Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 23 december 2024

Ciao 2024!

Nachtvliegen, Lübeck, Oxford, Wroclaw, DA40NG; zomaar wat woorden om mijn vliegseizoen van 2024 te beschrijven. Ik moet nog even een optelsom maken van de uren, vermoedelijk ergens tussen de 30 en de 35 en dan vooral IFR. Ook afgelopen seizoen heeft weer geweldige herinneringen opgeleverd en - niet onbelangrijk - geen incidenten of narigheid. Ik was nog nooit in Polen geweest en ik heb dit seizoen wat meer écht gebruik gemaakt van de IR, vooral de terugvlucht uit Lübeck was niet gelukt zonder. Dat ik nu ook op de DA40NG mag vliegen is een welkome verrijking van de mogelijkheden, bovendien bestaat het groepje vliegers uit deskundige en ervaren piloten waar veel van kan worden geleerd. Enkele weken terug zijn we een avondje in de hangaar gaan zitten en hebben we de emergency checklists eens even doorgenomen. Goed om te doen. Ik denk dat het er voor dit jaar wel zo'n beetje op zit wat vliegen betreft, maar je weet het nooit helemaal zeker...

Samen naar Oxford, hoogtepuntje!

De enige domper eigenlijk is dat mijn externe harddrive is overleden en daarom al het filmmateriaal van 2023 en 2024 niet kan worden benaderd. Da's wel jammer, want bijvoorbeeld de vlucht naar Wroclaw was beslist de moeite waard. Ik kijk daar nog even naar, maar herstel van de harde schijf lijkt erg duur te zijn.

Wat voor 2025? Als ik deze trips kan blijven doen samen met de meiden op de 172 en de DA40, dan ben ik helemaal tevreden. Ik blijf natuurlijk dit blog bij houden én m'n YouTube video's maken. Zelf lees en kijk ik met plezier terug, mijn blog wordt best goed gelezen en langzaam groeit het kanaal, écht leuk en bedankt daarvoor! Who knows, volgend jaar om deze tijd 500 abonnees? Wat bestemmingen betreft, ik wil graag weer naar het VK, maar ook naar Denemarken, Sweden en/of Noorwegen. De Atlantische kust van Frankrijk kent ook mooie bestemmingen. Er is zoveel te zien in een straal van 3:00 uur zuivere vliegtijd rondom Teuge. Hopelijk mag ik dit nog lang doen!

Fijne kerst, fijne jaarwisseling en happy landings in 2025

zondag 24 november 2024

71 knopen wind...

Was alweer een maand geleden dat ik voor het laatst had gevlogen en de afgelopen 90 dagen had ik geen drie landingen op clubkisten en dat maakt het boeken een beetje lastig. Tijd om weer even te vliegen, dus! Mooi weer, maar er werd wel een flinke partij wind voorspeld, de METAR's van o.a. Deelen, Lelystad en Niederrhein zagen er wel redelijk uit, maar de wind kwam uit het Zuiden met 20 knopen en gusts tot 30 knopen op sommige velden. Wel een beetje op de limiet van wat nog vliegbaar is. Ik dacht we filen gewoon een plan naar Niederrhein en ik kijk op Teuge hoe de vlag er bij hangt. Vrij letterlijk. Rond 10:00 uur wilde ik wel weg dus was ik op tijd op Teuge. Het valt me altijd op hoe lang het kan duren voordat je de motor kan starten na aankomst op het veld. Het veld was uitgestorven toen ik aankwam, met enkel het ruisen van de wind over het dak van de hangaar. Op m'n dooie gemak de preflight gedaan, nog even naar de wind gekeken en besloten te gaan. Plan B was niet echt top, maar ik had brandstof genoeg voor Beek (Maastricht), dat prachtig in de wind lag of in zware nood kon ik de kist ook mooi in de wind landen op Deelen. Al had ik dan wel e.e.a. uit te leggen aan de diverse autoriteiten. Maar een veilig retourtje moest toch zeker kunnen, dus gaan met die aluminium banaan. Eenmaal onderweg werd de wind almaar harder tot een royale 71 knopen. Ik geloof dat ik onderweg nooit meer dan een knoop of 60 heb gezien, dus dit was wel een record. Het vliegen ging verder prima al werd ik af en toe wel even door elkaar geschud door zeer hevige turbulentie. Opmerkelijk, omdat het overgrote deel van de vlucht redelijk 'smooth' was. Langen Radar had vanwege de wind wel wat moeite me correct te vectoren voor de localiser op Niederrhein en eenmaal op de juiste koers voor het onderscheppen van de localiser had de autopilot er geen zin meer in. Goed. A/P uit en vliegen op de hand. Met deze wind en turbulentie geen dagelijkse kost, maar gelukkig was het zicht goed. Ik stel me dan voor om dit bij nacht en in IMC te moeten doen. Het kostte even wat tijd om de juiste opstuurhoek te vinden, maar eenmaal gevonden was het vooral corrigeren voor de turbulentie en wachten. De grondsnelheid was rond de 50 knopen en liep naarmate ik het glijpad afkwam wel weer wat op. Easy does it! De landing op Niederrhein was wel prima eigenlijk. 1 standje flaps, met flink wat extra snelheid en dan niet overtrekken tot de laatste knoop, maar met wat druk op de roeren hem netjes op de baan vliegen. Ik vind dat de prettigste manier in deze condities. Na de landing kon het meteen weer door en boven de 3.000 voet kreeg ik van Langen een heading richting Teuge, IFR gecanceld bij Emmerich en VFR richting Teuge voor een RNP approach. Wilde bij DEVUT nog even de holding in, maar dat trok de automatische piloot niet, zoveel wind kon hij niet aan. Vanaf DEVUT op de hand een straight in gemaakt met een redelijke landing op Teuge. 

71 knopen, een flinke opstuurhoek ook.

Elk jaar heb ik rond deze tijd weer even andere dingen aan m'n hoofd dan vliegen en dat is ook wel even best, maar het zijn vluchten als deze die me er weer helemaal bij halen. Spannend, leuk, leerzaam en het geeft voldoening. 2024 is in ieder geval het jaar geworden dat ik mijzelf weer wat bekwaamd heb in de kunst van het holden. 

donderdag 17 oktober 2024

Niederrhein voor de currency

Omdat de laatste vlucht met de VTB alweer even geleden was, 'moest' er weer worden gevlogen voor de currency. Een ILS op Niederrhein en een touch & go. Carsten wilde wel mee, wel zo gezellig! Onderweg naar Niederrhein vloog ik nog even een holding om te kijken of dat met de G1000 van de VTB en de autopilot net zo makkelijk ging als op de G1000Nxi van de PH-MKP, en dat was inderdaad het geval. Easy does it! Iets minder easy was de neuswiel shimmy bij de laatste landing.

Ook de G1000/KAP140 combo weet raad met de holding

Carsten vloog probleemloos terug naar Teuge, waar ook de shimmy uitbleef. We hebben de kist toch maar even naar het vaste onderhoudsbedrijf van de vliegclub gebracht om het te laten controleren. Prima vlucht verder, hopelijk kan er voor het einde van het jaar nog wat worden gevlogen al is mijn vliegbudget er al een flink eind doorheen. Tot nu toe is 2024 echt een erg leuk vliegjaar geweest.

Een leuke bestemming voor een dagretour en wat sightseeing zou bijvoorbeeld Amiens kunnen zijn, daar vlakbij ligt Lochnagar Crater, ontstaan bij de bloedige eerste dag van de Slag bij de Somme. Ik schrijf het maar even hier op omdat ik net het bestaan van deze plek ontdekte via YouTube en het anders maar weer zo zou kunnen vergeten.

Zag ook de stad Erfurt als topper, met een luchthaven niet ver van het centrum. Er is zoveel te ontdekken binnen een uurtje of twee vliegen.

dinsdag 1 oktober 2024

Holdings!

Sinds we tijdens ons leuke bezoek aan Oxford de holding in werden gestuurd wilde ik dit toch weer eens even oefenen, zeker met de moderne hulpmiddelen die ons ter beschikking staan, zoals de G1000! Ik had er toen wel even stress van en dat zou niet nodig moeten zijn. Samen met Mark, de eigenaar van de DA40, ben ik afgelopen zondag via Münster-Osnabrück naar Bielefeld gevlogen. Het werd een ontzettend leuke vlucht van een dik uur waarbij alles voorbij kwam. We vertrokken vanaf Teuge, meldden ons bij Dutch Mil voor de IFR opening en vervolgde onze route bij Langen Radar die ons efficiënt as usual meteen vectors gaf naar een downwind voor Münster, maar desgevraagd mochten we ook bij HMM VOR de holding in. Hij had het gelukkig niet zo druk, dat kan ook wel eens anders zijn. Met de G1000Nxi, de autopilot en ForeFlight op schoot ging dat dus volledig geautomatiseerd en perfect. Mark en ik hadden op YouTube al wat video's gekeken en we werden niet verrast. 

De DA40 op het gras in Bielefeld

Na de holding vlogen we de RNAV approach voor de baan 25 en na de low approach konden we VFR door naar Bielefeld (EDLI), zo dichtbij, maar nog nooit geweest! Het duurde even voordat we radiocontact kregen met de luchthaven en dat wekte de indruk dat het misschien niet zo druk was, maar niks was minder waar. Er kwam zelfs nog een Cessna Citation binnen die korter landde dan ik, even daarvoor. Stof tot nadenken :-)

Iemand hier houdt van klassieke Mercs...

Mark vloog terug naar Teuge, onderweg nog wat mooie burchten gespot en we genoten van het prachtige weer en het mooie licht dat daar rond dit jaargetijde bij hoort. Bij Teuge oefenden we nog een keer de holding bij DEVUT en vlogen we een stukje van de RNAV nadering voor baan 26 om die weer ruim voor de IJssel af te breken en in te voegen in het circuit van Teuge via Sierra.

Vertrek van Bielefeld, mooie omgeving en maar een uurtje weg!

Ga eens langs op Bielefeld, mooi gelegen langs een stuwwal, met een typisch Duits terras. Goeie plek voor een bakkie.

zaterdag 14 september 2024

Air Fair

Vandaag was de Air Fair op Teuge en toevallig had ik met een collega afgesproken om te gaan vliegen. Dat liep wel wat vertraging op door een massa Ferrari’s die zich voor de hangaar had verzameld. Ik kon geen kant op en verzet had geen zin. Een mooi schouwspel toen dat kapitaal aan auto’s eenmaal vertrok voor een puzzelrit door ons deel van Nederland.

Not goin’ anywhere…

Volgens mij was het een geslaagd event voor Teuge, mooie promo voor ons vliegveld en de kleine luchtvaart! Zelf heb ik nog even een rondje VFR gemaakt, de condities waren welhaast perfect, met een zicht van meer dan 50 kilometers. Afgelopen woensdag ook nog wat met de DA40 gevlogen, eigenlijk wilde ik even naar Niederrhein om een full-procedure ILS te vliegen, omdat ik daar op Oxford wel een beetje door overvallen werd, maar vanwege de flinke buien die overtrokken ben ik toch wat in de buurt gebleven en heb wat touch & go's, stalls en glide-ins geoefend. Ik kan niet zeggen dat ik de DA40 aantrek zoals ik dat inmiddels met de VTB doe en natuurlijk met de DGY deed, maar het voelt steeds meer vertrouwd.

donderdag 5 september 2024

An IFR flight to Oxford!

 

Drie uur ingespannen vliegen teruggebracht naar 20 minuten

Echt snel gaat dat editten nooit, maar nu moest er wel veel materiaal worden doorgeworsteld. Halverwege had ik nog maar twee camera’s werken, maar het is toch weer een mooi document geworden. Al zeg ik het zelf. De controllers in het VK bevestigen een radio call vaak met 'Thank you' in plaats van het meer ICAO conforme 'Radar Contact". Was me nog niet eerder zo opgevallen.

zaterdag 24 augustus 2024

Fly-In Niederrhein (EDLV)

Vandaag was de eerste 'Niederrhein Fly-In' in de recente geschiedenis! Al voordat de formele uitnodiging een tijdje terug op de digitale mat viel, was ik van plan er met de vliegclub een 'clubvlucht' van te maken. Dit idee werd positief ontvangen, de nodige vliegtuigen werden gereserveerd en in no-time dienden een enthousiaste groep vliegers zich aan, ook een lid met z'n eigen prachtige Cirrus deed mee. Sommigen waren nog niet eerder op EDLV en sommigen waren bekend met het veld. Een leuke groep, een leuke bestemming en een vijftal luchtwaardige vliegtuigen. Dat is wat je nodig hebt, toch? Inderdaad, ook nog lekker weer. Al een week vooruit was op Windy te zien dat op zaterdag iets frontaals van West naar Oost zou schuiven, de zwaarte en de exacte timing werd in de loop van vorige week wel helder en toen op vrijdag er al weerswaarschuwingen uitgingen wisten we: wat er ook ging gebeuren, we moesten voor de passage van dit front weer terug op Teuge zijn. De fly-in begon om 14:00 uur LT tot een uur of 19:00. Het plan was om tijdig te vertrekken vanaf Teuge, zodat we ook weer ruim op tijd terug konden zijn. Het voornaamste issue met het weer tijdens de vlucht was de wind, die was met een graad of 200 en een knoop of twaalf wel fors en was voor twee crews de reden om toch af te haken. Drie kisten bleven over en rond 13:30 gingen we off-blocks, VFR. Ik vloog samen met Hans op de VTB, Rob zou eigenlijk met de VTD vliegen maar stapte bij ons achterin. Hans vloog en ik deed de radio. Niederrhein is maar een klein stukje vliegen, dus al snel gingen we van Dutch Mil, naar Langen en ten slotte Niederrhein Tower. Aan de tower vroegen we of we VFR een ILS mochten schieten op baan 27 en dit mocht. Niederrhein maakte meteen zijn naam waar als prettig veld, waar - als je het maar vraagt - een hoop mogelijk is. Leuk om te horen dat ook de CVT die achter ons aan vloog werd geklaard voor een oefen ILS op de 27, de Cirrus die na ons vanaf Teuge vertrok was al geland. Dat ding maakt wel een paar extra knopen! Hans zorgt ervoor dat de G1000 van de VTB altijd beschikt over de nodige updates, waardoor de database altijd up-to-date is. Hij kent de G1000 goed en vloog een mooie ILS en rondde af met een mooie crosswind landing. Wij konden backtracken naar het begin van de baan en de locatie van de fly-in, terwijl de CVT voor ons hing op de ILS. Voor de toren ook wel fijn dat ze het VFR en IFR verkeer mooi kunnen sequencen op één nadering.

Geparkeerd!

Eenmaal bij de apron GAT2 tussen de oude shelters van de RAF werden we door de marshaller op onze plek geholpen. We werden meteen de hand geschud door Tim, die samen met Nikolas de Fly-In voor Niederrhein had geïnitieerd en georganiseerd. Ter plaatse waren er drankjes, koffie en een ijsjes en ruim gelegenheid om nog even na te praten over de vlucht en te genieten van het uitzicht op de baan waar nog een aantal 737's van Ryanair landden en vertrokken. De tijd vloog voorbij en al snel kwam de tijd om weer te vertrekken, ookal was er letterlijk geen vuiltje aan de lucht. De METAR van Lelystad gaf wel aan dat de wind aantrok en belangrijk ook dat er sprake was van windstoten, of gusts tot een knoop of 22. Deze gusts maken de crosswind landing wat meer inspannend. We vertrokken nu IFR met een Y vliegplan, start-up en klaring kwamen snel en we konden het kleine stukje taxiën naar de baandrempel waar twee kistjes voor ons stonden. Nadat het vertrekkende verkeer weg was, mocht ik oplijnen na een landende Robin. Eenmaal klaar op het Zebrapad, de checklists en briefings gedaan kwam in plaats van de verwachte take-off clearance de melding dat de IFR departure niet kon - vermoedelijk vanwege capaciteitsproblemen bij de approach controller - en of ik VFR wilde vertrekken met een IFR clearance later. Op zich geen punt, de condities waren OK, maar wel het startschot van een rommelige vlucht, met een te hoog afgevangen landing op Teuge als kers op de taart. Balen, maar wel leerzaam. Voor de volgende keer: even de baan af taxiën; je gedachte op een rijtje zetten; route plotten en opnieuw proberen. Vijf minuutjes vertraging, maar wel een potje meer rust in je hoofd.

Bakkie leut en leuteren over vliegen

Leerzame vlucht dus, gezellige meeting en uiteindelijk prima weer. Zijn wij de mensen van het eerste uur, waren wij de eerste bezoekers? Zoals er ook ooit de eerste bezoekers zijn geweest van Coachella, Burning Man, Oshkosh & Pink-Pop? We kunnen in iedergeval zeggen dat we erbij waren. Het was mooi en we sloten af met de gebruikelijke bitterballen, weg gespoeld met een drankje op het clubterras, terwijl we de voorspelde buienlijn langzaam maar zeker over Apeldoorn zagen schuiven. We hebben dit niet verder afgewacht en namen afscheid van elkaar. Eenmaal in de auto hadden de ruitenwissers grote moeite met de plensbui die ze te verwerken kregen onderweg naar huis. 

De eerste deelnemers van de fly-in vertrokken tijdig vanwege het voorspelde weer

Tim en Nikolas, ik weet dat jullie mee lezen, langs deze weg dank voor de gastvrijheid! Niederrhein is een top veld en wat een fijn dat de kleine luchtvaart zo welkom is bij jullie.

zondag 18 augustus 2024

Stralsund (EDBH) naar Teuge (EHTE)

Vandaag stond de terugvlucht op het programma, we hebben het rustig aan gedaan en na het ontbijt nog even door de oude haven van Stralsund gelopen.

Nog even de laatste blik op het weer en op naar de kist!

Ons masterplan om het binnenland van Europa te vermijden en ervoor te zorgen dat we langs de kust weer terug naar Nederland konden vliegen leek zijn vruchten te gaan afwerpen, ookal was er wel sprake van weer op de route bleef ontweer ons bespaard. Neemt niet weg dat dit seizoen toch wel wat leuke vluchten zijn gedaan in of door frontaal weer. Vooropgesteld dat ontweer en ijs absolute no-go's blijven heb ik toch wat meer ervaring opgedaan met IMC vliegen. Ook vandaag was er wel weer wat weer om rekening mee te houden, maar vooral ook weer die tegenwind.

Nog een laatste blik op de mooie Oostzee kust, vlak na de start

Wederom met autorouter een mooi Z vliegplan gemaakt, ik vind die toch vaak met betere oplossingen komen dan ForeFlight en via homebriefing.nl de boel gefiled. In Duitsland hoef je niet van de AFISO een soort klaring te krijgen, je vertrekt gewoon VFR en vraag aan de betreffende ATC unit in de lucht je klaring. Zo ging dat hier ook, ook wel zuiver, eigenlijk. Je wordt meteen geklaard voor een bepaalde route (meestal de gefilede route) tot een clearance limit. Van Dutch Mil krijgt je dat niet. Vanwege de wind zijn we op 6.000 voet blijven vliegen, tot Bremen ons meldde dat we om Hamburg zouden worden gevectord. Ik vroeg of het zou helpen als we toch wat zouden klimmen en dat werd bevestigd met "PH-MKP climb FL100 and stand-by for a direct".

Stoelen in de chill-stand, automatische piloot aan...

We hadden op de meteo kaartjes gezien dat het niet heel veel harder zou waaien op hoogte en dat klopte redelijk goed, voor de grondsnelheid maakte het niet uit, de hogere TAS werd opgesnoept door de hardere wind. We vlogen nu door lagen bewolking heen en de temperatuur naderde het vriespunt. Wel opletten dus, maar van enige ijsvorming was geen sprake en mocht dat toch het geval zijn, konden we altijd weer omlaag de warmere lucht in. Eenmaal uit de frontale zone begon de zon weer te schijnen en lag het voor de hand om de sympathieke verkeersleider om een 'direct' te vragen die ze na een kort moment van coördinatie ook kon geven. Toen was het nog een uurtje in een rechte lijn naar Teuge dat al in de zon op ons lag te wachten. Na de landing hebben we de kist conform de afspraak weer afgetankt, schoongemaakt en weg gezet. Wat een hoop herinneringen sla je dan toch weer op, ookal ben je maar twee nachtjes weg. Dit is het leuke aan vliegen!

De laatste loodjes naar Teuge...


zaterdag 17 augustus 2024

Hanzetour part deux! Wroclaw (EPWR) - Stralsund (EDBH)

Wroclaw is een bezoek zeker waard! Sfeer, historie, leuke pleinen, gezellige kroegen en zeer vriendelijke mensen. Op zich hadden we ons hier nog best een dagje kunnen vermaken, maarrr de lucht roept en in de middag was onweer voorspeld. Ik kreeg zelfs een weerswaarschuwing van de Poolse overheid op mijn mobiel. En inderdaad op de weerradar was een flink onweersgebied te zien. Ook morgen wordt het onstuimig boven land, dus kozen we ervoor om richting het noordwesten te vliegen. Een aantal opties bespraken we, Szczecin, Gdansk, Bornholm, Rügen, maar uiteindelijk kozen we voor Barth, vlakbij Stralsund. Klinkt Deens, maar is toch Duits. Net als Wroclaw is Stralsund ook verbonden geweest aan de Hanze. We hadden het vliegplan voor twee uur lokaal gefiled en dat was niks te vroeg, want de eerste druppels regen vielen al toen we ons in de kist hesen. Wroclaw is trouwens een prima veld, druk met commercieel verkeer. Misschien te vergelijken met Eindhoven? Je betaalt handling en landingsgeld, maar daarvoor krijg je ook wel service en de JetA1 is niet bijzonder duur.

Het marktPLein in Wroclaw, geveltje he?

De vlucht naar Stralsund was niet bijzonder ingewikkeld, Autorouter had in no-time een mooie rechtstreekse route gemaakt en die werd ook gevlogen. Een heel stuk door ongecontroleerd luchtruim. We vlogen mooi weg van het onweer, maar ook op de route knalden er een aantal cumuli met ambities bovenuit, maar allemaal lokaal en prima omheen te navigeren. Onderweg hebben we de mogelijkheid om muziek te streamen naar de G1000Nxi eens uitgeprobeerd. Richting de Duitse kust spreidde de cumulus wat uit en doofde de convectie. Eenmaal bij Barth hadden we vrij zicht op de grond en rustig CAVOK weer. De IFR procedures waren niet beschikbaar, dus moesten we VFR naderen, geen punt. Bremen Radar had ons gewaarschuwd voor para activiteiten en in tegenstelling tot Teuge moesten wij hier uit het circuit blijven tot alle para's geland waren. Een mooie gelegenheid om even wat steile bochten te oefenen!

Cumuli met af en toe een CB

Barth is een prima veldje, zoals je er in Duitsland veel hebt. Op Barth kun je via App2Drive een auto huren. Ideaal! Met die auto vertrokken we naar Stralsund, om daar de stad eens te verkennen. Het is een charmante havenstad, maar minder bruisend dan Wroclaw. Toch hebben we ons goed vermaakt, een prima restaurant in de haven en een drankje in de binnenstad. Leuk!

Niet St. Barths, maar Barth


vrijdag 16 augustus 2024

Slots & Zloty's, IFR naar Wrocław (EPWR)


Vandaag met Thomas voor het eerst de DA40NG echt even goed de benen laten strekken met een IFR vlucht naar Wroclaw in Polen. We hadden eigenlijk afspraken gemaakt met een instructeur in Innsbruck voor wat bergvlieginstructie, maar onweer maakte aan dat plan vooralsnog een einde. Hoewel de contacten inmiddels zijn gelegd en we zeker nog een poging willen doen naar Oostenrijk te vliegen. Een andere bestemming was snel gevonden, ik was nog nooit in Polen geweest en Wroclaw staat bekend als een van de mooiste steden daar, geen slechte introductie dus.

Onze weg vinden in een lasagne van wolken...

Het leek ons leuk eens helemaal naar het operationeel plafond van de DA40NG te gaan op FL160, om te kijken hoe de turbodiesel het daar verging. Maar eerst moesten we weg van Teuge, waar de vliegcondities niet optimaal waren, bovendien kregen we nog een slottijd voor ons vertrek. We wisten dat eenmaal boven Duitsland het weer aanzienlijk zou verbeteren. De METAR van Lelystad en Deelen gaven voldoende VFR condities aan, maar de bewolking leek wel erg laag en het was gaan regenen. Na overleg zijn we toch gegaan en bleek de basis een stuk hoger te zitten dan was ingeschat, zodat we in geval van nood ook gewoon hadden kunnen landen op Teuge. Een goede beslissing.

 
Mooie snelheden en mooi uitzicht, genieten hoor!

Na vertrek bleek de Golze ADL een waardevol lid van de bemanning want we konden vrij nauwkeurig zien hoe het weer op de route was en in overleg met Langen Radar konden we mooi door het kortste stuk heen vliegen. Eenmaal vrij van het frontale weer konden we gaan klimmen naar FL160 en dat deed de DA40 niet onverdienstelijk. Op hoogte zagen we snelheden van 150 knopen TAS met 30 knopen rugwind ging het vervolgens hard naar Polen. In slechts drie uur werd de afstand overbrugd en zette Thomas de kist op het warme Poolse asfalt. 

Dit is mooi vliegen...

maandag 22 juli 2024

Fly In Niederrhein (EDLV) 24 augustus 2024

 

Toch de meest toegankelijke gecontroleerde luchthaven in NL

Ik ga me inschrijven voor een bezoek, we maken er met de Vliegclub zelfs een fly out van. Hopelijk is het weer goed! Zie je daar?

donderdag 11 juli 2024

IFR terug naar Teuge (EHTE), wind mee!

We sliepen in een oude gevangenis en werden wakker met een lichte kater vanwege de verloren halve finale tegen Engeland. Toch gingen we met frisse zin de stad vandaag verkennen. We hebben het ontbijt in het hotel maar laten zitten en een broodje gegeten in het centrum, scheelde een smak geld. Het VK in het algemeen en Oxford in het bijzonder bezoek je niet om voordelig uit te zijn, maar toch. We hadden prachtig weer en mijn dochter had gisteren al een paar winkels gezien die ze wilde bezoeken. Ook hadden we een stadswandeling geboekt met een gids. Gewandeld, gewinkeld en gewoon van de prachtige stad genoten. Mijn dochter maakte indruk op de gids door de boom aan de wijzen waar Malfidus in een wezel werd veranderd door prof. Dolleman. Na een zeer geslaagd bezoek vertrokken we weer richting het vliegveld, we betaalden de stevige factuur (omgerekend zo'n € 115,00) en maakten ons klaar voor vertrek.

Bridge of sighs

Oxford is een rete druk veld, en het duurde dus ook wel even voordat we konden vertrekken. Het gaat in het VK allemaal een beetje anders en dat is toch wennen. Ik had e.e.a. toch wat strak gepland en rekende op een aardige wind mee om mijn plan te laten slagen. Voor vertrek naar het Oosten moet je eerst naar een puntje in het Noorden, om vervolgens Oost te worden gevectord. Zo geschiedde, helaas sloot het wolkendek zich onder ons, zodat we weinig van Londen zagen, maar wel al het verkeer om je heen. Ik kan me niet herinneren dat ik meer commercieel verkeer om me heen zag, van 737's tot C17's en London Radar was er druk mee. 

Duxford (EGSU), ook een geweldige bestemming

Geen momentje rust voor de controllers, totdat we voorbij Stansted vlogen (Duxford nog net zichtbaar door een gat in de wolken) en we een direct kregen naar de FIR boundry bij REDFA, we vlogen inmiddels hoog en droog op FL130 met een rugwind van 12 knopen en een true airspeed van 132 knopen. Lager hadden we geen noemenswaardige wind mee, soms zelfs wat wind tegen, dus ik kneep hem wel een beetje aanvankelijk. Langzaam maar zeker gleed de stress van me af toen helder werd dat we mooi voor acht uur op Teuge zouden aankomen.

Zij leest een boek, ik doe de preflight 

We gingen nu lekker vlot en aardig recht op onze bestemming af. Amsterdam Radar stuurde ons naar Pampus VOR, maar nog ruim boven zee kregen we een direct Teuge, Schiphol was de inbound peak aan het verwerken op 36C en de jets schoven mooi onder ons door. Ze moeten vast gedacht hebben 'wat doet die Cessna daar...?'. 

Lekker cruisen over de wolken naar huis...

Boven Diemen konden we zakken voor Teuge en dan gaat alles super snel, we vlogen door de cumulus bewolking door en eenmaal vrij van wolken lag Apeldoorn al op ons te wachten, we konden IFR cancellen en André verwelkomde ons hartelijk. Hij had ons al zien komen op FR24 en zag dat het nog wel eens kritisch kon worden met de tijd 'Mark, ik was pas naar huis gegaan als jij binnen was'. Wat een topper. Een mooie landing op baan 26 volgde en met een pakket aan geweldige herinneringen rijker stopten we de dieselmotor, die geen klap verkeerd heeft gegeven. De terugweg was bijna een uur korter dan de heenweg trouwens. 100 of 140 knopen groundspeed maakt wel verschil!

Schiphol (EHAM)

Sooph en ik hebben de trouwe Cessna even goed gepoetst en daarna zijn we weer op huis aan gegaan. We hebben genoten, Oxford is een prachtige bestemming, zeker voor de kleine luchtvaart, maar dat geldt voor heel het VK eigenlijk wel. Voorlopig is het even klaar met vliegen, want de vakantie staat voor de deur. Dit najaar misschien nog een trip(je)? Seizoen is voor mij al een aardig eind geslaagd.  

Almost home...


IFR naar Oxford (EGTK) met tegenwind...

Leukste vluchten van het jaar dit. Eigenlijk wilde ik gisteren al vliegen, maar de meteo was bar met onweer, een echte supercel en de regen die daar bij hoort. De condities voor vandaag waren beter, maar toch was de meteoroloog van dienst niet zo positief vanochtend vanwege een occlusie die vanuit het zuidwesten doorkwam met actieve buien.

Uitzicht op FL140, paar flinke bloemkolen 

Na zorgvuldige beraadslaging de start twee uur uitgesteld, en inderdaad nog wel wat om buien heen moeten laveren, maar na het groene hart werden de condities aanmerkelijk beter behalve dan een windveld met 30 knopen tegenwind. Waarom altijd die keiharde wind tegen… Toch liepen we een mooie 130 KTAS en konden we in drie uur naar de bestemming. Eenmaal daar bleek het rete druk te zijn met lesverkeer, helikopters en zakenvliegtuigen. We waren Nr. 3 en moesten holden en daarna een full procedure ILS vliegen. De ILS ging prima, maar de holding en de procedure vloog ik toch wel als een zwangere eend. Moeten we weer even oefenen…

Hier kwamen we voor… Prachtig 

Oxford stelde niet teleur en na de check-in in ons hotel liepen we zo het centrum in. Zoveel moois en zoveel historie, wat indrukwekkend. We hebben wat gegeten en gedronken in de super charmante pub Turf Tavern en waren nog net op tijd om Magdalen College te bezoeken. Een college zo mooi, dat het lijkt alsof het niet echt is. Superlatieven schieten tekort. De charme en historie van deze plek is moeilijk te beschrijven. Bij Magdalen Bridge hebben we nog een waterfiets gehuurd om al dit moois even van het water te bekijken. Zo bijzonder dat ik vanochtend nog de hond aan het uitlaten was thuis en nu met Sooph in een waterfiets op de Thames rond trappelde. We hebben het boothuis van de universiteit op de Thames even gerond en daarna langs de botanische tuinen weer terug getrappeld. Echt genieten.

Ter land, ter zee en in de lucht…

Minder genieten was het verlies van Oranje natuurlijk, maar in de stad zat de sfeer er prima in en we hebben nog een toetje gedaan in een gespecialiseerd toetjesrestaurant


donderdag 4 juli 2024

De Kooy & Texel in bewegende beelden!

Het was een geweldig leuk uitje en gelukkig hebben we de beelden nog. De film is wat langer dan normaal, misschien wat te lang, vanwege de interactie met de passagiers. Maar goed, Martin Scorsese heeft zich bij de Irishman ook niet laten tegenhouden door wat extra minuten film, en ik dus ook niet....

Mooie herinneringen!

Volgende week hoop ik nog een tripje te maken met mijn oudste dochter, maar het weer is zo grillig de laatste tijd dat ik nog niks durf te boeken.

woensdag 26 juni 2024

Will fly for food: Oostende, De Film

Garnalenkroketten zijn een prima reden om te gaan vliegen en ze waren weer heerlijk. De film van de mooie vlucht van Oostende naar Teuge is klaar! Je ziet hem natuurlijk als eerste als je ook geabonneerd bent op mijn YouTube kanaal! Dus doe dat en geniet als eerste van Oscarwaardig filmmateriaal. Vliegen met Carsten is altijd leerzaam, maar ook wel grappig hoe hij als KLM'er dan toch even de max speed brieft voor de departure. Een snelheid die de VTB nog niet zou halen als 'ie als een baksteen ter aarde zou storten, maar evengoed nuttig. 

Doe de canules maar in! Op naar FL140

Mocht je trouwens na het lezen en bekijken van deze multimediale hoorn des overvloeds nog trek hebben in meer, check dan even de blog van Eddie en zijn Risen, vliegt VFR met z'n MLA afstanden waar je stil van wordt.

woensdag 19 juni 2024

Schnitzelsucht

Vandaag na het werk nog een schnitzel gaan halen in Duitsland met Thomas, we hadden ook nog een passagier mee van de zweefvliegclub. We wilde eigenlijk wat IFR werk doen om ons verder getrouw te maken met de DA40NG, maar omdat ik niet zo'n beste agenda beheerder ben en ik verzuimd had e.e.a. op mijn werk goed vast te leggen kon ik niet op tijd op Teuge zijn. We konden wél even VFR heen en weer naar Marl-Loemühle (EDLM). Om een schnitzel te halen. Ter plaatse kon ik dan nog wel even wat touch & go's maken. Een approach schieten met de G1000Nxi geloof ik nu wel, maar de DA40NG in de vingers krijgen is nu hoofdzaak dus dit was een prima invulling van de avond. Aangereden kon ik meteen in de kist springen en Thomas vloog ons naar de bestemming. Goed gecheckt of we geen bijzondere gebieden invlogen in verband met het EK, de Duitsers zijn wel een beetje nerveus. Eenmaal geland hing de havenmeester al uit het raam. Of de PIC zich even kon melden. De Grenzpolizei had gebeld. De havenmeester moest een lachje onderdrukken, maar vroeg toch of we terroristen waren. Ik moest me inhouden om hier grappen over te maken. Een nacht in een Duitse verhoorcel is geen aantrekkelijke propositie dus hielden we ons gezicht in de plooi en konden we gelukkig iedere verdenking ontkrachten. Op naar de schnitzel! Het was werkelijk prachtig weer, de zon stond wat lager aan de hemel, dus het licht was ook nog eens fantastisch mooi. We genoten ervan met z'n drieën.

Tevreden huiswaarts

We vertrokken rond zeven uur weer terug naar Teuge, met de havenmeester sprak ik af dat hij de rekening voor de touch en go's via de mail zou sturen. Vooruit betalen ging blijkbaar niet. Via baan 07 ging het dus de lucht in voor de touch and go's. M'n brein moet even wennen aan de nog steeds nieuwe kist, maar dat ging vrij vlot, waar ik de eerste landing de snelheid nog een beetje teveel liet teruglopen voor mijn smaak ging het de tweede landing mooi. 15/20% vermogen levert een mooie nadering op met goede snelheden. Fijn om even in het achterhoofd te hebben voor de volgende keer. VFR in een streep naar Teuge, zonder autopilot. De DA40 heeft in de klim met wat vermogen flink wat voeten rechts nodig en de rolroeren gaan vrij zwaar. Eenmaal kruisend kan de rechter voet wat meer worden ontspannen en laat de DA40 zich mooi sturen met een handje aan de stick. Ik denk dat we prima vriendjes worden.

Tja, dit kan ik de hele dag wel doen...

We landden op Teuge met nog een beetje tijd over op de klok (dat wil zeggen vlak voor de sluitingstijd).  Conform de afspraak met de eigenaar hebben we de tanks weer gevuld met JetA1, het toestel gewassen en genoten van de pure luxe die dit toch eigenlijk is. In tegenstelling tot de PH-VTB wordt de DA40NG alleen getankt met JetA1 en heeft daarom ook geen last van eventuele problemen met de brandstoftemperatuur. De diesel van de VTB kan bij 5 graden vorst gaan vlokken en dan problemen geven, het tanken van JetA1 is geen garantie op ijsvrij vliegen, maar de brandstof is veel beter bestand tegen de koude. 

donderdag 13 juni 2024

Vakantie van 8 uur (EHTX)

Al vaker geschreven dat eilanden leuke bestemmingen zijn, ik kan deze stelling toch weer onderschrijven. De meiden hadden een dag vrij van school en eigenlijk wilde ik een nachtje weg blijven, maar deze week is in mijn woonplaats ook de avondvierdaagse die de meiden óók wilde lopen. Dus zijn we naar Texel gevlogen in de DA40NG, samen met een vriendin van mijn jongste dochter. Dus met z'n vieren naar Texel om te gaan paardrijden! We topten ons bezoek af met een lunch aan het strand bij Paal 17. Samen op pad met het vliegtuig is toch wel het leukste wat er is. Ik had De Kooy van te voren om een PPR gevraagd voor een touch & go en die kwam per ommegaande mail. Ga je een keer naar Texel, doe dat dan ook een keer. 

Drie minions. Gru achter het stuur...

We vlogen op FL040 en kregen meteen vectors, eerst een stukje naar het Noordwesten, vervolgens pal Noord en eenmaal vrij van de Lelystad TMA ging het min of meer rechtstreeks naar De Kooy. Een prachtige nadering voor baan 21 volgde. Hij begint ongeveer bij Oudeschild, langs de Texelse waddenkust, het Marsdiep en de haven van Den Helder. Veel helikopter verkeer voor de offshore industrie en ook de luchtmacht was met heli's aan het oefenen met slingloads. Zo gaaf dat er van alles om je heen gebeurt, de DA40NG trok zich er niks van aan en vloog mooi de RNAV approach af. Halverwege pakte ik de kist 'op de hand' en vloog het laatste stuk van final. Er stond een redelijke crosswind en met m'n handvol aan DA40 landingen wilde ik toch even m'n koppie erbij houden. De flaps zijn best effectief en ook de driebladige prop doet het prima als luchtrem, je moet er toch wat vermogen ophouden om met de juiste snelheid op je glijpad te blijven. Na de touch & go ging het over rechts naar de Noordzee kust en langs de Helderse vuurtoren terug naar Texel. Prachtig helder weer, een stevige wind en af en toe een stoot turbulentie. De meiden gaven geen kik en vonden het prachtig. Ik ook! De landing op Texel was eveneens een mooie crosswind oefening en dan ben je gewoon even op vakantie op een doordeweekse dag.

De transfer naar de terminal

Terug vlogen we VFR naar Teuge, we waren net op tijd terug voor de vierdaagse! De meiden waren eenmaal thuis helemaal gesloopt, maar voldaan! Ik maak een video van de vlucht naar Texel voor op mijn YouTube kanaal, abonneer je dus vooral! Lijkt me leuk om de 300 abonnee's aan te tikken dit jaar. Eerst komt er nog een video aan van Carsten en mij terug uit Oostende op FL140, als het goed is kun je de kromming van de aarde zien. ;-)

woensdag 29 mei 2024

Garnalenkroketten (EBOS)

Al een tijdje geleden de VTB geboekt voor de currency, het was al weer even terug dat ik voor het laatst met de 172 op pad was. Carsten wilde wel mee voor een retourtje en ik dacht aan Groningen met een strandstop op Borkum, maar Carsten stelde Oostende voor en dat was vanwege de gastronomie én de meteo de beste keuze. Ik vloog heen IFR met een flinke tegenwind op 3.000 voet naar onze Zuiderburen, tussen de 20 en de 30 knopen headwind. Niks vergeleken met de terugvlucht uit Lübeck, maar op een of andere manier heb ik nooit zo'n wind mee. Vrij snel na de start doken we een cumulus in en toen moest ik het toch even overnemen van de automatische piloot, want de snelheid liep er uit vanwege de hevige convectie in de wolk. Thermiek! En niet zo'n beetje ook. De heenvlucht stond in het teken van wind en cumulus congestus, waar tussendoor en omheen gevlogen moest worden. Het was druk op de radio, '10 degrees to the left to avoid, 20 degrees to the right to avoid' moest nogal eens worden gevraagd en ook commercieel verkeer had z'n handen vol aan het weer. Totdat boven de Zeeuwse eilanden de zon aan de winnende hand leek en de cumuli wat vriendelijker werden. We kwamen mooi uit voor een intercept van de localiser voor baan 27, de wind stond recht op de kop en de landing was soepel. Zo gaaf om na zo'n lang final de neus op te trekken en het kistje op de baan te laten zakken. Vliegen is zo leuk. Op Oostende was het ontvangst allerhartelijkst en het restaurant aan het platform heeft een prima kaart en serveert huisgemaakte garnalenkroketten. De Amerikanen hebben het over de 100 dollar hamburger, voor de Europeaan worden het dan de 100,00 euro shrimp croquettes. Ik weet wel welke ik zou kiezen. Vliegen met Carsten is altijd leuk, hij doet dit voor z'n werk, is erg vlot met ForeFlight en denkt vooruit. Vooral dat laatste is wat ik altijd merk bij professionele vliegers. Echt iets om je als privépiloot ook eigen te maken. Je staat dan niet voor voldongen feiten.

FL140, O2 aan, turbootje fluit en mooi 132 KTAS!

De garnalenkroketten landden uitstekend en al snel was het Carstens beurt om terug te vliegen naar Teuge. Ik had de zuurstoftank meegenomen, omdat we terug best eens goed zouden kunnen profiteren van de rugwind op hoogte. Carsten was rete vlot met de ATIS en start-up, nog voor ik goed en wel m'n riemen om had konden we al taxiën voor een COA7M departure over zee, prachtig gewoon! Na de toren werden we door approach geklaard naar FL120 en later naar FL140 waar we inderdaad konden rekenen op een strakke rugwind van 26 knopen, met de hoge ware luchtsnelheid op deze hoogte rolde er een grondsnelheid uit van 160 knopen. Climb performance is trouwens top, nog een goeie 500 fpm op FL140. Niet slecht voor een 172 en de terugvlucht was een half uur korter dan heen, inclusief de klim naar mijn VTB record van FL140. Daar kruist dit gebakje toch mooi 132 knopen. Niet slecht vergeleken met de 100 knopen op 1.500 voet van de gemiddelde 4 cilinder AVGAS Cessna met tweebladige prop. Doe daar de G1000 en de KAP140 automatische piloot bij en je hebt een prima reiskistje voor met z'n tweeën. Die achterbank is hooguit voor je vliegtas en niet voor passagiers, vanwege het gewicht.

Plakjes lucht snijden en genieten van het uitzicht, mooi man!

Al met al een mooi vliegdagje geworden en ik zit er weer lekker in voor de Hoogvliegersdag op Teuge voor aanstaande zaterdag.

Will fly for food.


maandag 20 mei 2024

Reis in Stijl: DA40NG

Wow, van een particuliere eigenaar op Teuge mag ik zijn prachtige, gloednieuwe DA40NG huren. Op papier al een mooie kist, maar als je er eenmaal in zit en je ziet hoe alles op elkaar is afgestemd en samenkomt tijdens het vliegen, dan is het allemaal nog indrukwekkender. Het is een buitengewoon capabel IFR reistoestel. De zeer zuinige Austro turbodiesel motor met FADEC; de Garmin G1000 Nxi én geïntegreerde digitale automatische piloot van Garmin maken het vliegen in een IFR omgeving zo eenvoudig en overzichtelijk. Eerder vloog ik al eens DA40 en over het vliegen maakte ik me niet zo'n zorgen, maar vooral alle systemen aan boord intimideerde op voorhand wel een beetje. Nu ik ermee heb gewerkt is alles zo intuïtief gebleken, dat dat nu wel goed zit. Het zijn kleine details die het toestel zo bijzonder maken: digitale checklists, maar ook de iPad die je met bluetooth kan koppelen aan de G1000 (ForeFlight & Flightstream) om bijvoorbeeld je vliegplan te uploaden en ook ADS-B informatie zoals ander vliegverkeer uit te wisselen. Een belangrijk voordeel ten opzichte van de ook zeer capabele PH-VTB is haar payload. Met de DA40NG kun je met vier man op pad, zonder met het maximum startgewicht in de knel te komen, dat lukt met de 172 niet. Daarnaast is de DA40NG iets sneller en dat is ook mooi meegenomen al moet ik zeggen dat het in de praktijk niet veel uitmaakt.


Wat een cockpitje he? Achterin zit ik met m'n 1.98 goed, voorin houdt het niet over.
Ik kijk er enorm naar uit om de mogelijkheden van dit toestel te verkennen tijdens mooie trips! Natuurlijk blijf ook met de VTB vliegen, voor veel trips blijft de trouwe C172 meer dan voldoen. Je zal de DA40NG nog wel eens voorbij zien komen op mijn YouTube kanaal.


Aankomst op Münster-Osnabrück (EDDG)

dinsdag 16 april 2024

Nachtflug! Der Movie

Het wordt een lekker Noord-Duits voorjaar dieses Frühling! De film van de vlucht van Teuge naar Münster en Niederrhein van afgelopen januari is af. Hij is wel leuk geworden, alleen in het echte donker laten de GoPro's het toch een beetje afweten, al hielp het niet dat ik de instellingen niet goed had staan. Hopelijk vind je hem weer leuk! Ik kijk uit naar de rest van het seizoen en wie weet kan ik nog wat leuke films schieten, het zijn blijvende  herinneringen aan onvergetelijke vluchten. Blijft een fantastische hobby.

In het donker vliegen is 'etwas anderes'

Vooral het been van Münster naar Niederrhein heb ik kort gehouden, omdat het allemaal eigenlijk te onderbelicht is om fatsoenlijk te bekijken. Volgend jaar weer, maar dan misschien naar Bremen. Dat lijkt me een aantrekkelijk alternatief voor een night-stop.

Komende weken zal er van vliegen niet zoveel komen vanwege vakantie, hopelijk eind mei begin Juni nog een leuke trip? Op vakantie luister ik graag naar podcasts, ook over vliegen. Ik luister nog wel eens naar I Learned About Flying From That (I.L.A.F.F.T.). Zo zijn er nog wel meer. Allemaal heel Amerikaans, maar toch leuk om met vliegen bezig te blijven. 

zondag 14 april 2024

Bremen? Doen!

Zat voor de Lübeck trip al te twijfelen of Bremen misschien ook niet leuk zou zijn, maar koos voor Lübeck omdat ik dacht 'in Bremen kom ik nog wel een keertje', ik blijk een ware Nostradamus te zijn want vandaag was al zover. Met Thomas in de DA40NG vanaf Lelystad deze aangename stad aangedaan. Ik heb me ook ooit laten uitchecken op de DA40, maar heb dat allemaal laten verlopen vanwege een optelsom aan factoren. Een van de factoren is Lelystad Airport. Ik vind het altijd zo'n gedoe daar en wat een chagrijn op de toren. Een money pit van intergalactische proporties, mocht je je belastinggeld kwijt zijn? Ga eens in de Flevopolder kijken. Ik heb het al eerder gezegd, maar Lelystad heeft alle nadelen van een gecontroleerde luchthaven, zonder de voordelen ervan. Het contrast met onze bestemming kon bijna niet groter.

Bremen, wat ben je mooi!

We vlogen heen met een straffe wind mee, ruim binnen een uur na ons vertrek vanuit de Flevopolder zaten we in het follow-me busje naar de gate. Voor de deur van de luchthaven stop de tram (lijn 6) en met een minuut of tien sta je in het charmante centrum van de stad Bremen. Een uitstekende bestemming voor een dagtrip! Uur vliegen vanaf EHLE of EHTE en de binnenstad is vlot te bereiken met het OV.

Ik was gast van Thomas dus kon e.e.a. eens lekker op me laten inwerken. Echt lang en veel vloog ik nog niet eerder op de DA40 en een aantal zaken vielen op. Het comfort laat wat te wensen over voor de langere mensch. Het gaat 'net'. De geïntegreerde automatische piloot met de G1000 is werkelijk prachtig en weer een level hoger dan de hybride set-up van de PH-VTB met de G1000 en de KAP140, ook niet verkeerd, maar wel een compromis. De DA40 is sneller dan de 172, al scheelt het niet de wereld. Net als de C172 diesel is ook de DA40 een diesel en die begint pas echt te shinen als je wat hoger vliegt.

M'n knieën zitten wat in de weg in de DA40...

Al met al een leuke dag vliegen, mooie kist erg leuke bestemming en goed gezelschap, Lelystad blijft Lelystad :-)


maandag 25 maart 2024

Profcheck & check-out

Inmiddels heb ik mijn jaarlijkse profcheck weer achter de rug, met Gerard ben ik naar Niederrhein gevlogen om mijn IR geldig te houden. Alles liep wel aardig met hier en daar wat ruimte voor verbetering, maar ik mag weer een jaar en daar gaan we natuurlijk weer met plezier gebruik van maken!

Kijk hem shinen...

Ook is de nieuwste telg aan de vloot van de vliegclub toegevoegd: de PH-VTD. Da's een Aquila. Een uit kunststof opgetrokken tweezitter met een 100 pk Rotax motor ervoor. Echt wel een breuk dus met de meer conventionele vliegtuigbouw (metaal en een Lycoming motor). Het toestel heeft ook wat meer gelijkenissen met een zweefvliegtuig, de vleugel lijkt sterk op die van de prachtige Schempp-Hirth Discus en dat is natuurlijk altijd goed. De cockpit is zeer comfortabel, ook voor mij met m'n bijna twee meter én uitgerust met een Garmin G500 en GNS650, behoorlijke overkill aan avionics, want een Aquila is VFR only, deze is dan ook toegelaten voor Night VFR, maar de praktische toepasbaarheid daarvan is haast nul. De inzetbaarheid van dit nieuwe kistje is dus beperkt, maar het vliegt wel leuk! Ook is het een redelijk vlot toestel, met een relatief laag brandstof verbruik en dat vertaalt zich in wat gunstiger huurprijs. Ik kijk er naar uit om wat meer met dit toestel te vliegen en wie weet, ook wat VFR trips te maken. Het vliegtuig leent zich daar prima voor!

vrijdag 1 maart 2024

Lübeck (EDHL) Der Film!

Eerste post van de meteorologische lente! Maar om maar aan te geven dat voor de motorvlieger het seizoen eigenlijk nooit stopt: Lübeck Der Film! Mooi gevlogen en het is weer een leuke film geworden, wat langer dan normaal, suck it up. De nadering was wel gaaf in de sunset.

Weer een mooie herinnering aan een mooi weekeinde!

De volgende vlucht wordt m'n jaarlijkse profcheck en daarna snel weer een buitenlandtrip. Het is het leukste om de vlieguren die je maakt ook in te zetten voor trips, heb je het meeste waar voor je geld.  


zondag 18 februari 2024

Lübeck - Teuge (IFR): Lessen geleerd!

Doe normaal: 46 knopen...

Eigenlijk zelden dat ik IFR vlieg, terwijl dat niet ook VFR had gekund. Vandaag was VFR naar huis echt onmogelijk geweest. Lang geleden dat ik echt een stuk door IMC moest, maar vandaag kwam ik er niet onderuit, te danken aan een warmtefront dat de hele vlucht domineerde. Onder het front uit heerste er een tegenwind waar niet aan te ontsnappen was. Lager vliegen, hoger vliegen het deerde allemaal niks. Nooit minder dan 40 knopen headwind, soms zelfs meer dan 50 knopen. Onverbiddelijk en een uur extra vliegtijd ten opzichte van de heenweg. Een grondsnelheid van 65 knopen is echt niet leuk. Hooguit voor de penningmeester :-). Toch is het een bijzonder leerzame vlucht geworden, lessen waar ik ook echt mee aan de slag moet. Ik ben nog van plan dit verder uit te werken, maar toch alvast een paar brainfarts.

  • IFR vliegen is een fantastisch instrument om de operationele inzetbaarheid te verhogen, maar wil je dat ook altijd?;
  • De mogelijkheid om weer te downloaden tijdens het vliegen via mijn Golze ADL180 is geen gimmick, maar een enorm handige tool.
  • Kaartjes met de hoogtewinden kloppen ook wel eens niet. Soms zit er maar zo 30 knopen verschil in en dat is zelden ten voordele. Plan daar op!
  • Ik moet nadenken wat mijn persoonlijke minima zijn - desnoods gewoon opschrijven - en mij daar gewoon strak aan houden, externe factoren be damned. Ik merk dat ik daar ook gevoelig voor ben.
Het raadhuis van Lübeck

Ik heb mijzelf altijd voorgehouden dat de instrument rating vooral een handige en meer eenvoudige en veilige manier van vliegen moet faciliteren, maar nu ik ook in het donker op pad ben geweest en in IMC trekt dat toch ook wel, maar daar zit wel een ander risicoprofiel aan als je dat single engine doet. Je plan 'B' is niet om heel blij van te worden zeg maar. Al met al was het écht een mooie vlucht en een leuk weekeinde, elke keer na dit soort trips denk ik 'waarom zijn we niet wat langer gebleven?' Dit is wat het vliegen voor mij echt leuk maakt: geweldige herinneringen maken! Ik ga m'n best doen weer een film in elkaar te fröbelen.  

Alvast een 'short', let op die sunset op final!

zaterdag 17 februari 2024

Lübeck EDHL (IFR)


Lang getwijfeld en toch maar gegaan. Het weer laat te wensen over, maar de basis is oké, geen ijs en geen onweer, waarom dan niet? Charmante stad, praktische luchthaven en de kist was geboekt. We vertrokken rond half vier vanmiddag en vlogen een kleine twee uur langs Bremen en Hamburg op FL090 naar Lübeck (EDHL). Het werd een mooie vlucht met prima weer eigenlijk.

Vliegen is mooi

Vanaf Bremen hadden we zicht op de grond tot aan Hamburg toen een dunne laag stratus onder ons door kwam. We kregen van Bremen vectors voor de ILS25, zakten door de stratus en voor ons ontvouwde zich een prachtig schouwspel, die bestond uit een waanzinnige zonsondergang en de mooi verlichtte landingsbaan. Geen slechte binnenkomer. 

Julie bewondert wat Oostblok flair: MiG-21 

Lübeck is een perfecte moderne luchthaven waar alles werkt en vlot loopt zonder al te veel gedoe. Er wordt druk gebouwd, maar of het allemaal uit kan...? De havenmeester belde een taxi en een dik half uur na de landing stonden we bij ons hotel. Lübeck is prachtig, een Hanzenstad doorspekt met industrieel erfgoed uit de vorige eeuw met een zweempje van 'Ostalgie' als je goed kijkt. 

Schnitzels en Kellerbier @Brauberger

We zijn gaan eten bij Brauberger, een leuk typisch restaurant met eigen brouwerij in de oude stad. Aanrader mocht je ooit in de buurt zijn. De eigenaar heeft echt z’n best gedaan een tafeltje te regelen, want ze zaten mutvol. Samen zijn we na het eten langs de haven terug naar het hotel gewandeld om daar nog even het zwembad in te plonzen. Topdag! De enige zorg nu is morgen. Het is belangrijk om niet te laat te vertrekken om  te voorkomen dat de basis te laag is om nog op Teuge binnen te komen. Ik kies Niederrhein als alternate, zodat we toch gewoon binnen kunnen komen als het op Teuge dicht zit.

 

zaterdag 3 februari 2024

Nieuwe VLOG: Flying the Golden Hour

Mooi vliegen zo in de vroege ochtend! Deze video geeft slechts een idee, dit moet je met eigen ogen zien en niet door de lens van inmiddels wat verouderde GoPro's. Het was een bijzonder mooie vlucht, de VTB was die ochtend geboekt, dus ik moest ook een beetje tijdig terug zijn, anders was ik misschien later gaan vliegen. Helaas werkte de camera mount die mij filmt in de cockpit niet mee, vanwege de kou was de zuignap zo hard geworden dat hij geen vacuüm kon zuigen. Omdat ik af en toe naar voren moest leunen trok ik de camera die naar voren filmt halverwege de vlucht om, zonder dat ik dit door had. Die beelden kon ik dus niet gebruiken, tenzij de bovenkant van de cabine van de C172 tot je verbeelding spreekt. Op zich vind ik de video wel weer geslaagd, ik film met vier camera's, dus er is gelukkig wel wat extra materiaal om mee te werken. 

The early bird catches the worm...

Ik heb nu trouwens 252 abonnees! Da's ruim meer dan de 100 die ik me had voorgenomen. Leuk! 252 is een speciaal nummer want de Mooney die ik vloog was een M20K 252, waarbij die 252 staat voor het aantal mijlen per uur die de Mooney kon kruisen. Hiervoor moest hij naar z'n maximale diensthoogte van FL280. Da's best hoog en niet echt een plek om lang te blijven zonder drukcabine...