Wat me wederom (zie retour Deauville) opvalt is hoe veel Thomas vooruit werkt. Pas als alles geregeld is, ingesteld is en uitgeluisterd is wordt het weer wat rustiger in de cockpit. We zijn vanwege het weer gaan kruisen op FL150, dus we moesten aan de O2. Normaal gesproken gebruiken we daar maskers voor die over mond en neus vallen, maar nu niet. In de VS heb ik canules gekocht bij aerox, zodat we alleen een slang onder onze neus konden dragen. Aan die slang zitten twee pijpjes die ieder in een neusgat vallen, zodat je rechtstreeks in je neus van O2 wordt voorzien.
Voor een effectieve werking moet je dus door je neus ademen. Met een saturatiemeter heb ik de zuurstofopame van ons allemaal gecontroleerd en dat gaf wat interessante inzichten. Voor een goede saturatie op hoogte moet je goed en diep ademhalen en rustig uitademen. Als ik daar niet bewust mee bezig was daalde m'n saturatie aanzienlijk. Hypoxie is geen kattenpis, dus aandacht gewenst! De canules blinken niet uit in draagcomfort, maar voldeden verder uitstekend. Het O2 gebruik is veel efficiënter, dus we doen langer met voorraad, het praten met elkaar en via de radio gaat veel beter, ook kan er gegeten en gedronken worden zonder dat onhandige masker. Hoger dan FL180 mag overigens alleen met masker. Eenmaal geland stond ik weer versteld van de efficiëntie van de Duitse luchthavens. Net als op Dresden stond de brandstoftruck al voor ons klaar en letterlijk vijf minuten na de landing zaten we in de taxi naar het centrum van de stad, die overigens zeer de moeite waard bleek te zijn.