Wat ik altijd een hectisch punt vind, is de switch van de approach naar de standard instrument departure, of SID. Deze switch maak je eigenlijk alleen in dit soort situaties, normaal land je op de bestemming en maak je je pas druk over de SID bij je vertrek. Nu moet je dat doen terwijl je ook druk met de approach bent.
Een handigheidje die ik heb geleerd bij de GNS530 is dat je als je de 'climb out instructions' krijgt van de approach controller, je die al kan klaar zetten in een tweede vliegplan. Het lukt me niet om die netjes achter het actieve plan te plakken. Na de low approach hoef je dan alleen maar het nieuwe vliegplan te selecteren en te activeren en je bent weer onderweg. Zoals gewoonlijk kreeg ik vrij snel vectors, dus was al m'n gestress om dit tweede vliegplan te fixen weer voor niks. Maar in voorkomende gevallen werkt dit dus perfect.
Het weer was CAVOK met een aardige wind uit het noord-oosten. Wellicht niet in IMC, maar dit is wel lekker oefenen hoor! De zuivere vliegtijd is uiteindelijk maar 55 minuten, maar je doet wel zes radio handovers, een RNAV approach en nog een stuk van een SID, allemaal single pilot, dus in je eentje! Je merkt dat je echt volgens de procedures en checklists moet gaan werken, omdat je anders dingen vergeet. Je hoofd zit dan zo vol.
De crosswind landing op Teuge liet wat te wensen over, nog wat te veel energie maakte dat de Mooney bij de flare weer ging vliegen. Twee landingen voor de prijs van één... Binnenkort maar eens wat gaan oefenen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten