Na twee heerlijke dagen van vuur stoken en andere buitenpret samen met opa was het tijd om weer terug te vliegen, het kistje was verhuurd vanaf 13:00 uur, maar wat later zou geen probleem zijn. Toch optijd aan het ontbijt in een poging om toch rond 10:00 te hangen voor de vlucht van ongeveer drie uur. De extra speling konden we mooi gebruiken voor een tankstop in Duitsland, mocht dat nodig zijn.
Aangekomen op Autun wachtte de VTB al op ons in de zon, maar door de kou in de nacht moesten we wel even krabben en ook de vleugels en de kielvlakken ontdoen van de rijp die zich had gevormd. Door het kistje even in de zon te draaien ging dit allemaal vrij vlot. Wel een nieuwe ervaring! Na een grondige preflight kon alles aanboord en startte we snel de diesel, want het duurt even voordat alle LED's in het groen staan na een echt koude start en dat was nu niet anders. Eenmaal warm starten we vlot richting het noorden, de kunst nu was om wat lager te vliegen om zo min mogelijk hinder te ondervinden van de tegenwind op de eerste helft van de vlucht. Voorbij Luxemburg werd wind mee voorspeld, maar ook dan niet hoger dan zo'n 5.000 ft, dan kregen we hem weer tegen. Al vlieg ik graag wat hoger, koos ik er nu voor lager op pad te gaan. Tegenwind met Cessna snelheden dient voorkomen te worden. Het klopte allemaal best goed, dus het loont hier even naar te kijken.
Door de weeks vliegen in Frankrijk is wat anders dan in het weekeinde. Veel actieve militaire gebieden en wat minder eenvoudig crossings van een TMA of CTR krijgen. De route terug ging in spiegelbeeld van de heenweg, maar nu was er dus wat meer werk aan de winkel. Direct na de start moest er een laagvlieggebied worden overgevlogen, dit was actief en vervolgens mocht ik de TMA van Nancy-Ochey niet in vanwege drukte daar, de controller verzocht me 25 mijl pal Noord te vliegen om zo buiten de TMA te blijven. De controller van het nabije Etain wilde me ook niet hebben en gaf me zelfs een standje dat ik toch echt moest begrijpen dat ze druk waren. Merci et aurevoir dan maar, Lorraine approach was echter zeer accomoderend en opende zelfs nog even mijn VFR vliegplan, dat was nog niet gebeurd! Door de omweg naar het noorden kwam ik bij de grens met Luxemburg aan en zij klaarde me direct om met de huidige koers de TMA van Luxemburg te kruisen. Het vliegveld met de énorme baan kon ik goed zien liggen. Bij Bitburg nam Langen Info het weer over en kon het nu richting noorden met wat rugwind. De brandstofsituatie was voor een uurtje vliegen acceptabel en ik besloot in een keer door te vliegen naar Teuge. Voorbij Dahlemer-Binz volgde Aken, Venlo en Niederrhein. Bij Emmerich kon ik de grens over en was Teuge alweer in zicht. We landen met iets minder dan een uur brandstof in de tanks, door het klotsen van de brandstof in het circuit kreeg ik wel waarschuwingen op de G1000. Volgende keer stoppen, dit was toch wat krap en er was geen reden om niet even te tanken. Wat verder opviel is dat de brandstof in de tanks snel afkoelt op hoogte. Lessen geleerd. Toch was het een mooie trip samen en met dit weer VFR onderweg zijn is gewoon genieten.
Ben bezig een video te editen van de terugvlucht, wat anders dan het gebruikelijke IFR gebeuren, maar ook leuk! Stay tuned...
