De vlucht van Teuge naar Rotterdam hadden we al regelmatig gedaan, dus de weg is inmiddels bekend. Via de Veluwe, Barneveld, Amersfoort, Utrecht, Woerden en Gouda werd Rotterdam weer gevonden. Prachtig op 1.000 ft langs de A20 met een spectaculair gezicht op de stad. De grijze stad met een grijs wolkendek was ontzagwekkend. Het was bovendien druk op Rotterdam. Ik moest op tijd de snelheid afbouwen om ruim na de 737 van Transavia te landen, zo'n groot toestel zorgt voor aardig wat turbulentie boven de landingsbaan en die turbulentie moet even de tijd krijgen om weer te bedaren. Een soepele landing op baan 06 volgde. Prachtig!
We konden de Mooney parkeren bij de VCR, mijn vader is daar lid omdat hij daar z'n Instrument Rating heeft gehaald en nog altijd regelmatig met zijn instructeur daar vliegt om current te blijven.
Na een Rotterdams bakkie pleur konden we weer door. Via de "Hotel Departure" naar Hoek van Holland en langs de kust naar het noorden. Wat leven we toch in een prachtig land. Onderweg vlogen we over het Westland, langs Scheveningen, Noordwijk, Zandvoort, de Hoogovens, Schoorl, Den Helder met de havens en als sluitstuk de Waddenzee met daarin: Texel.
Circuitpark Zandvoort
Na de havens van Den Helder melden we ons bij Ed de Bruijn, de havenmeester van Texel die ons welkom heette op het prachtige eiland. De baan op Texel is zo glad als een biljartlaken. We konden in het vliegveldrestaurant plaatsnemen voor de lunch. De kwaliteit van het eten én van de bediening is er erg op vooruit gegaan. Super.
Vervolgens moesten we het Texelse gras weer verlaten om optijd weer in Teuge te zijn. Een mooie vlucht via Den Oever, Enkhuizen, Lelystad en Nunspeet volgde en na 35 minuten vliegtijd stonden we weer voor de hangaar op Teuge. Wat is dat ding toch snel! Of is Nederland zo klein?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten