De camera’s liepen niet zo best en niet synchroon, dus het was wat werk om het te maken en je mist bijvoorbeeld de handover naar Amsterdam Radar, maar verder best de moeite waard!
Wat mij betreft heb ik ook al een volgende bestemming op de korrel, Thomas wees me op deze stek bij Poitiers in Frankrijk, Château Bournizeaux. M'n jongste dochter was al hélemaal enthousiast. Maar goed, we willen ook nog naar Kopenhagen en die check-out op de DA40 hoop ik ook binnenkort te doen.
Afgelopen woensdag heb ik de PH-VTB geboekt voor vandaag, want ik wilde graag voor de zomervakantie nog een mooie vlucht maken (spoiler alert, het werd een mooie vlucht!). Ondanks de goede voorspellingen voor dit weekeinde was nog geen enkele clubkist geboekt. Het mag gezegd worden, met de beschikbaarheid van de vloot zit het in de regel wel prima en er wordt toch wel behoorlijk gevlogen. Via Autorouter heb ik een IFR vliegplan gegenereerd, door de voorkeur om lekker hoog te vliegen (FL100 of hoger) kreeg ik een route dwars over Schiphol. Aanvankelijk had ik zelfs hoger gefiled, maar vanwege de voorspelde tegenwind ben ik weer gezakt naar FL100, waar ook geen zuurstof nodig is.
M'n schoonvader vliegt graag mee en de bestemming werd: Duxford. Cultureel en industrieel erfgoed waar de Engelsen met recht trots op zijn. Ik was daar vier jaar geleden ook al eens met de Mooney, maar nu IFR met de VTB en het is een memorabele reis geworden. Prachtig weer, maar met een flinke tegenwind op de heenweg. Ik gebruik graag de app van windy, wellicht al bekend maar voor meteo een geweldige bron. Een vlucht buiten het Schengengebied vraagt om wat extra voorbereiding, maar via de website gendec.eu is dat eigenlijk kinderspel en is de enige beperking dat je je wel strak aan je planning moet houden. Op Teuge werden we opgewacht door twee Marechaussees voor de paspoortcontroles. Super vlot en vriendelijk en een hele fijne service, omdat in- en uitklaren anders via - bijvoorbeeld - Rotterdam moet met alle verlies van tijd tot gevolg. Gewoon weg van ons eigen Teuge International Airport! We konden redelijk strak na 10:00 lokaal weg en we werden opgewacht door de voorspelde tegenwind, maar Amsterdam was er blij mee want daardoor hadden we een mooie angle of climb zodat we ruim voor PAM VOR op FL100 zaten 'Papa Tango Bravo I NEED you at FL100' lager was geen optie. Anders had hij me verder om Schiphol moeten vectoren en dat was nu gelukkig niet nodig. De VTB klimt trouwens best prima met zo'n 700 ft per minuut. Na PAM VOR door naar SPL VOR. Op hoogte konden we door naar Amsterdam Approach en was de drukte duidelijk te horen op de radio, ik begrijp dat de controllers maximaal twee uur achtereen werken en ik snap wel waarom: gekkenhuis.
De inbound peak op Schiphol was in volle gang en we vlogen recht over het circuit van baan 27. Genieten van het uitzicht met een grondsnelheid van 95 knopen terwijl de luchtsnelheid 128 knopen was. Voorbij SPL konden we van Hoek van Holland naar Texel kijken en zie je hoe klein Nederland eigenlijk is. Ten Zuiden van Zandvoort gingen we 'feet wet' zoals ze in de films zeggen. Toen was het een stuk zee. Nederland bleef altijd in zicht en pas ruim over de helft van de crossing konden we onder een mooie laag cumulus de contouren van de Engelse kust zien. Londen Control gaf ons een fijne route ten noorden van Clacton VOR het land op - zelfs nog een stuk IMC - en door naar ABBOT, vlakbij Duxford. Ik had dit puntje niet in mijn vliegplan staan dus de controller spelde het voor me (ABOTT) om er drie tellen later op terug te komen: 'sorry sir I'm getting well laughed at here, it's spelled ABBOT''. Boven zee vlogen we op FL100. Dat is niet te hoog van wege de wind en niet te laag vanwege de zee. In geval van een motorstoring had ik dan nog genoeg tijd gehad om de ditching te briefen en het vlot in gereedheid te brengen. Na ABBOT konden we ons bij 'Haverhill' melden bij Duxford en konden we een straight in maken op baan 24 na ongeveer 2,5 uur vliegen. Een drukte van belang met alles door elkaar, van Spitfires, Tiger Moths, een klassieke Cessna 170 en alles in prachtstaat en we waren nog niet eens uitgestapt.
Veel vliegers hikken een beetje aan tegen een vlucht naar het Verenigd Koninkrijk, ik eerlijk gezegd ook. Gedoe met GAR en GenDec, een zee crossing, een van de drukste bevlogen gebieden ter wereld en ook wel een hoop lariekoek en bangmakerij erbij. Engeland is een uniek leuke bestemming bij uitstek geschikt voor de kleine luchtvaart, na een zorgvuldige afweging van de risico's en passende voorbereiding hoeft het niet anders te zijn dan een vlucht naar Stadtlohn. Ze vliegen niet aan de verkeerde kant van de weg ofzo.
Mijn schoonvader noemde het een 'life event', iets om nooit meer te vergeten en dat geldt voor mij ook.
