Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

vrijdag 19 mei 2023

City trip part II Cambridge (EGSC) - Teuge (EHTE) IFR

Vandaag hebben we de stad verder verkend, Juul had haar step mee van de Decathlon. Een zeer handige vouwstep die niet veel weegt en haar jonge benen enorm ontlasten, zodat we toch wat meters kunnen maken. Ze vindt het bovendien nog super leuk ook. Na het ontbijt zijn we de stad in gelopen naar de markt, waar we beiden de verplichte 'Cambridge University Hoodie' hebben gekocht. 

Geslaagd!

Daarna hebben we de 123 treden van de St. Mary's Church beklommen om te genieten van het uitzicht. Het weer was typisch Engels, maar zou in de loop van de middag beter worden. We hadden uitzicht op alle vier de windstreken en konden de omringende colleges goed zien. Op de campus van Kings College bezochten we de indrukwekkende kapel.  

De Grote Zaal van Zwijnstein (King's College Chapel)

We slenterden rustig over de college grounds die we gisteren al vanaf het bootje hadden gezien, alles was tot in de puntjes onderhouden en gewoon prachtig. Cambridge was precies zoals ik me had voorgesteld. We genoten er zeer van met z'n tweetjes. Na het bezoek aan de King's College hebben we nog wat inkopen gedaan en zijn we gaan lunchen bij de Italiaan. We moesten even een goede bodem leggen, want we moesten dadelijk weer terug vliegen. Eerst zijn we nog even gaan uitpuffen in de binnentuin van de pastorie van All Saints Church, geen idee of dat mocht, maar de poort stond open en onze blik viel op een gezellig bankje onder een oude boom. Cambridge heeft zoveel van dit soort leuk plekken en hoekjes. We genoten nog even van de mooie setting terwijl we de planning voor de terugreis nog even doornamen. Er kwam nog een pastoor aan om te vragen of wij misschien de pincode van de poort wisten. Helaas moesten we hem teleurstellen... We gingen terug naar ons hotel om de bagage te halen en een taxi bracht ons naar het veld. Geen borderforce of politie, we konden meteen door naar de kist die na een preflight weer tot leven kwam.

In onze hoodies, klaar voor de start

In de UK gaat dat IFR viegen allemaal net even anders, een start-up clearance kregen we, maar krijgen we nu een IFR klaring? Allemaal wat vaag, wel een soort SID moesten we vliegen, maar ook niet echt. Wel moesten we uit gecontroleerd luchtruim blijven tot nader order. Backtracken op de baan 05 en na een tijdje wachten op de baandrempel kregen we onze start klaring. Stansted Radar benadrukte dat we in ongecontroleerd luchtruim vlogen. We hadden de volgende route gefiled: N0110F070 ADNAM DCT CLN DCT LOGAN/N0123F050 DCT SUMUM/N0120F050 DCT. Vanwege de directs, niet hoger dan FL050, maar ik dacht we vragen wel hoger als we vliegen. Ik hoefde het niet eens te vragen. ATC vroeg of ik het erg vond om wat hoger te vliegen? Tuurlijk niet! We konden doorklimmen naar FL100 en zoals gebruikelijk kon het vliegplan weer in de prullenbak, allemaal nieuwe puntjes, allemaal prima.

Gas erop, automaatje aan en lekker cruisend naar huis!

Via London gingen we nog kort even over naar Brussel Control die ons een direct naar COA gaf, en vervolgens naar Amsterdam Radar die ons halverwege COA toch maar weer de goede richting uit stuurde. Julie was inmiddels lekker een tukkie aan het doen. Via Zeeland ging het richting Teuge en Dutch Mil gaf ons bij Ede een direct naar Teuge, eerder waren we al rustig gaan zakken onder de Cumulus door die om 18:45 gewoon nog thermiek gaven op 2.000 meter! Op Teuge aangekomen hebben we onze paspoorten laten checken door de Koninklijke Marechaussee en waren we thuis! Perfecte trip, TOP, super. Hier doen we het allemaal voor. Genieten dit.

Een kleine videocollage van de trip. Er komt nog een full feature!

Mijn onstuitbare overname van het internet is nog eens benadrukt nu mijn YouTube kanaal de grens van 200 abonnees is gepasseerd. 

donderdag 18 mei 2023

Citytrip! Met Juul naar Cambridge (EGSC) IFR

We zouden eigenlijk pas morgen gaan en dan heen en weer op dezelfde dag, maar de kist was vrij en het weer was goed. Dus waarom geen night stop met de mogelijkheid een pintje te drinken in de pub? Samen met mijn jongste dochter Julie vertrokken we om 14:45 lokaal voor een vluchtje van net geen twee uur. Het veld van bestemming was Cambridge en dat sloot om 17:00 uur Nederlandse tijd. Zou moeten passen, en dat deed het. Net. We vlogen wederom de korte route naar het Westen, dus met wat meer tijd over zee dan de traditionele crossing van Calais naar Dover. Het is een risico afweging, maar met vesten, raft, lekker weer en een goed onderhouden kist een aanvaardbaar risico. Ik had de volgende route gefiled: OMORU/N0128F120 IFR L980 IDRID/N0129F120 M40 RINIS RINIS1A. We vlogen natuurlijk iets compleet anders...

Gelukkig zijn nu vluchten van en naar het Verenigd Koninkrijk nog mogelijk vanaf Teuge. Onze Koninklijke Marechaussee komt dan even langs voor je geplande vertrek om de paspoorten te checken en ook de General Declaration (GenDec). er is sprake van om hiermee te stoppen. Weer een beperking van de kleine luchtvaart waar AOPA en ook het vliegveld Teuge zich niet zomaar bij neer leggen. Ander zou je vanaf Teuge moeten landen op Rotterdam bijvoorbeeld om door de douane te moeten. Een enorme vertraging en extra kostenpost. Hier is het laatste woord nog niet over gesproken. Vertrokken vanaf Teuge werden we snel geklaard naar FL120 en dat gaat met de VTB prima, die klimt lekker door en op hoogte leverde dat een ware luchtsnelheid op van een 130 knopen. Niet slecht hoor, voor zo'n Cessna. Met een beetje rugwind schoten we lekker op en via een compleet andere route dan gefiled, gingen we over Dordrecht en Rotterdam bij de Maasvlakte de Noordzee op.

Een heleboel water om ons heen...

Goed de instrumenten scannen voordat het land buiten glijbereik kwam. Na een half uur over zee kwam de Engelse kust in beeld en in no time vlogen we weer boven land. Stansted Radar wilde me al laten uitwijken naar een ander veld, omdat Cambridge ging sluiten, maar ik meende dat het toch moest gaan. En het lukte met een minuut of 10 speling! Ze hebben op Cambrigde (EGSC) de vreemde regel dat lokaal verkeer mag vliegen tot sunset, maar kom je van een ander veld dan moet je landen voor 16:00, anders is de toren dicht. Een alternatief zou het naastgelegen Duxford zijn, maar daar was ik al vaker geweest, op Cambridge was ik niet eerder. De tower controller vroeg me welke nadering we wilde, ik vroeg en kreeg de visual lekker makkelijk: op zicht final opdraaien en landen.


Julie is al een aardig doorgewinterde passagiere...

Parkeren kon op het gras, na nog twee Tiger Moth dubbeldekkers voorrang te hebben gegeven. Engeland is geweldig. We hebben direct een taxi gepakt naar het hotel en zijn de stad gaan verkennen. Te voet, maar ook met een punter. Da’s een soort gondel. Alvast lekker door de straten geslenterd, gegeten en nog even gekletst in een heuse pub, niet zo maar een trouwens: The Eagle. Wat een super leuke trip dreigt dit weer te worden. 

Pure idylle

Cambridge is een erg mooie en compacte universiteitsstad met alle sights op loopafstand. Overal ademt het die typische sfeer van de academie. Een ideale bestemming voor de kleine luchtvaart, op twee uur vliegen van Teuge! Morgen de stad verder verkennen...

Een aantal nuttige links voor je trip naar het VK, auf Deutsch, maar daarom wel Gründlich, geen Franse slag ofzo... http://www.fliegen-in-uk.de/ zowel je GAR als GenDec kun je filen via https://www.gendec.eu/ en voor het reizen met een minderjarig kind, denk aan de verklaring van de andere ouder: https://www.rijksoverheid.nl/