Het was weer een werk, maar ook wel even nagenieten hoor! Wat een leuke afsluiting van de zomervakantie. Vlieg mee, het was onderweg betrekkelijk rustig met navigeren en de radio, alles ging redelijk soepel.
Eigenlijk wilde ik gisteren rond een uur of vijf al terugvliegen naar Teuge, maar een buienlijn met onweer van een aardige omvang sleepte over de route, met hier en daar flinke onweersbuien. Deze buienlijn was al te zien in de weergaloze app 'Windy' dagen voor vertrek, maar ik vroeg me af of het echt zo bont zou worden. Anders kon ik er toch zeker wel omheen vliegen? Toch een plan B bedacht en voor vanochtend ruimte aangehouden. De VTB was pas geboekt door een andere vlieger vanaf 12:00 uur. De buienlijn ontwikkelde zich eigenlijk wel zoals voorspeld met een staart tot ver ten Zuiden van Hamburg. Omvliegen was niet zo zinvol, omdat er toch wel een heel eind extra moest worden gevlogen en dat is zonde van de tijd, vliegen is niet gratis he?
Vanochtend was het weer wel goed, maar met een flinke wind tegen. Dat maakt IFR vliegen onhandig, omdat dat in Duitsland eigenlijk niet onder de 4.000 ft kan. De wind was onder de 1.500 voet al fors, maar trok verder aan op hoogte. Dus VFR en laag gepland. Duitsland is erg overzichtelijk om VFR te doorkruisen. Ik heb nu ForeFlight, maar voor VFR vliegen ben ik voor de planning toch beter thuis op SkyDemon. Echt ingewikkeld hoefde ik de route niet te maken, als het maar laag bleef. Zo gezegd zo gedaan. Om 08:30 lokale tijd hebben we de kist in orde gemaakt, de havenmeester kwam een uurtje eerder om ons te laten vertrekken om 09:00. Iets later hingen we, tussen de flarden cumulus door laverend naar een spetterende 1.500 voet. Daar was de tegenwind al 18 knopen. Hier en daar moest ik klimmen naar 2.000 voet voor natuurgebieden en werd daar begroet door 26 knopen tegenwind. Veel lager dan ik prettig vond vlogen we toch maar terug naar huis. Mijn dochter vond het wel mooi, want eenmaal boven de Duitse kust brak de bewolking steeds verder open en kon ze de grond eens in aardig detail bestuderen. de automatische piloot kon er weer op. Ik had een VFR vliegplan met airway intersecties gefiled, die had ik ook zo in de G1000 gezet en in de NAV mode kwam ik er niet meer aan te pas. Het kistje vloog keurig de geprogrammeerde route. Ik gaf mijzelf af en toe een direct, omdat in het vliegplan voor elk half uur vliegen een waypoint moet staan, maar die hoeven natuurlijk niet precies gevlogen te worden onder VFR. Wel moest ik met de headingbug nog om een kerncentrale heen vliegen. Goed uitkijken verder want een hoop kisten kruisten onze route van Zuid naar Noord om een bezoek te brengen aan de Waddeneilanden. Langen Information werd helemaal gek en getergd herinnerde de controller 'all stations' om eerst goed te luisteren, dan na te denken en daarna pas te zenden. Het was werkelijk non-stop radio verkeer. Mijn dochter was een film aan het kijken en die heb ik maar geïsoleerd van de intercom. Toch waarschuwde Langen Info mij heel verdienstelijk voor verschillende andere luchtvarenden. De heenweg duurde een half uurtje korter dan de terugweg. We stonden na 2:20 uur weer op Teuge. Waar een vriendelijke medewerker van de luchtvaartpolitie speciaal op ons wachtte voor een check. Hij legde uit dat ze de kleine luchtvaart wat strakker controleren de laatste tijd, zeker als het internationaal verkeer betreft. Voor mij geen punt, de betreffende diender deed z'n werk uiterst sympathiek.
Aeroe is trouwens weer een top bestemming. We konden met de huurauto het hele eiland ontdekken, we hadden een super leuke B&B, we genoten enorm van de gezellige stadjes Marstal en Aeroskobing. Het strand was nooit ver weg, echt een andere feel dan onze eigen wadden, smallere strandjes met van die leuke strandhuisjes erop. Mijn dochter is nog gaan paardrijden en bij de manege namen de vrijwilligers uitgebreid de tijd voor haar en ze genoot daar met volle 'teugels' van. Alle eilanders die we troffen waren trouwens bijzonder sympathiek en behulpzaam, van de havenmeester die op ons wachtte na de officiële openingstijd bij aankomst en die ons hielp voor de officiële openingstijd bij vertrek, tot de uitbater van de ijssalon die net de luiken van haar zaak had gesloten, maar toch nog even een ijsje maakte voor mijn dochter. Een parel van een eiland op zo'n twee uurtjes vliegen bij ons vandaan. Hier doe ik het voor.
Vandaag ben ik met Julie naar het Deense eiland Ærø (EKAE) gevlogen. Al sinds ik m’n PPL haalde leek het me leuk hier eens naar toe te gaan, nu is het 12 jaar later en daar zijn we! Prima vlucht onder IFR van nog geen twee uur op FL090. Nog boven Salland kreeg ik van Dutch Mil al een direct naar onze eindbestemming, we konden dus in één rechte lijn de 200 nautische mijlen naar Ærø. Het weer was prima, we hadden snacks en Juul keek een film. We zaten lekker boven de thermiek en de lucht was helemaal steady. Door een laagje stratus moesten we zekken om Ærø in beeld te krijgen, het vliegveld hadden we zo gespot. Een circuit hebben ze niet, dus maar aangestuurd op een baseleg voor baan 15, met wat crosswind. M’n eerste graslanding met de VTB. Het is wel een knollenveld, een reden om er niet eerder met de Mooney heen te vliegen.
Onze huurauto stond klaar, dus op naar de Bed & Breakfast. Een oude boerderij vlakbij, typisch Deens. Na een hartelijk ontvangst en verkenning van het prachtige oude erf, zijn we een eindje verderop in Marstal gaan eten en genoten we nog even aan het strand. Veel strandhuisjes hier direct aan zee en in allerlei kleuren.
