De kop is er - eindelijk - af! Ik heb niet gevlogen sinds het bezoek aan Juist alweer bijna drie maanden terug. Zo voortvarend als 2022 begon zo karig is het in 2023, so far. Debet hieraan zijn het weer; tijdgebrek en een onderhoudsissue met de PH-VTB: het slakkenhuis van de turbo was defect. Een nieuwe van Continental liet lang op zich wachten, maar gisteren werd de kist ten langen leste inzetbaar verklaard! Meteen maar eens gaan vliegen, het weer was top. Een half uurtje om even wat steile bochten te oefenen, een stall, noodprocedures en de noodzakelijke driemaandelijkse landingen te doen. Alles liep lekker en fijn om weer even te vliegen! De circuitplanning van de landing na een motorstoring blijf ik toch altijd lastig vinden, maar ik had het er vermoedelijk levend vanaf gebracht. Videobeelden heb ik er niet van ditmaal, de volgende overland leg ik weer vast, eerder maakte ik al eens een vlog over een vergelijkbare vlucht, zag er toen zo uit:
Eind maart hoop ik met de VTB naar Aosta in Italië te vliegen. Dat ligt aan de voet van de Mt. Blanc, dus het weer moet wel haast perfect zijn en de kans daarop is - errr - beperkt. Denk aan een mooi stabiel hoge drukgebied boven Duitsland én dan ook nog eens goede VFR condities aan beide kanten van de Alpen, met een rustige wind. Neemt niet weg dat het leuk is om over te fantaseren en te plannen. IFR heen en het laatste stuk VFR de Alpen in. Als het weer dat toelaat, dan heb je wel een waanzinnige vlucht te pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten