Na de deconfiture bij Nimbus Air ben ik vandaag langs geweest bij Wings over Holland, voor wederom een check-out op de DA40NG, de PH-HLC ditmaal. Waarom? Mijn vliegmaat wil er graag mee vliegen en het is leuk om dat samen te doen én mijn vrouw gaf na de trip van Juul en mij aan toch ook wel eens mee te willen en dat gaat helaas niet met de PH-VTB, waar ik verder helemaal tevree mee ben. Al startte het bezoek aan Wings over Holland zoveel meer belovend dat eerdere bezoeken aan Nimbus Air was het helaas voor niks. Door een storing van de ECU van de motor bleef het bij taxiën van en naar de pomp. Balen, want Lelystad is een vervelend stuk rijden vanaf mijn woonplaats en je bent toch een middag voor niks op weg. Ondanks de verder keurige indruk weet ik niet of ik wel me daadwerkelijk laat uitchecken, na deze hick-up. Waarom niet? Wel, op dit moment is de kist maar beperkt beschikbaar - getuige de moeite op korte termijn een nieuwe afspraak te maken. Lelystad is en blijft gewoon een onhandig en vervelend veld met alle nadelen van een gecontroleerd veld, zonder de voordelen ervan. Ik zou mijn kids en vrouw er alleen heen slepen voor een langere tocht zoals een nachtje overblijven in een leuke stad en ik vraag me af of dat er in de praktijk wel in zit. Als ik dit toestel twee of drie keer per jaar zou kunnen huren dan is dat best veel, maar hoeveel uur vlieg ik er dan mee? Blijf ik dan wel current? Draagt dat bij aan de veiligheid? De PH-VTB is eigenlijk erg goed beschikbaar, ook op 'ad-hoc' basis en dat is zoveel waard. Daarnaast is de DA40 bepaald niet ruim, valt me op. Ik pas er met m'n 1:98 net in, maar bij m'n knieën houdt het niet over, wel raar voor zo'n modern toestel. Het is een super compleet ding trouwens, met G1000 Nxi, winglets en geïntegreerde automatische piloot. Next level allemaal, wel 20% duurder per uur dan de VTB. Toch een overweging. Ik begrijp na wat internet onderzoek dat de storing van de ECU zoals we die meemaakten niet heel ongewoon is voor een DA40NG, best onhandig. Is die storing eenmaal opgeslagen, dan moet er een techneut aan te pas komen.
In 2012 heb ik mijn PPL gehaald. Van het praktijkgedeelte van de opleiding deed ik hier verslag, samen met mijn zweefvliegervaringen. Nu kun je ook over mijn theorie en praktijk vervolgopleiding voor de Competence Based Instrumentrating (CB-IR) lezen. Deze opleiding begon ik in januari van 2015 en sloot ik in november 2018 af met het praktijkexamen CB-IR mét PBN. Ook na de verkoop van de Mooney blijf ik mijn blog bijhouden.
zaterdag 3 juni 2023
DA40NG Redux
De HLC
Geen opmerkingen:
Een reactie posten