Aanstaande donderdagmiddag heb ik trouwens mijn derde lesvlucht op Stadtlohn en we gaan een ILS schieten op Münster-Osnabrück, ik kijk er naar uit. Met een beetje goede wil sluit ik dan een uitstekende vliegmaand af, September 2016 is goed voor ruim 12 vlieguren.
In 2012 heb ik mijn PPL gehaald. Van het praktijkgedeelte van de opleiding deed ik hier verslag, samen met mijn zweefvliegervaringen. Nu kun je ook over mijn theorie en praktijk vervolgopleiding voor de Competence Based Instrumentrating (CB-IR) lezen. Deze opleiding begon ik in januari van 2015 en sloot ik in november 2018 af met het praktijkexamen CB-IR mét PBN. Ook na de verkoop van de Mooney blijf ik mijn blog bijhouden.
Welkom
Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...
Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.
Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.
Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.
Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.
Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.
Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!
dinsdag 27 september 2016
Volgende ronde theorie-examens in.... Utrecht
Aanstaande donderdagmiddag heb ik trouwens mijn derde lesvlucht op Stadtlohn en we gaan een ILS schieten op Münster-Osnabrück, ik kijk er naar uit. Met een beetje goede wil sluit ik dan een uitstekende vliegmaand af, September 2016 is goed voor ruim 12 vlieguren.
vrijdag 23 september 2016
Radio Navigation gehaald?
Per oktober gaan de examenprocedures anders bij het CBR, geen centraal examen meer in Utrecht, maar verdeeld over twintig lokaties in Nederland. Je doet dan examen op de CBR computer op een tijdstip dat je zelf kan plannen en je krijgt direct de uitslag. Niet gek! Je leest er hier meer over, mocht je dat interessant vinden.
dinsdag 20 september 2016
Tweede praktijkles en vrijdag examen Radio Navigation
woensdag 14 september 2016
Stoppen met zweefvliegen
- mijn eerste solo op Terlet, voor het eerst echt alleen de lucht in. De eerste solo was extra bijzonder omdat mijn pa mij solo liet, uiteraard in overleg met de instructeur waar ik die dag mijn lessen bij deed;
- mijn eerste thermische vlucht, voor het eerst alleen op 1.200 meter, dat vond ik toen heel wat en ik herinner me het nog als de dag van gisteren;
- lid worden van de Vliegclub Teuge, de vriendschappen en het vliegen in clubverband is geweldig;
- het behalen van mijn brevet;
- mijn eerste overlandje naar vliegveld Hoogeveen;
- mijn eerste buitenlanding in Soest (D);
- over de kop in een vliegtuig;
- wedstrijdvliegen met als onmiskenbaar hoogte punt de Euroglide in 2004, waar je eerder al over lezen kon;
- het behalen van mijn instructiebevoegdheid en natuurlijk die eerste leerling die ik alleen liet vliegen;
- de vele overlandvluchten in binnen en buitenland en dat heerlijke gevoel als je weer op je eigen veld staat;
- de onvergetelijke zomerkampen in Oeventrop (D) en Strakonice (CZ), maar ook die in Usti nad Orlici (CZ) bij de GSA;
- bergvliegen in Gap en Aosta, echt intens van genoten.
Ik zie het ook niet als stoppen, maar meer als een noodzakelijke lange pauze.
vrijdag 9 september 2016
Eerste CB-IR les zit erop!
Aldaar begonnen met koffie en een briefing. Wát een pret. Na 500 ft ging de bril op en kon ik niet meer naar buiten kijken. We hebben van alles gedaan. Klimmende bochten, dalende bochten (rate 1, dus 360 graden per twee minuten), stalls, approach to stalls, radialen van een VOR baken aanvliegen, van alles wat. Na anderhalf uur stond ik weer op Duitse bodem, met natte oksels. Wel even werken, maar naar tevredenheid van Henk!
Voor de volgende sessie staan holdings gepland, een van de eenvoudigste IFR procedures. Leve YouTube om die zaak alvast wat meer inzichtelijk voor me te maken!
Mijn laatste 10 uur vlieg ik overigens bij de Vliegclub Rotterdam, ik vind hun aanbod aanmerkelijk beter dan dat van Singles & Twins, daar komt nog bij dat het vliegen op Rotterdam als grote gecontroleerde luchthaven buitengewoon waardevol is voor mijn opleiding. De chef instructeur is bovendien een enthousiaste kerel die direct meedacht over mijn te plannen opleiding.
woensdag 7 september 2016
Euroglide 2004
dinsdag 6 september 2016
CB IR Lelystad of Rotterdam?
zondag 4 september 2016
Retour Autun (LFQF)
Uit de hoge stratus viel zelfs een beetje regen toen we stonden proef te draaien op het platform. Eenmaal weg vlogen we richting een gebied van hoge druk en werden de weerscondities alleen maar beter. Op flightlevel 85 vlogen we via Emmerich Duitsland in en vlak langs de grens met Nederland ging het langs Venlo, Roermond, Aaken, Trier en het Saarland tussen Metz en Nancy door in de richting van Dijon, toen de Morvan zich aan de horizon begon af te tekenen was het tijd om weer rustig te dalen, Anne en Lise kregen toen nog wel even last van hun oren, rustig zakken dus.
Opa stond ons al op te wachten en de meiden waren helemaal uitgelaten. Autun, of Bellevue zoals het vliegveldje heet, is trouwens prachtig. Het vliegveld is helemaal ongecontroleerd, dat betekent dat er ook daadwerkelijk geen controle is, het kan zelfs goed dat er helemaal niemand is. Je geeft op de standaard frequentie 123.50 aan wat je bedoeling is, zodat ander verkeer daar notie van kan nemen en je vliegt verder aan zoals je wil. Er was een ULM vliegtuigje bezig te taxiën naar de baan. Op de radio gaf hij aan welke landingsrichting ik het beste kon gebruiken vanwege de heersende wind en dat hij even op me zou wachten. Belangrijk om die radio dus wel te gebruiken! De landingsrichting was 180, pal Zuid dus. In die richting is het ook duidelijk waarom het veldje Bellevue heet. Het uitzicht op het oude stadje Autun met zijn prachtige cathedraal is indrukwekkend, zeker in het avondlicht. De vliegtijd was 2.30 uur.