Welkom

Met veel plezier las ik andere blogs over ervaringen van vliegers in opleiding voor hun vliegbrevet ofwel Private Pilots License (PPL), waarom dan zelf ook niet mijn ervaringen delen? Bovendien is het voor mijzelf ook een naslagwerk, regelmatig lees ik oude berichten terug. Ze geven meer inzicht dan mijn logboekje. Behalve jij, ik en wat Russische spambots, leest geen hond dit blog namelijk...

Een korte inleiding is misschien wel nodig. Mijn naam is Mark (geboren '81), getrouwd en vader van twee dochters van tien en twaalf jaar oud. Alweer even ben ik bezig met luchtvaart. Vanaf mijn vijftiende zweefvlieg ik, eerst op Terlet, bij Arnhem en vervolgens vanaf mijn zeventiende op Teuge (tussen Apeldoorn en Deventer), bij de Vliegclub Teuge. Aanvankelijk heel intensief, maar nu vanwege andere/extra prioriteiten wat minder. Sterker nog, ik ben er in 2017 helemaal mee gestopt, een lastige beslissing. Hoofdzakelijk gaf ik les in het weekeinde, al kwam daar de laatste tijd niet zoveel meer van. Sinds 2012 heb ik ook mijn PPL gehaald voor eenmotorige vliegtuigen (single engine piston, of SEP). Tot September 2020 vloog ik op een Mooney M20K uit 1987 en dat was best wel luxe, want de Mooney was aanmerkelijk sneller en beter uitgerust dan de gebruikelijke Pipers en Cessnae waarop meestal wordt gevlogen.

Motorvliegen bood ook een mooie aanvulling op zweefvliegen, bovendien was het een erg leuke hobby om samen met mijn vader te delen. Zweefvliegen is niet te overtreffen wanneer het om vliegen zelf gaat, zelfs een rondje van een uur over de Veluwe geeft erg veel voldoening. Motorvliegen is anders, gevoel met het vliegtuig en de omgeving heb je toch wat minder, maar de charme is het vliegen van afstanden en het bezoeken van plekken, waar je normaal gesproken niet zo makkelijk komt. Al eens op de Duitse Waddeneilanden geweest, bijvoorbeeld? Tijdens mijn opleiding ben ik zowel alleen, als met instructeur al op verschillende velden in Nederland en Duitsland geweest en daarin zit het plezier, het reizen met een vliegtuig. Echte vrijheid.

Vliegend met mijn vader, die mij naast veter strikken ook de liefde voor het vliegen heeft bijgebracht, en een goede vriend heb ik de afgelopen jaren een groot deel van Europa bezocht van Kopenhagen tot de Canarische Eilanden en een heleboel daar tussenin. Een voorrecht om op die manier wat van ons deel van de wereld te zien. Op die tochten heb ik altijd wel gevlogen, maar nooit als gebrevetteerde en daar moest maar eens verandering in komen! Omdat een eerdere poging jaren geleden om mijn brevet te verkrijgen strandde op de theorie ben ik mijzelf die eerst eigen gaan maken samen met de noodzakelijke Radio Telefonie bevoegdheid. In maart 2009 ben ik met een cursus begonnen en in het voorjaar van 2010 had ik al de noodzakelijke zeven vakken behaald. Er kon met de praktijk worden gestart. Daarover ben ik dit blog gestart en inmiddels heb ik in het voorjaar van 2012 mijn brevet gehaald.

Ik was nog niet uitgeleerd, want ik wilde ook graag mijn instrument bevoegdheid halen. Tot dat moment mocht ik alleen overdag en 'op zicht' vliegen. Dat beperkte de bruikbaarheid van het brevet nog wel in enige mate. Voor de wat langere reizen betreft is de instrument bevoegdheid een must, bovendien kan ik dan ook alle mogelijkheden die de Mooney bood volledig uitnutten. Mijn laatste vak theorie heb ik in juni van 2017 gehaald. De nazomer van 2016 ben ik met de praktijk gestart op Stadtlohn (EDLS) bij Henk Ooink van Air Stadtlohn. Mijn praktijk radiotelefonie (RT) deed ik online, zelfs het examen! Ik heb na ongeveer 55 uur 'instrument tijd' het praktijkgedeelte in november van 2018 succesvol afgerond met een examen. Je leest in dit blog over mijn lessen, over IFR en VFR vluchten, mijn ervaringen met de Mooney en bij de Vliegclub Teuge waar ik vanaf 2021 met plezier vlieg op de C172 met Garmin G1000 en dieselmotor: de PH-VTB.

Ik probeer dit blog na iedere vlucht bij te werken, meestal zal dat wat rommelig zijn met hier en daar een spelfout, de dagen daarna werk ik een en ander bij en vul aan. Voel je vrij om te reageren op mijn blogposts, ik kijk uit naar je reactie.

Vergeet trouwens niet je te abonneren op mijn YouTube kanaal!

zondag 3 januari 2021

Retour EDDG (IFR)

Eindelijk heb ik weer eens een volledige IFR tocht gevlogen! M’n IR is nog geldig (verloopt eind van de maand...), COVID leverde geen problemen op en zelfs het weer werkte mee! Dit was de eerste dag van 2021 dat er op Teuge werd gevlogen (2 januari telde geen vliegbewegingen vanwege het weer) en de VCT was van de partij.

Klaar om 2021 te openen!

Tot mijn verbazing kon er ondanks COVID gewoon naar Münster-Osnabrück (EDDG) worden gevlogen voor een approach. Dus geen PPR of ander ingewikkeld gedoe. Gisteren was er nog een hardnekkige laag mist en regen, maar vandaag was er een fatsoenlijke basis en geen mist van betekenis. Groningen (EHGG) zat wel dicht, maar Münster en Niederrhein (EDLV) hadden een goede weersverwachting (TAF). Afgelopen week had ik de PH-VTB al geboekt, eigenlijk tegen beter weten in. Maar het weer werkte ook nog eens mee, soort van...

Clear ice op de antenne en lichte rijp op de vleugel. Meteen zakken dus...

Vanaf Teuge rustig vertrokken rond 10:45, ik keek er erg naar uit om de G1000 weer beter te leren kennen. Door Dutch Mill geklaard naar FL050, maar eenmaal in de wolken vanaf 3.500 voet pikte ik wat ijs op en dat is zeer onwenselijk. Lager dan 3.600 voet ging niet vanwege de radardekking van Langen. Op 3.600 voet vloog ik steeds door flarden bewolking en echt IMC maar wel met zicht op de grond en dus altijd een escape als het met ijs te bont wordt. Goed op de vleugels letten en rustig aan richting SONEB op de grens met Duitsland. Nog ruim in Nederland kreeg ik een direct naar een puntje recht voor de baan 07 op Münster waar ik een ILS wilde vliegen. De automatische piloot samen met de G1000 van de Cessna werkte als een tierelier. Even rommelen met de altitude preselect functie, maar op de terugweg had ik die wel in de peiling. De heenweg duurde vrij lang vanwege de wind die met zo’n 20 knopen tegen de grondsnelheid flink drukte. Aangekomen voor de baan deed de automatische piloot de ILS voor me. Onderweg naar beneden kreeg ik de klaring voor de terugweg en de SID kon ik alvast klaar zetten in de G1000, zodat meteen door kon terug naar Teuge. Ongevraagd kreeg ik de SID lager dan de standaard 4.000 voet, omdat de toren van Langen al had gehoord dat ik met ijs te kampen had gehad. Echt professioneel en behulpzaam die controllers.

Soms verdwaalde ik nog even in één van de vele menu's van de G1000, maar het liep al best aardig! Met wat kennis van de GNS530W uit de Mooney kom ik toch een heel eind. 

Instrument Meteorological Conditions (IMC)

De start van 2021 is dus goed, maar of ik deze maand nog m'n IR kan verlengen is zeer onzeker. Nu kan het niet, omdat de COVID restricties vluchten met instructeur verbieden. De situatie nu geeft weinig hoop dat deze beperkingen nog deze maand worden versoepeld. Dan in maart nog m'n medical...

Retour EDDG 'The Movie"

Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)