Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Het reizen met een vliegtuig: echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. In 2022 heb ik bovendien nog mijn night rating gehaald. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB, sinds 2024 vlieg ik bovendien op een prachtige Diamond DA40NG G1000Nxi.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 31 maart 2025

UK trip 2025: Teuge (EHTE) - Rotterdam (EHRD) - Norwich (EGSH)

Leuk! Met m'n oudste naar Norwich gevlogen dit weekeinde. Met de DA40NG, IFR via Rotterdam om ons uit te laten klaren door de Marechaussee. Norwich is een prima bestemming voor een weekeinde, maar je moet wel een beetje liefde voor de UK voelen, denk ik. Ik koos Norwich vanwege de goede reviews op euroga.org en de nabijheid van Nederland. De stad ligt dicht tegen de gecontroleerde luchthaven aan en is dus praktisch aan te rijden. Er is van alles te zien binnen loopafstand.

Happy flyers op het platform van EHRD

We vertrokken vroeg in de middag op zaterdag vanaf Teuge. 's-Ochtends moest er nog worden paardgereden. Het weer voor de heenweg was prima. Beetje tegenwind, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Helaas komt er geen marechaussee meer op Teuge voor vluchten in en uit Schengen. Dus eerst naar Rotterdam, dat is een fijn veld en ongecompliceerd. Al werden we door Dutch Mil wel een beetje heen en weer gevectord, waardoor we wat langer onderweg waren dan nodig. De VCR doet de afhandeling voor de recreatieve vlieger en daar stond de marechaussee al klaar. Alle formaliteiten waren eigenlijk zo geregeld. Bezoekje aan Rotterdam is wel goed voor de currency. Zo vaak vertrek ik niet van een gecontroleerde luchthaven, dus ATIS uitluisteren, clearance vragen, start-up vragen, taxiën vragen en take-off. Allemaal in niet eens zo heel veel meer tijd dan dat op Teuge kost. De departure liep naar het zuid-westen, om vervolgens daarna richting het noord-westen te vliegen in een soort winkelhaak.

Gin Clear, zoals ze zeggen aan de overkant

Het weer was top, we vlogen op FL100, gingen van Rotterdam Approach, naar Amsterdam Radar, London Radar en vervolgens Norwich Approach. Voor het eerst werd ik soort van 'gedumpt' uit gecontroleerd luchtruim, dit bleef zonder praktische gevolgen, maar geeft toch te denken. Op enig moment vlieg je de TMA van Londen uit 'radarservice terminated' en dan vlieg je ongecontroleerd. Van Norwich krijg je dan wel 'deconflicting service' en vectors. Da's ook best goed, maar een eventuele nieuwe klaring terug gecontroleerd luchtruim in kan maar zo geweigerd worden, op de terugweg had ik hier ook last van. We kregen een visual approach voor baan 27 op Norwich en even was ik - totaal onnodig - gedesorienteerd op een baan die niet meer in gebruik is, zodat ik door de centerline heen vloog. Op het moment dat ik instuurde op final gaf Norwich tower me ook een porretje, uiteraard met de Britse hoffelijkheid die ik zo waardeer. Mooie landing en een perfecte ontvangst door de handling agent. Enkel de brandstof liet even op zich wachten, maar drie kwartier later stonden er maarliefst twee trucks! Een je voor de JetA1 én eentje voor de pin automaat. 'A logistical inconvience' noemde ze het met gevoel voor understatement.

De fueltruck, moest effe duren...

De taxi was in no-time aanwezig en die deelden we met een survey vlieger die met een lekke band was gestrand in Norwich, hij moest naar het zelfde hotel. Hij vloog surveys voor windmolenparken op de Noordzee, alles op de hand! Leuke kerel en leuk om verhalen te delen over elkaars avonturen. Eigenlijk heb je altijd wel een klik met vliegers in de kleine luchtvaart.

De winkels in Norwich waren nog open dus ik ben meteen met mijn dochter de binnenstad ingelopen met nog duidelijke verwijzingen naar het middeleeuws verleden. Geen Oxford, geen Cambridge, maar wel een heel leuke typisch Engelse binnenstad met historie. Ik houd ervan. Binnen twee uur vliegen (met tegenwind!) en echt een heel andere cultuur en vibe.

Norwich Cathedral: WOW

Na het shoppen terug naar het hotel om ons even op te knappen. We konden ook even bij de oude Bentleys kijken waar op specifieke dagen de gasten mee worden rondgereden.

We aten samen in een gezellig restaurant in de binnenstad waar Norwich zich aan het opladen was voor een stapavond. Tattoo shops, botox- en fillerklinieken doen goede zaken hier. Je kijkt je ogen uit. Vooral de tegenstelling is zo leuk. Enerzijds de klassieke Engelsen die een praatje maken, hoffelijk en met humor en anderzijds de Engelsen die met getatoeëerde armen en benen uit de pub hangen in voetbalshirt. We hadden het leuk samen en eenmaal in het hotel vielen we als een blok in slaap.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je reageert!