Er stond een flinke wind uit het westen die met de hoogte kromp (dus naar rechts draaide). Op de terugweg zouden we hier nog van gaan genieten. De heenvlucht werd gevlogen tussen FL080 en FL100, de wind op hogere flighlevels zou ons alleen maar meer tegenzitten. Direct na het vertrek vanaf Teuge vlogen we een bui in en werden we getrakteerd op lekker onstabiele voorjaarsluchten, langs de cumulus klommen we naar onze kruishoogte net boven de toppen van de wolken. Prachtig 'cloudsurfen' dus! De vlucht was verder 'uneventful' zoals ze wel eens zeggen. Een paar keer moesten we van de geklaarde route afwijken vanwege een cumulus die net even verder aan het ontwikkelene was dan z'n broertjes en zusjes, verder werden we netjes overgedragen van Dutchmill, naar Amsterdam naar Brussel en vervolgens naar Lille Radar tot aan onze eindbestemming. Daar kregen we keurig 'vectors' of wel vlieginstructies om op de ILS voor de baan uit te komen. Een soort TomTom eigenlijk 'turn left heading...'. Wederom aardig wat turbulentie en crosswind, maar een prima landing op het Normandische asfalt. De tankwagen stond al voor ons klaar en in no-time stonden we buiten te wachten op de taxi. We hadden een ruim uur voordat we weer terug moesten. Aangekomen in Deauville, gingen we met een crepe in de hand de stad in op weg naar het strand, maar snel weer terug want de Taxi wachtte alweer. De heenvlucht plande we wat hoger, op FL180. Dat betekende dat we de zuurstofmaskers op moesten zetten om te voorkomen dat je suf wordt. Met een grondsnelheid van 260 knopen ging het nu snel richting Teuge. Frankrijk en België lagen in no-time achter ons en boven Breda liet Amsterdam ons al zakken richting Teuge, we moesten immers een eindje naar beneden. Binnen anderhalf uur stonden we alweer op Teuge! Dat zijn turbine snelheden. De Mooney zelf kruiste op FL180 185 knopen, daar kwamen dus nog 75 knopen wind bij. Niet gek...
Aan de O2...
We vlogen in totaal vier uur. Dit zijn leerzame vluchten voor me, de hele IFR procedure komt voorbij en daar steek je altijd wel weer wat van op. Thomas, die vliegt bij de KLM, liet me zien hoe het moest. Wat me dit keer zo opviel is hoe ver hij vooruit werkt, je bent actief en wacht niet lijdelijk af tot de luchtverkeersleiding je aan het handje neemt.
