Was alweer een maand geleden dat ik voor het laatst had gevlogen en de afgelopen 90 dagen had ik geen drie landingen op clubkisten en dat maakt het boeken een beetje lastig. Tijd om weer even te vliegen, dus! Mooi weer, maar er werd wel een flinke partij wind voorspeld, de METAR's van o.a. Deelen, Lelystad en Niederrhein zagen er wel redelijk uit, maar de wind kwam uit het Zuiden met 20 knopen en gusts tot 30 knopen op sommige velden. Wel een beetje op de limiet van wat nog vliegbaar is. Ik dacht we filen gewoon een plan naar Niederrhein en ik kijk op Teuge hoe de vlag er bij hangt. Vrij letterlijk. Rond 10:00 uur wilde ik wel weg dus was ik op tijd op Teuge. Het valt me altijd op hoe lang het kan duren voordat je de motor kan starten na aankomst op het veld. Het veld was uitgestorven toen ik aankwam, met enkel het ruisen van de wind over het dak van de hangaar. Op m'n dooie gemak de preflight gedaan, nog even naar de wind gekeken en besloten te gaan. Plan B was niet echt top, maar ik had brandstof genoeg voor Beek (Maastricht), dat prachtig in de wind lag of in zware nood kon ik de kist ook mooi in de wind landen op Deelen. Al had ik dan wel e.e.a. uit te leggen aan de diverse autoriteiten. Maar een veilig retourtje moest toch zeker kunnen, dus gaan met die aluminium banaan. Eenmaal onderweg werd de wind almaar harder tot een royale 71 knopen. Ik geloof dat ik onderweg nooit meer dan een knoop of 60 heb gezien, dus dit was wel een record. Het vliegen ging verder prima al werd ik af en toe wel even door elkaar geschud door zeer hevige turbulentie. Opmerkelijk, omdat het overgrote deel van de vlucht redelijk 'smooth' was. Langen Radar had vanwege de wind wel wat moeite me correct te vectoren voor de localiser op Niederrhein en eenmaal op de juiste koers voor het onderscheppen van de localiser had de autopilot er geen zin meer in. Goed. A/P uit en vliegen op de hand. Met deze wind en turbulentie geen dagelijkse kost, maar gelukkig was het zicht goed. Ik stel me dan voor om dit bij nacht en in IMC te moeten doen. Het kostte even wat tijd om de juiste opstuurhoek te vinden, maar eenmaal gevonden was het vooral corrigeren voor de turbulentie en wachten. De grondsnelheid was rond de 50 knopen en liep naarmate ik het glijpad afkwam wel weer wat op. Easy does it! De landing op Niederrhein was wel prima eigenlijk. 1 standje flaps, met flink wat extra snelheid en dan niet overtrekken tot de laatste knoop, maar met wat druk op de roeren hem netjes op de baan vliegen. Ik vind dat de prettigste manier in deze condities. Na de landing kon het meteen weer door en boven de 3.000 voet kreeg ik van Langen een heading richting Teuge, IFR gecanceld bij Emmerich en VFR richting Teuge voor een RNP approach. Wilde bij DEVUT nog even de holding in, maar dat trok de automatische piloot niet, zoveel wind kon hij niet aan. Vanaf DEVUT op de hand een straight in gemaakt met een redelijke landing op Teuge.
Elk jaar heb ik rond deze tijd weer even andere dingen aan m'n hoofd dan vliegen en dat is ook wel even best, maar het zijn vluchten als deze die me er weer helemaal bij halen. Spannend, leuk, leerzaam en het geeft voldoening. 2024 is in ieder geval het jaar geworden dat ik mijzelf weer wat bekwaamd heb in de kunst van het holden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten