Met het geweldige Autorouter heb ik een vliegplan gegenereerd. Dat plan voerde ons over België, voor het eerst. Strak langs Brussel en Zaventem en daarna recht naar beneden over Reims en Troyes, lekker op FL100.
Het was een prachtige middag met hoge druk en mooie VFR condities, na de start vanaf Teuge klommen we uit richting ons eerste navigatiepunt en kregen we van Dutch Mil een ´squak´, we waren nu onder IFR en mochten klimmen naar FL100, klasse A luchtruim van Schiphol in. Onder IFR 'verdwijnt' gecontroleerd luchtruim eigenlijk. Op de iPad had ik skydemon draaien en die werd gek! Waarom nog skydemon draaien als je IFR onderweg bent? Welnu, het eerste en laatste been is VFR gepland, we vlogen immers van en naar ongecontroleerde velden. Skydemon is dan wel ideaal voor navigatie. Ik neem dan een abo voor één maand, dat kost dan € 14,00 en je hebt alle VFR kaarten onder handbereik. Ideaal. Richting Deauville deed de Golze satelliet uplink het niet, maar nu werkte hij na een initiele 'hick-up' perfect. Ik kon dus het weer downloaden via Iridium en dat is wel heel luxe hoor.
We vlogen richting België en bij de grens werden we door, oostelijk langs Antwerpen en strak langs Brussel, met een goed zicht op de luchthaven Zaventem. Hier en daar kregen we wat directs, zodat we wat konden afsnijden, maar heel veel scheelde dat niet. Bij Charleroi gingen we de grens over en begon het Franse deel, over de haast eindeloze landbouwgronden van Noord-Frankrijk. Via Reims en Troyes zakte we naar het Zuiden. De radarcontroller van Parijs vroeg ons of we wellicht IFR wilden cancellen, omdat we aan het einde van zijn sector kwamen die toevallig niet ver van onze bestemming lag, de condities waren prachtig, dus zo gezegd zo gedaan. VFR deden we onze decent richting Autun-Bellevue LFQF, waar we een straight in op baan 18 konden maken. De meiden (4 en 6 jaar oud) deden het geweldig, maar ze waren er inmiddels ook wel een beetje klaar mee. Twee uur is wel zo'n beetje de max, we waren nu iets langer onderweg, zo'n 2:20 zuivere vliegtijd.
Mijn schoonvader stond ons al op te wachten. Er was overigens iemand van de Aeroclub aanwezig, dus ik kon direct even tanken. Een zorg minder en da's wel prettig!
Ik blijf het toch zo bijzonder vinden om ‘s-ochtends op m’n werk te zitten en eind van de middag in de Franse zon. Dit zijn onvergetelijke dingen.
Zondag vliegen we terug, maar krijgen we wel te maken met een oud koufront. Even afwachten wat voor een weer dat geeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten