140 van de VTB inmiddels wel heel storingsgevoelig is geworden. Voor een prettige vluchtuitvoering is het een last geworden in plaats van een hulp. Onderweg hield de kist een aantal keer geen koers en net als bij mijn profcheck, draaide de VTB in plaats van naar rechts de localiser op, naar links. Nu moet je natuurlijk altijd de kist op de hand kunnen vliegen, maar dit is in mijn ogen zeer ongewenst, we vlogen bovendien IMC. De vliegclub heeft wel aardig geïnvesteerd om de KAP140 weer up and running te krijgen, maar het is er eigenlijk alleen maar beroerder van geworden en dat betekent wel wat voor IFR operaties en het type vliegen dat ik het leukste vind om te doen. Zonder betrouwbare autopilot wil ik de VTB niet meer boeken voor langere trips en dat vind ik heel erg jammer, omdat de VTB met z'n fijne turbodiesel en G1000 gewoon een erg fijn kistje is, maar single pilot IFR vliegen vraagt bij vlagen echt veel, zeker als dat ook nog eens in IMC moet. 

Een van de leukste video's... toen de automatische piloot nog van de partij was.


Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Reacties (Atom)