Rondje wadden

Vandaag om drie uur vertrokken met mijn schoonvader voor een rondje wadden. Eerst Ameland, vervolgens naar Texel, m'n schoonzus zat daar met haar gezin, en weer terug naar Teuge voor acht uur. De vlucht van Teuge naar Ameland verliep voorspoedig. Boven Friesland vlogen we door wat lichte regen, maar we landde in de stralende zon. Van te voren had ik gebeld met Ameland, de havenmeester had aangegeven dat de baan bij de drempel nat zou zijn, het was beter om dus niet aan het begin te landen.

Op het terras van hotel Nobel haalde de regen - helaas - ons toch in. Van de slijter namen we nog een flesje Nobel mee, uiteraard voor thuis - niet voor onderweg.
Het vertrek op Ameland verliep voorspoedig, vanaf baan 09 ging het naar 2.000 ft langs de stranden van Ameland en Terschelling. Dutchmill (dat zijn de mensen die vlieger in de lucht van informatie kunnen voorzien of "Flight Informatio Service") gaf ons toestemming om Vlieland en de Vliehors over te vliegen. Daar ligt namelijk een schietterrein van defensie. We vlogen bij Terschelling weer een buitje in wat het zicht beperkte, maar Vlieland en Texel lagen er mooi bij!

Bij Texel aangekomen stelde de havendienst voor om direct Downwind te vliegen voor baan 04 en zo geschiedde. De nadering naar de baan toe was wel wat steil, het duurde langer dan ik had voorzien om de circuithoogte van 1.000 ft kwijt te raken, dus landde we voorbij de baandrempel. Aangekomen stonden m'n schoonzus, zwager met kids ons al op te wachten. Vooral m'n nichtje vond het magisch dat ik met opa zomaar uit de lucht kwam. En dat is het natuurlijk ook...

Op Texel hadden we nog tijd voor een kop soep, maar daarna moesten we al snel weer naar Teuge, want ze sluiten daar om 20:00 uur.

De vlucht van Texel naar Teuge verliep zonder problemen. Het eerste stuk naar Den Oever was bijzonder, omdat het zicht matig was en bovendien was het heiig. Daardoor ontstond een grote grijze massa voor je waarin je geen horizon meer ziet. Dat is erg lastig voor je orientatie, maar af en toe een blik op de kunstmatige horizon aan boord zorgde dat uiteindelijk Den Oever aan de goede kant van het vliegtuig voorbij ging en voorbij Medemblik werd het zicht aanmerkelijk beter. We vervolgde onze route via de dijk tussen Lelystad en Enkhuizen en we passeerden het vliegveld van Lelystad aan de noordkant. Apeldoorn kwam al weer snel in zicht terwijl de Veluwe zich onder ons uitstrekte. Via het verplichte meldpunt "Sierra" vlogen we het circuit aan op Teuge voor een landing op baan 09, dus in tegenstelde richting van onze start een kleine vijf uur eerder.