Vrijdag 18 augustus kon ik iets eerder weg van m'n werk om een leuke (korte) retour te vliegen naar Münster. Münster (EDDG) is een gecontroleerd veld met alles wat daarbij hoort, dus een CTR met luchtverkeersleiding en het benodigde radioverkeer. Omdat het maar een half uurtje vliegen van Teuge is betekent dat wat meer werk voor de vlieger. Alles gebeurt immers vrij kort achter elkaar.
In no-time vlieg je Duitsland in en zo ben je alweer bij het eerste meldpunt voor de CTR. Navigatie was eenvoudig dankzij het navigatiebanken (een VOR/DME) Rekken in de achterhoek dat zo'n beetje halverwege de route ligt.
Op Teuge moest er wel eerst even getankt worden, het is toch prettig om wat meer brandstof mee te hebben dan strikt noodzakelijk. Zoals ze zeggen: "The only time you have to much fuel, is when you're on fire". Dus met voldoende brandstof en m'n pa aan boord ging het mooi op tijd take-off van baan 09 op Teuge met een lichte wind uit het Zuiden. Bij Dutch-Mill heb ik me niet aangemeld - want dat willen ze liever niet - dus bleef het bij luisteren. Voorbij Rekken heb ik me aangemeld bij de Duitse collega's van Langen Info, waar we een andere transpondercode en een nieuwe regionale luchtdruk kregen aangereikt. Omdat Münster met een knappe 150 knopen per uur op ons af komt werd het tijd om alvast even de ATIS te beluisteren. Dat is een radiokanaal met een bandje waarop alvast wat relevante informatie over het vliegveld wordt gegeven, zoals het weer, de luchtdruk en de baan die op dat moment in gebruik is. Vervolgens hebben we afscheid genomen van Langen Info om ons aan te melden bij Münster. Ze hadden het niet druk en na het eerste meldpunt konden we meteen op dwarswindbeen voor de baan 25 en kort daarna kregen we al de "cleared for landing". Op dwarswindbeen gingen de flaps alvast uit samen met het landingsgestel. Dan begint de snelheid ook verder terug te lopen naar een prima aanvaardbare 85 knopen. Het mengsel gaat op rijk, de propellor op de kleinste bladhoek en de landingslichten aan. Op final nog even de laaste stand flaps erbij en de snelheid loopt verder terug naar een fijne 76 knopen. Lijkt weinig, maar met teveel snelheid blijft de Mooney heel lang boven de baan zweven in het "grondeffect", mede dankzij d'r korte landingsgestel. Een prima landing was het gevolg en we konden uittaxiën naar onze parkeerplaats. Ter plaatse genoten we van een bakkie koffie en werden de landingsformaliteiten afgehandeld. Een landing kost € 13,20. Da's flink minder dan een landing op bijvoorbeeld Texel of Teuge.
Eenmaal terug bij de kist kregen we van Münster "ground" een start-up en taxi-clearance naar baan 25, waarna we van Münster "tower" de noodzakelijke take-of clearance kregen en we gingen onderweg naar Teuge, wederom via Rekken, al deed de iPad het ook niet onverdienstelijk als navigatiehulp. Ruim optijd voor Teuge kon het gas weer terug zodat de snelheid boven het meldpunt Siera op 700 voet nog maar 130 knopen was. Het circuit voor baan 09 vlogen we netjes af totdat bleek dat een Cessna ons binnendoor passeerde. Op final besloot ik de landing af te breken omdat de Cessna de baan nog niet had verlaten als wij hadden geland en dat is niet toegestaan. Dus volgas, met de turbodruk die er boven een zeker toerental bij komt klimt die Mooney als een engel met heimwee, waarna de flaps weer in konden en ook de wielen werden weer ingetrokken voor een tweede landingspoging. Vervelend, maar wel een erg goede oefening, de tweede landingspoging konden we ongestoord voortzetten tot op de baandrempel.
Een heerlijke vlucht waar veel aspecten van de vliegerij voorbij kwamen, navigatie, radio, procedures en natuurlijk ook gewoon vliegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten