Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

dinsdag 28 februari 2012

Examen in zicht

Ik heb aardig wat gevlogen de laatste weken. Tijdens de carnaval vloog ik een retour naar Rotterdam met mijn vader en de Mooney. Alles gaat zoveel sneller met de Mooney dan met de Piper en binnen een half uurtje hingen we voor de baan 24 van Rotterdam Airport. Gelukkig konden we parkeren bij de vliegclub - m'n pa is daar lid - anders betaal je de hoofdprijs aan handling kosten. De route had ik mooi op de iPad staan, maar die weigerde dienst (geen GPS signaal). Dat leverde in het begin toch wel de nodige irritatie op, maar maakt wel de noodzaak duidelijk voor een plan B. Jammer dat ik die uren nog niet mag schrijven in mijn logboek, ik heb immers nog geen brevet.

Vorige week heb ik nog even gevlogen met Frank om de uitwijk oefeningen in de praktijk te brengen. Dat is een vast onderdeel van het examen en dat is niet voor niks. Mocht een vlucht, bijvoorbeeld door slecht weer, niet lopen als gepland, dan moet je de vaardigheid bezitten om een ander vliegveld te vinden en aan te vliegen.




Gisteren heb ik nog even solo gevlogen om de benodigde 10 uur solo tijd te vol te maken. Met Frank heb ik ook gevlogen, het weer was matig, maar een klein rondje via Teuge, naar Zwolle langs de A50 en via de IJssel naar Zutphen en vervolgens langs het spoor van Zutphen weer naar Apeldoorn/Teuge. Klassiek IFR vliegen (I Follow Roads). Daarmee voldoe ik nu aan alle eisen voor het brevet. Op één hele belangrijke eis na dan: het succesvol afleggen van mijn praktijk examen...

Daar wordt aan gewerkt!
Gepost door op Geen opmerkingen:

zaterdag 18 februari 2012

LPE gehaald!

Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste posting plaatste, maar ik heb niet stil gezeten. Een paar hoogte punten van de afgelopen maanden: solo een retourvlucht naar Eelde gevlogen; met Frank (mijn instructeur) heen en weer naar Niederrhein gevlogen en af en toe 's avonds nog even een vluchtje gepikt om tegen zonsondergang nog even boven de wolken kijken. Magisch!

Afgelopen week kreeg ik van de goede mensen van ATC-Comm.nl bericht dat ik het noodzakelijke examen Engels gehaald heb. Deze zogeheten LPE test (language proficiency endorsment of "lult prima engels") is noodzakelijk voor de aantekening Radio Telefonie (RT) op mijn brevet. Je kan vier uitslagen krijgen: gezakt; level 4; level 5; en level 6. Haal je level 4 of 5 dan moet je na drie, respectievelijk zes jaar opnieuw examen doen. Als je level 6 haalt, dan hoef je nooit meer opnieuw examen te doen. Gelukkig scoorde ik level 6! Zo'n examen kost ook nog eens € 200,00, dus ook dat is een reden om het de eerste keer meteen goed te doen.

Twee weken geleden heb ik over een besneeuwd Nederland proefexamen gedaan met Martin van de ACVT, helaas was dit nog niet helemaal zoals hij het wilde zien. Afgelopen donderdag heb ik samen met Martin nog wat zaken zitten bijspijkeren in het theorielokaal en in de cockpit. Vijf landingen, waarvan twee met flaps, een zonder flaps en twee glide-ins (zonder motorvermogen) verder, hoef ik alleen nog een korte navigatie vlucht (met uitwijk naar een ander veld) te maken en dan mag ik examen doen!

Fingers crossed...
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)