Braunschweig (EDVE)

Wederom een leuke vliegdag in de boeken! Geen les ditmaal, maar wel bijzonder leerzaam. Met goede vriend Thomas (co-piloot B777) en de Mooney ben ik een dagje naar Braunschweig geweest. Duitsland heeft zoveel topbestemmingen voor het vliegen met kleine vliegtuigen en Braunschweig (EDVE) hoort daar zeker bij.

Een prachtige middeleeuwse stad, uurtje vliegen!

Voor de verandering ben ik eens met mijn e-scooter naar Teuge gereden, want ik wilde al een tijdje weten of je daar met comfortabele reserve mee op Teuge kan komen. Thomas is toch altijd te laat, dus als ik moest bijladen langs de snelweg dan was hem dat niet opgevallen... Ik kocht het ding tweede hands en de accu heeft niet meer de capaciteit die hij had toen hij nieuw was, de range is nu zo'n 65 kilometer, maar snelweg trekt de accu in de regel wel wat sneller leeg. Het ging perfect, vliegtas achterop en gaan. Ik kan hem opladen in de hangaar, maar ik ontdekte dat bij de havendienst ook een laadpaal staat. Mocht je mijn scooter een keer willen proberen, hij staat op motoshare.

Goed aangekomen met nog ruim voldoende batterijcapaciteit!

We hebben uitsluitend IFR gevlogen en dat leverde zeker op de heenweg geen windeieren op. De bewolking in de ochtend bestond uit een laag stratus die begon bij zo'n 1.500 voet en alweer klaar was op 3.000 voet. Dus even door de wolken en lekker in de zon naar de bestemming, ware het niet dat in de loop van de vlucht uit de stratus wat cumulus begonnen op te bollen door onze kruishoogte van 5.000 voet. Deze cumuli waren ook voorspeld, zonder buien activiteit en zonder ijs, dus verantwoord om door te vliegen, maar wel aardig turbulent. Boven de cumuli uitklimmen kon ook, maar Braunschweig is maar een uurtje vliegen en we kwamen al aardig in de buurt. We moesten toch ook snel weer zakken. De grote 'bloemkolen' zijn we omheen gevlogen en de kleintjes gingen we door, toen we stap voor stap konden zakken van 5.000 voet naar 2.000 voet, het begin van de ILS voor de baan 26. Geen arrivals of holdings, maar één 'direct' naar een puntje op dwarswindbeen en daarna vectors voor het onderscheppen van de localiser en daarna het glijpad allemaal op de autopilot, want zo werkt IFR vliegen in de echte wereld. Op de ILS heb ik de autopilot eraf gehaald, omdat hij toch wat moeite had met de localiser en ben ik op de hand verder gegaan, en zijn we netjes geland op baan 26. Een groot stuk van de nadering was in de wolken, met de baanverlichting die langzaam door de wolken zichtbaar werd. Heel erg mooi. Bijna net zo mooi als na de start de wolken in duiken om er na een paar minuten weer uit te klimmen de volle zon tegemoet, daar gaat niks tegenop.

De Mooney op het platform van EDVE, na een mooie ILS nadering op baan 26

Braunschweig is een leuke stad met vakwerkhuizen, middeleeuwse kerken en charmante straten en pleinen en natuurlijk de diverse eet- en drinkgelegenheden die bij een stad van die grootte horen. We troffen het met onze taxichauffeur, die de meter uit zette om ons nog een paar highlights van de stad te laten zien. Hij was een enorme voetballiefhebber en was er trots op dat in Braunschweig de regels van het voetbal voor het eerst formeel zijn vastgelegd en daarmee het voetbal dus geboren is in zijn stad. We zijn gaan lunchen bij een bierbrouwerij en hebben ieder een twee literfles Weizen laten afvullen. We hebben ons goed voorbereid op de eventualiteit dat die flessen op FL100 zouden open springen en hebben ze ingepakt in een vuilniszak en opgeborgen in een grote wasmand (die ook mooi dienst kon doen als cadeau voor mijn vrouw 😉), mochten ook de vuilniszakken gaan lekken. Een uitstekend souvenir, waar ik op het moment van dit schrijven al van geniet, apres-vliegbiertje... Onze taxichauffeur heeft ons - met bier - ook weer opgehaald na onze lunch en stadswandeling en bracht ons mooi op tijd weer naar het vliegveld.

Twee van deze jongens meegenomen uit de Brauerei

De terugvlucht verliep goed, met als grootste zorg dat de flessen bier (een soort Grolsch beugels van twee lir) niet op enig moment 'plop' zouden zeggen, onderweg naar FL100. De departure was eenvoudig, een bijna rechte lijn richting het westen, met kort daarna een direct naar Teuge. Alles in de zon, boven een flinke subsidentie inversie met matig zicht daaronder. De Mooney liep trouwens keurig, geen enkel probleem met die wastegate die voor zoveel hoofdbrekens en kosten heeft gezorgd. Eind goed al goed?

Boven de melkige inversie, in de zon opweg naar huis.