Aanvankelijk wilde ik vrijdag vertrekken, voor mijn gezin. Maar het weer vrijdag was erg marginaal, een koufront met daarachter flinke onweersbuien op de route tot FL400, dan heb je het echt over enorme buien. Even overwogen om VFR te gaan en onder het front door te vliegen en dan om de buien heen te slalommen, maar dat plan heb ik maar snel gecanceld. Dan komt toch wel wat teleurstelling. Na dagen van hoge druk, waarom nu net zulk slecht weer? De vooruitzichten voor zaterdag waren ook bar, met een heuse zomerstorm op komst. Toch eens gekeken naar zaterdag en een vertrek in de vroege ochtend gepland voordat de wind echt los ging. Nog steeds een voorspelde wind van 220 met 20 knopen met gusts tot 30 knopen. Niet ideaal voor een start op baan 26 op Teuge, maar zeker vliegbaar. Voor de rest werden aardige condities voorspeld, maar wel een serieuze tegenwind van 45 tot 65 knopen afhankelijk van de hoogte die gevlogen werd tot aan Reims. Toevallig trof ik de vlieger van de TB-9 die ik eerder een lift van Lelystad naar Teuge had gegeven. Hij was ook van plan om naar Zuid-Frankrijk te vliegen. Zijn TB-9 doet 105 knopen, en lijdt daardoor langer onder die sterke tegenwind. Met de Mooney kan ik er nog wel grondsnelheden van 115 knopen uit persen, hij moet het doen met 70 knopen. Hij vroeg waar ik m'n tussenstop had gepland. Nergens...
Mooney is ingepakt. De meiden hadden me nog wat extra bagage gegeven...
Vanwege de knetterharde wind op de route koos ik ervoor om zo laag mogelijk te vliegen waar de windrichting en de windsnelheid het minst ongunstig was. De route voerde over West-Brabant, België, Reims, Troyes, Dijon, Chalons, Lyon, en vanaf daar recht naar Carpentras. Laatste stuk volgde eigenlijk de Route du Soleil, waar het zwarte zaterdag was. De auto was mijn 'plan B', dus blij dat ik daar niet hoefde te rijden. Ik startte om 09:05 zodra het veld open ging, dit ging prima ondanks de flinke crosswind die over de hangaars rolde. Ik kreeg meteen al een onaangename verrassing toen Dutch Mil Radar mij vertelde, dat mijn transponder geen hoogte info gaf. Geen IFR klaring dus, of ik VFR naar Zuid-Frankrijk wilde? Nou, nee. Een zekere stress maakt zich toch van je meester. Nerveus wat rommelen aan de transponder, geen resultaat. Even chillen, automatische piloot erop en trouble shooten. Tijd voor de handleiding was er niet dus even rustig nadenken. En dat is lastig, want Dutch Mil riep al een paar keer op dat ze geen hoogte zagen. Terug naar Teuge dan maar en dat was balen! De wind werd alleen maar sterker. Landen, transponder fixen, nieuw vliegplan. Dat kost minstens een uur. Kon ik dan nog wel weg? Ik stuurde weer richting Teuge...
Mijn JPI-EDM 700 zit erin en werkt perfect. Ik kan alle 6 cilinders nu in de peiling houden. Een fijne gedachte.
De Mooney kwam net uit onderhoud (ze hadden de JPI-EDM 700 geïnstalleerd, en de compass swing gedaan) en dan zijn er wel vaker van dit soort rottigheden. Radio anders ingesteld, encoder van de hoogtemeter uit, of nu: de transponder in een soort mode A. Na een harde reset van de transponder kreeg ik tot mijn verrassing wel een hoogte indicatie. 'Komt alles toch nog goed' zei de controller toen hij me m'n IFR klaring gaf. Zeg dat wel! Waarschijnlijk had hij eerder de teleurstelling in mijn stem gehoord. Toch was ik even van slag. Hoogte en richting waren wat rommelig, ik ijlde wat na met aflevellen op FL070 en bij het programmeren van de GPS dreef ik weer wat van m'n track af. Dutch Mil vroeg nog even: 'confirm direct Woody?'. Een matig begin dus, maar ik was onderweg! Vanwege de lage hoogte zat ik in de wolken voor een groot stuk van Nederland en België, vriendelijke stratus bewolking overigens. De grondsnelheden lagen tussen de 110 en 120 knopen de eerste helft van de reis, zoals verwacht. Pas voorbij Troyes ging het beter met 160 knopen en bij Dijon zelfs tussen de 165 en 170 knopen.
IAS heeft een FF sender met RS232 output geïnstalleerd. LFOB 28,1 gallons. Da's plenty!
Na alle hectiek van de start was het nu lekker cruisen. Broodje erbij en even rustig de handleiding van de EDM erbij gepakt en eens geleand met dit instrument. Hij weet precies welke cilinder er het eerste piekt, dat is super handig. Ik kan zo wat economischer vliegen en met wat meer gemoedsrust. Deze EDM heeft bovendien de optionele Fuel Flow meter, die vertelt m'n GPS hoeveel brandstof er wordt verstookt. Mijn GPS berekent - bij benadering - hoeveel brandstof er nog in mijn tanks zit als ik land. Ik vind dit een hele nuttige aanvulling op mijn instrumentarium. De GNS530W wordt nu echt een FMS (flight management system) waar veel info samenkomt. De tijd vloog voorbij en ik genoot van het prachtige uitzicht op FL070, de wijnranken bij Dijon en Macon en de Rhône, die zich inmiddels had gemeld. Je ziet de aarde veranderen, de kleuren zijn hier anders. De condities waren vrij aardig, al was het wal wel erg heiig, zoals je dat wel vaker hebt bij langere perioden van hoge druk. De Alpen aan mijn linkerkant waren inmiddels goed zichtbaar, maar wel gehuld in stratus met pieken die daar doorheen prikte. Het laat zich helaas niet zo goed fotograferen.
Ik vloog recht over de luchthaven van Lyon, Saint Exupéry. Een wide body vloog onder me door op de ILS. Na Lyon moest ik kiezen. Of de gefilde route over de uitlopers van de Alpen (en dus klimmen naar de MEA van FL125) of via Montelimar door de Rhônevallei verder. Ik wilde graag Mont Ventoux zien, dus gas erop en klimmen, en niet lang daarna verscheen deze bijzondere berg aan de horizon.
Bestemming bereikt! Mont Ventoux met Carpentras aan haar voeten.
Snel na het bereiken van FL130 moest ik ook alweer zakken voor mijn bestemming. Stap voor stap werd ik geklaard om te zakken en nadat ik VMC was met zicht op de grond kon ik doorzakken en cancelde ik IFR om VFR het laatste stukje te vliegen. Nog even gecheckt of de restricted area's actief zijn rondom mijn bestemming, maar dat was niet het geval. Als je denkt dat de VFR kaart van Nederland spannend is, dan moet je eens naar de airspace rond Marseille kijken.
De baan op Carpentras lag met zijn 310 graden aardig in de wind en de landing was prima. Carpentras is een fijn veld. AVGAS voor € 2,00 per liter (gewoon betalen met de pinpas), landing € 7,00 en parkeren buiten voor € 5,00 per dag. De meiden waren blij me weer te zien en dat was natuurlijk wederzijds!
Om 9 uur op zwarte zaterdag vertrokken uit Teuge en om 13:30 in de Provence in het zwembad. Dát is het plezier van het reizen met de Mooney. De beperking is het weer, had eigenlijk een dagje eerder willen vliegen. Dat weer zou voor de terugreis ook nog een rol spelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten