Eigenlijk had ik grootse plannen voor een trip naar Karlovy Vary met mijn jongste dochter Julie, maar die had andere verplichtingen en kon niet mee. Maar dan wilde ik misschien nog een dagje naar Zell am See vliegen, zoals ik al eerder deed met de Mooney, om te genieten van het zachte nazomer weer en wellicht nog een dagje te gaan vliegvissen. Vertrek zou dan wel tijdig moeten op vrijdag én ik had die dag een congres voor mijn werk, de avond ervoor wordt er meestal stevig gedronken. Om het risico te vermijden dat ik niet fit to fly zou zijn, heb ik de vrijdag maar gecanceld en besloten met mijn oudste dochter en een nichtje naar Wangerooge te vliegen. Het weer vond daar ook nog wat van dus werd het uiteindelijk een middagje Texel. Ons grootste waddeneiland stelt nooit teleur voor zo'n soort trip. Met de PH-VTB was ik er ook nog niet geweest, bovendien. De wind was hard, maar wel te managen. Dus gingen we met z'n drietjes VFR naar Texel! Zand, strand, bitterballen en warme chocolade! Genieten hoor. De altijd vriendelijke havenmeester had al een auto klaarstaan voor ons, want als er één nadeel genoemd kan worden van Texel is dat het vliegveld wel in de middle of nowhere ligt. Een fiets of auto is noodzakelijk en daar wordt gelukkig prima in voorzien. De vlucht heen was behoorlijk turbulent, totdat we boven het IJsselmeer zaten. We hadden een stevige wind van dik 30 knopen cross tegen en ook de landing op Runway 21 werd wat interessanter door een strakke crosswind. Zonder al te veel drama rolde het biljartlaken van Texel onder onze wielen door en waren we op Het Eiland.
Met de auto vertrokken we richting het strand met een tussenstop bij ijsboerderij Labora. Aan zee stond een flinke wind en na het verwoede pogingen verschillende vliegers op te laten zijn we aangeschoven voor een warme choco in de strand tent. Korte stop, maar wel mét vakantiegevoel. De meiden hebben het super gehad en dat was precies de bedoeling. Terug vlogen we een stuk hoger, niet onder de TMA van Schiphol door, maar langs de afsluitdijk naar Friesland en via de Noord-Oostpolder weer terug richting Teuge. We konden een straight-in maken, dus dat scheelde weer een paar tacho tikken en onnodige overlast voor de Teugse buren. Na het wassen en het invullen van het journaal hebben we even gegeten bij The Hangar op Teuge en dat was een prima slot van een heerlijk middagje eropuit.
