Decembervluchtje

De dagen worden korten en dat is altijd jammer, al waardeer je de zomer des te meer! Toch is het licht in de winter met de laag staande zon bijzonder. Vandaag een retourtje Texel gevlogen...

Alvast fijne feestdagen en happy landings!

Wake turbulence van een.... AN-2

Nooit gedacht dat de zogturbulentie van een relatief licht vliegtuig voor een dergelijk ongeval kan zorgen, trek er je lessen uit.

Dit loopt niet goed af...

 

 

Op Teuge vliegen ze ook met die bakbeesten rond. Toch maar even wachten als je er na wil starten.

Retour Trier-Föhren

Na al die prachtige dagen met strakke blauwe luchten heb ik maar een middag vrij genomen om te gaan vliegen. Samen met m'n pa een retourtje Trier gevlogen ter gelegenheid van mijn verjaardag. Het idee werd geboren toen ik eerder in Augustus naar Frankrijk vloog, de route voerde langs Trier. Trier ligt prachtig aan de Moezel aan de voet van de bekende wijnranken. Het weer was simpelweg goed, strak blauw met alleen aan het begin een mooie cumulus bewolking met toppen tot 5.000 voet. Daaroverheen vlogen we richting het Zuiden, een route die mij inmiddels bekend is. Alleen bij Venlo is het even oppassen dat we de Düsseldorf TMA niet invliegen, maar daarna kan het lekker door op FL065. De transponder lag er af, die bleek een storing te hebben en gaf de onjuiste hoogte door aan de grond. Onhandig. We vlogen langs Düsseldorf, Aken en verder naar het Zuiden langs Dahlemer-Binz en over Spangdahlem, waar druk gevlogen werd, zodat toegang tot de CTR ons werd geweigerd. Na de CTR van 'Spang' konden we snel zakken naar Trier dat al in het zonnetje op ons lag te wachten. Een wat turbulente crosswind maakte de landing toch nog inspannend, maar het resultaat mocht er zijn. We waren mooi optijd om het restaurant voor onze neus te zien sluiten, gelukkig konden we bij de UL vliegers een bak koffie krijgen voor hun hangaar. Vliegen verbroedert, dat blijkt maar weer.
Mijn vader vloog terug en ook ditmaal was dat 'uneventfull'. Een uur en tien minuten later stond de prop weer stil voor de hangaar op Teuge. Een prachtige dag!

Blue skies op Trier

Zweefvliegporno

Deze maand stond ik voor het eerst sinds de geboorte van mijn meiden weer eens op het instructierooster van de zweefvliegclub. Blijft een heerlijke hobby en ik zou je kunnen vervelen met een hoop foto´s van eigen makelij, maar onderstaande beelden geven een beetje weer hoe leuk het is...

Als je nog niet zweefvliegt, dan doe je dat na het zien van deze film...

23-02-2017: verdrietig nieuws, maar de maker van deze prachtige video is verongelukt met zijn zweefvliegtuig. Da's ook (kleine) luchtvaart. Helaas kennen wij niet dezelfde ongevallenstatistieken als de commerciële vliegers. Het vliegen met kleine vliegtuigen in de 'General Aviation' zoals dat ook wel genoemd pleegt te worden kent een statistiek die meer lijkt op die van motorrijden.

Waarom zou je een PPL halen?

Nou hierom dus, een piloot uit de VS heeft een mooie film gemaakt over het plezier van het vliegen, kijk maar eens...

Bekijk ook eens zijn andere films, echt de moeite waard!

Vliegen verhuizen en studeren...

Alweer even geleden sinds de laatste blogpost, ik was druk met de theorie van de EIR. Kort daarna zijn we verhuisd en sindsdien is daar veel tijd in gaan zitten. De studie stond op een laag pitje, helaas. Mijn progressie op dat vlak is nog niet om over naar huis te schrijven. Verder is er nog wel gevlogen, vooral veel heen en weer naar de waddeneilanden.
Ik ben met beide dochters naar mijn ouders gevlogen op Ameland, die zaten daar een paar dagen. Het was de bedoeling om een nachtje te blijven, maar vanwege het weer werden het er twee. Als je vliegt met van die kleine vliegtuigen moet je daar rekening mee houden, maar we hebben het fantastisch leuk gehad.
Afgelopen weekeinde ben ik met mijn oudste dochter naar Autun (LFQF), in de Bourgogne gevlogen. Mijn schoonouders hebben daar in de buurt een huis gekocht. Het was mijn verste vlucht toe nu toe die ik zelfstandig en VFR heb gevlogen, maar het verliep allemaal prima. Het weer was geen enkele factor! Vooraf maakte ik me wat zorgen over alle verkeersgebieden die moesten worden doorkruisd. Om die reden heb ik de vlucht om België heen gepland door Duitsland, waar het altijd prettig VFR vliegen is. Toch moesten we door Frankrijk en de kaart zag er intimiderend uit. In de praktijk werd je door de luchtverkeersleiding netjes geholpen en door de betreffende gebieden heen geklaard.
Een paar weken terug zijn we met de auto naar Autun geweest en reden we er een kleine tien uur op. Nu waren we er in twee en een half uur en dat op zwarte zaterdag.

Het motorvliegen wordt op deze manier nog leuker en interessant, ik gebruik het vliegtuig graag als vervoermiddel en niet enkel en alleen 'om mee te vliegen', daarvoor blijft zweefvliegen toch het mooiste. Deze trip was zonder vliegtuig onmogelijk geweest en iedereen was gelukkig. Ik had een heerlijke tijd met m'n dochter en bovendien vliegend m'n grenzen verlegd; m'n dochter heeft heerlijk gespeeld en gezwommen bij opa en oma; en opa en oma vonden het heerlijk om hun kleindochter te zien.

Het vliegen gaat mijns inziens pas lonen voor afstanden waar je een uurtje of vier voor in de auto zit. Vliegen wordt sneller interessant als er ook nog een boot moet worden gepakt.

Retour Ameland met m'n dochtertjes

Wat een heerlijke dag is het geworden, de schilders waren thuis aan de slag, dus moest ik er wel uit met de meiden. Ameland dan maar, opa wilde wel mee. Voor Julie werd het zelfs haar luchtdoop! Lekker gespeeld op het strand en natuurlijk geluncht bij Nobel. De familie Nobel van de fietsverhuur is zo vriendelijk geweest een mooie bakfiets neer te zetten bij het vliegveld, zodat alles makkelijk mee kon naar het strand. Dat strand heb je op zo'n doordeweekse dag helemaal voor je zelf, het hele eiland trouwens...

Het vliegen met de meisjes ging vrij goed, de oudste lijkt er aardig aan gewend en er helemaal geen problemen mee te hebben, met haar nieuwe headset kan ze nu ook horen wat er wordt gezegd. De gehoorbescherming voor Julie (nu 9 maanden) bleef slecht zitten, ik heb watten geprobeerd en ook traditionele oorbeschermers, beiden bleken problematisch. Als ik ze vaker en langer mee wil nemen, dan moet dat wel worden opgelost. Ik sta open voor tips en suggesties!

Vanwege de drukte met de diverse defensieoefeningen heb ik me aangemeld bij Dutch Mil, voor de heen en terugvlucht. Ze hebben dit vanwege de drukte liever niet, dus meestal luister ik ze alleen maar uit. Op de terugweg werd ik gewaarschuwd toch een restricted area in te vliegen. Zo zie je maar weer, je denkt een goed plaatje in je hoofd te hebben...

Retour Deauville

Vandaag met zijn drieën een retour Deauville (IFR) gevlogen. Het plan was eigenlijk om naar de regio Morvan (Fr.) te vliegen, mijn schoonouders hebben daar sinds kort een vakantiehuisje. Een occlusie die bovenop de te vliegen route lag was echter niet op tijd weg, als we toch even naar Frankrijk wilden, dan moesten we wat meer naar het westen vliegen. Zo kwam de Normandische kust in zicht. Een mooi gebied op zo'n 300 mijl bij ons vandaan. Prima voor een dagretour!
Er stond een flinke wind uit het westen die met de hoogte kromp (dus naar rechts draaide). Op de terugweg zouden we hier nog van gaan genieten. De heenvlucht werd gevlogen tussen FL080 en FL100, de wind op hogere flighlevels zou ons alleen maar meer tegenzitten. Direct na het vertrek vanaf Teuge vlogen we een bui in en werden we getrakteerd op lekker onstabiele voorjaarsluchten, langs de cumulus klommen we naar onze kruishoogte net boven de toppen van de wolken. Prachtig 'cloudsurfen' dus! De vlucht was verder 'uneventful' zoals ze wel eens zeggen. Een paar keer moesten we van de geklaarde route afwijken vanwege een cumulus die net even verder aan het ontwikkelene was dan z'n broertjes en zusjes, verder werden we netjes overgedragen van Dutchmill, naar Amsterdam naar Brussel en vervolgens naar Lille Radar tot aan onze eindbestemming. Daar kregen we keurig 'vectors' of wel vlieginstructies om op de ILS voor de baan uit te komen. Een soort TomTom eigenlijk 'turn left heading...'. Wederom aardig wat turbulentie en crosswind, maar een prima landing op het Normandische asfalt. De tankwagen stond al voor ons klaar en in no-time stonden we buiten te wachten op de taxi. We hadden een ruim uur voordat we weer terug moesten. Aangekomen in Deauville, gingen we met een crepe in de hand de stad in op weg naar het strand, maar snel weer terug want de Taxi wachtte alweer. De heenvlucht plande we wat hoger, op FL180. Dat betekende dat we de zuurstofmaskers op moesten zetten om te voorkomen dat je suf wordt. Met een grondsnelheid van 260 knopen ging het nu snel richting Teuge. Frankrijk en België lagen in no-time achter ons en boven Breda liet Amsterdam ons al zakken richting Teuge, we moesten immers een eindje naar beneden. Binnen anderhalf uur stonden we alweer op Teuge! Dat zijn turbine snelheden. De Mooney zelf kruiste op FL180 185 knopen, daar kwamen dus nog 75 knopen wind bij. Niet gek...

Aan de O2...

We vlogen in totaal vier uur. Dit zijn leerzame vluchten voor me, de hele IFR procedure komt voorbij en daar steek je altijd wel weer wat van op. Thomas, die vliegt bij de KLM, liet me zien hoe het moest. Wat me dit keer zo opviel is hoe ver hij vooruit werkt, je bent actief en wacht niet lijdelijk af tot de luchtverkeersleiding je aan het handje neemt.

Nog even een uurtje gevlogen...

Vandaag nog even een uurtje de Mooney uitgelaten. In April is het tijd voor de jaarlijkse beurt en dan is het zonde als er nog uren over zijn. Tussen de beurten door kun je 50 uur vliegen en daar zijn we nog niet. Opa en Oma wilden wel even op de meiden passen, zodat ik even naar Teuge kon. De laatste uurtjes voordat hij groot onderhoud in moet. Meer volgt...

Studeren...

Druk aan de studie met de eerste module, alles gaat in het Engels dus dat is wel weer even wennen. Je denkt dat aan aardig partijtje Engels kan, maar die luchtvaartbegrippen moeten wel even inbedden, zeg maar. De theorie is tot nu toe best te volgen en de opleiding bestaat hoofdzakelijk uit het oefenen van veel vragen. Nu ben ik met de module navigatie bezig, dus veel positie, koers en afstandsberekeningen.

Op een ander blog vond ik - ter afleiding - deze prachtige YouTube video...

Vliegen is  mooi man...

De boeken in...

Vanavond kwam de overbuurman de doos van Orbit even langsbrengen. De studie kan beginnen, ik heb er wel weer zin in!

Het lijkt niet veel, maar het meeste zal op die DVD´s staan...

Allendorf

De eerste vlucht van 2015 is een feit! Het werd prachtig weer, dus keek ik vanochtend op de kaart van Duitsland, het moest maar weer eens een overlandje worden. Het Sauerland is altijd een favoriet van me, en na Siegen en Meschede werd het nu tijd voor Arnsberg. Thuis de notams even bekeken en onderweg de Meteo even gebeld. Het weer zou prachtig worden, maar er lag wel wat lage bewolking over het Sauerland, maar dat was inmiddels aan het oplossen, maar zo vroeg in het voorjaar kan dat wel eens lang duren, áls het al gebeurt. Het was een kwestie van kijken hoever we zouden komen. Bovendien zou het nog even duren voor we onderweg konden, want we moesten we nog even tanken en dat doen we altijd op Stadtlohn. Na de meteo heb ik met ATC Amsterdam gebeld en een vluchtplannetje klaar gezet. De vlucht naar Stadtlohn verliep zonder al te veel problemen en in no-time zat de kist weer vol met AVGAS. In de briefingroom van Stadtlohn bogen we ons eens over de kaart en er was wel ruimte voor een wat langere vlucht het Sauerland in, dus viel het oog op Allendorf (EDFQ). Vanaf Stadtlohn konden we in een lijn richting het veld, als we maar op FL055 of hoger zouden vliegen, dan ging het mooi over de CTR van Düsseldorf heen. Geen vluchtplan was nodig, dus we konden zo vertrekken. Zo makkelijk is VFR! Van te voren heb ik wel even gebeld met het veld, maar de 'wetterbedingungen' waren 'güt.

Wát een mooi weer en een prachtige  omgeving

'

 We vlogen over Düsseldort, Arnsberg en Meschede en na drie kwartier stonden we midden tussen de bossen op Allendorf. Op een aantal pistes van Winterberg lag een beetje sneeuw, waarschijnlijk van de sneeuwkanonnen, maar een aantal toppen van de bergen daar had een laagje poedersuiker. De sommige cumulus sneeuwde leeg, dus daar moesten we omheen toen we weer onder de wolken moesten zakken op zoek naar onze bestemming. Allendorf is een mooi, modern veld, maar rustig. De flugleitung zat met een handheld in het restaurant zoals wel vaker in Duitsland. Ontspannen en best voordelig, Een landing kostte maar € 9,00.

Prima veldje met een zelfde GPS nadering als op Teuge.

Omdat het al zo vroeg donker wordt hadden we tijd voor een snel bakkie koffie, maar daarna moesten we weer snel terug. Dit maal op FL065 ging het met een beetje tegenwind terug. Boven de cumuls was de lucht zo stabiel en glad als een biljartlaken, het was een probleemloze vlucht met fantastisch uitzicht. In de zomer heb je dit licht niet zo mooi als 's-winters.

Sunset.

De eerste stap richting de Enroute Instrument rating (EIR) is gezet!

Inmiddels heb ik mij bij Orbit aangemeld voor het theoretisch gedeelte van de opleiding voor de EIR. Net als mijn brevet wil ik eerst een eind zijn opgeschoten met de theorie voordat ik in de praktijk duik. Orbit biedt een de opleiding via 'distance learning' aan. Het grootste gedeelte is dus zelfstudie thuis via internet, dat geeft de nodige flexibiliteit. Voor de theorieexamens zal ik bij Orbit in Arnhem een examentraining volgen. Prima geregeld wat mij betreft. Ik trek hier een jaar voor uit, dat is ruim meer dan voorgeschreven, maar het moet wel hobby blijven!


Voor ik de letters EIR op mijn brevet mag laten bijschrijven moet ik:
Slagen voor 7 theorievakken, te weten:

• Meteorology;
• Air law;
• IFR Communications;
• Human Performance;
• Instrumentation;
• Radio Navigation;
• Flight Planning.

Verder moet ik nog een praktijk examen radiotelefonie doen specifiek voor IFR, voor VFR ben ik al bevoegd.


Tenslotte zal na een vliegopleiding van minimal 15 uur het praktijkexamen moeten worden gehaald.



Enroute Instrument rating part deux

Gelukkig 2015! Met betrekking tot goede voornemens... Al een tijdje is een grote wens van mij om mijn enroute instrument rating te halen. Daarmee kan ik - kort gezegd - IFR van en naar (on)gecontroleerde velden door heel Europa vliegen. Een perfecte match met de Mooney die gemaakt is om hoog en hard lange afstanden te vliegen.

Een aantal factoren weerhielden mij hier van, de belangrijkste was de wetgeving. Gelukkig is dit obstakel weggenomen afgelopen voorjaar. De volgende drempel was de hoeveelheid theorie. Onlangs is door orbit een goedgekeurde syllabus gemaakt die voldoet aan de nieuwe eisen, maar een aanmerkelijke reductie betekent ten opzichte van de oude ATPL/CPL vakken. Perfect dus, bovendien zitten ze hier vlakbij in Arnhem. Mooi! Ten slotte zat ik met een geschikte plek voor mijn praktijkopleiding, zonde als je langer in de auto zit dan het vliegtuig. Rotterdam was eigenlijk de meest nabije mogelijkheid op 1:15 hier vandaan. Ook hier komt verandering in, want onze eigen SAS op Teuge is bezig om de ATO (Approved Training Organization) certificering rond te krijgen en daarmee kan ik mijn training en examen gewoon op m'n thuisveld Teuge over. Yes!

Niet cancelen, maar vliegen...!