Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van negen en elf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zaterdag 16 januari 2021

Retour EHGG (IFR)

Ik maak een goede start in 2021. Vanochtend heb ik nog even de Cessna aangeslingerd voor een retour Groningen. De NDB’s ‘Sierra Oscar’ en ‘Victor Zulu’ zijn uit de grond getrokken en vervangen door GPS punten, even anders dus! Leuk om weer eens te gaan kijken daar. Toe nu toe heb ik in januari veel mazzel gehad met het weer. Geen mist en een redelijke wolkenbasis. Ik heb nu een uurtje of vijf met de G1000 IFR en begin me steeds meer thuis te voelen. 

De FMD geeft de route weer, rechts staat 62, dat betekent een brandstofverbruik van 6,2 GPH

Voor het eerst de Cessna even getankt bij de VCT, ze hebben een hele mooie dieselwagen staan, zodat gewoon bij de club kan worden getankt, zonder dat je naar een pomp hoeft te taxiën met alle gedoe van dien. Het is dan ook diesel en geen Jet-A, om alles zo voordelig mogelijk te doen, zonder in te boeten aan veiligheid. Na het tanken de Cessna even onderworpen aan de preflight check en daarna de kist opgestart om even warm te laten worden. Die tijd kan mooi benut worden voor het krijgen van de IFR klaring naar Groningen en het programmeren van de Garmin en dat gaat ook steeds sneller. De  motorinstrumenten geven aan of de diesel er klaar voor is, gewoon met rode, gele of groene LED's. Eenmaal warm en happy kon het naar de baan en mooi op tijd airborne en richting Eelde. Direct na het aanmelden bij Dutch Mil kreeg ik mijn transponder squak en werd kort erna geklaard naar VEROR, een punt op de grens van de Eelde TMA, voor VEROR kon ik over naar Eelde Tower die in het weekeinde ook approach doet, maar geen vectors. De controller klaarde me naar HECTI, zo'n nieuw punt om via een teardrop de localiser op te pakken voor de ILS23, nu ik er toch was wilde ik ook wel een RNP approach vliegen voor de baan 05 en dat was geen probleem. Een groot verschil met Duitsland, waar dit echt van te voren moet worden afgestemd. In Groningen is het meestal geen punt. Mooi de ILS afgevlogen voor een touch & go en vervolgens door naar het eerste puntje voor de RNP nadering. Een mooie nadering en een missed approach om door te vliegen via een SID weer richting Teuge, nog een stuk in de wolken gevlogen (geen ijs!) en daarna VFR terug naar Teuge. En dan merk je het verschil in snelheid met de Mooney, 25 knopen tegenwind en een kleine 90 knopen grondsnelheid. Voldoende tijd dus om eens te reflecteren over 2020 en te fantaseren over trips in 2021. Wat zou er allemaal kunnen komend jaar? Ik kan in iedergeval niet wachten om naar Frankrijk te vliegen voor een korte break, normaal vlieg ik op Autun, maar die verkopen geen diesel. De bestemming wordt nu Moulins, daar hebben ze bovendien een IFR nadering.

Voor deze maand wordt het in ieder geval zaak mijn IR rating te verlengen en dat kan middels een briefing van een examinator tot 31 maart. Die briefing staat inmiddels in de planning voor komende week, in maart verloopt mijn medical en die moet dus ook opnieuw worden afgegeven in deze COVID tijd. Ook moet er weer eens een youtube filmpje komen, ik heb meer dan genoeg materiaal...

In 2020 heb ik maar weinig response gehad via het blog van lezers, mocht je vragen of opmerkingen hebben, laat ze gerust weten. Als ik de statistieken mag geloven wordt het blog steeds beter gelezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten