Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

maandag 12 oktober 2020

Cardinal check-out

 Tussen de herfstbuien door eindelijk de gelegenheid gevonden om een check-out te doen op de C177RG Cardinal. Een heel ander toestel dan de Mooney, een ander plaatje naar buiten met die lange kap en hoge vleugel en grote ramen. Reageert anders op flaps, trip en vermogenswisselingen, maar wel lekker vlot en het rolt vlot over de langsas. Hoog (althans hoger dan voor m’n gevoel goed is...) afvangen is de sleutel tot een mooie landing, negen stuks op Teuge kostte bijna € 160,00. Echt idioot. Doe ik nooit meer.

Binnenkort eens even mee naar EDLS en EDWF voor touch and go’s en voordelige brandstof, want die is op Teuge ook niet te betalen.


De Cardinal, wel een uitblinker onder de 4 zits Cessna’s

Deze Cardinal is práchtig gespoten en voorzien van nieuw interieur. Alles wat mij er als vlieger toe doet is echter wat minder. De motor heeft weinig uren, maar ook onregelmatig gelopen, voor de Lycoming IO360 met de bovenliggende nokkenassen slecht nieuws (corrosie!). De avionics zijn met een 2 as automatische piloot, GNS430, stokoude DME en oude koerstol gedateerd en eigenlijk niet geschikt voor IMC vliegen. IFR onder VMC zal wel gaan.

Hoe dan ook, het toestel is beschikbaar, redelijk vlot en leuk om te vliegen. Dat voldoet op dit moment! 

Gepost door op Geen opmerkingen:

zaterdag 3 oktober 2020

When one door closes...

Nu, na het bezit van een eigen vliegtuig - en een buitengewoon capabele bovendien - kan alles alleen maar wat minder worden. Ook de kosten trouwens! Dat laatste is ook precies de bedoeling, maar de rest is wel even wennen...

In de hangaar bij de Mooney staat een Cessna Cardinal C177RG, met intrekbaar landingsgestel. Deze staat te koop, maar de eigenaar heeft ermee ingestemd om hem mij te verhuren zolang deze nog niet verkocht is en daar ben ik blij mee. Zoveel vliegt de kist niet en is dus eigenlijk altijd beschikbaar en dat is een van de fijnste dingen van het vliegtuigbezit. Vliegen wanneer je wilt. Kan dus nog steeds!

Dit vat het mooi samen...

De Cessna 177RG Cardinal is natuurlijk een ander klasse toestel dan de Mooney, maar deelt toch ook wel een hoop eigenschappen, omdat de ontwerpfilosofie redelijk vergelijkbaar is. Hij is wat langzamer dan de Mooney, maar hij is wel een stuk sneller dan de Cessna 172. Hij is efficiënt en heeft daarmee een mooie range om toch leuke trips te maken, dat kan VFR of IFR, dat laatste alleen met een heel basic instrumentarium, maar op een mooie VMC dag kan er wel makkelijk IFR worden gepland. De Cardinal kan beter met grasbanen overweg dan de Mooney, en daarmee komen wat leuke velden in Duitsland wel in bereik, wil graag eens naar Traben-Trabach en Idar-Oberstein en dat moet nu wel lukken! Als je geïntresseerd bent in Cardinals, er is een goeie online community: Cardinal Flyers

Ik denk dat we wel vrienden worden...

Op dit moment zit ik dus wel goed. Als de Cardinal verkocht wordt, dan moeten we eens kijken naar wat structurelers. Eigendom lijkt me toch wel de sleutel naar ultiem vliegplezier, maar beter in een kleine maatschap van gelijk gestemden. Het moet op Teuge zijn en een leuk reistoestel. Wat vlotter dan het gebruikelijke blik, maar wel vier stoelen en IFR mogelijkheden. Als jij ook zoiets zoekt, maar een Turbo Mooney was misschien wat te veel van het goede, dan kunnen we de krachten wellicht bundelen?

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)